ตอนที่323 ผู้ต้องสงสัย
ยังไม่ทันที่เรื่องหญ้าสลายวิญญาณจะกระจ่าง การแข่งขันแพทย์แผนจีนก็จะเริ่มขึ้นอีกครั้งแล้ว ฉีเล่ยอยากรู้เรื่องการตายของจื่อหยางอย่างมาก เพราะจากสภาพศพที่พบเห็นนั้น บ่งบอกได้ว่าเขายังไม่ได้ต้องการจบชีวิต
แต่หลังจากตรวจสอบกล้องวงจรปิดแล้ว แต่กลับพบว่าไม่มีใครเข้าไปในห้องของเขาเลย มีเพียงแค่ช่วงที่ฮวาโหล่วเข้าไป แต่เมื่อกลับออกมา จื่อหยางก็ยังอยู่ในสภาพปกติดี ยังเดินออกมาส่งอีกหญิงสาวที่หน้าประตูห้องด้วยสีหน้าดูคล้ายคนรู้สึกผิด
“ตอนนั้นจื่อหยางสารภาพกับฉันว่า เขาเองเคยคิดที่จะฆ่านายจริงๆ แต่ยังไม่ทันลงมือเพราะรู้ว่า พิษเพียงแค่นั้นไม่น่าจะทำอะไรคนที่ได้ฉายาหมอเทวดาอย่างนายได้”
ฮวาโหล่วหันไปมองหน้าฉีเล่ยก่อนจะพูดต่อว่า “ถึงแม้สีหน้าของเขาจะดูจริงใจ แต่มาคิดดูตอนนี้ ฉันกลับรู้สึกว่ามันมีคำถามผุดขึ้นมาในหัวตั้งมากมาย”
แม้จื่อหยางจะไม่ได้เฉลียวฉลาดอะไรนัก และมั่นใจว่า ยาพิษแค่นั้นเป็นไม่เพียงพอที่จะทำร้ายฉีเล่ยได้ แล้วทำไมยังคิดที่จะใช้มันตั้งแต่แรก
“บางที นั่นอาจจะเป็นเพียงแค่ข้ออ้างที่เขายกขึ้นมา เพื่อให้คุณเลิกสงสัยแล้วรีบๆกลับไปก็ได้”
ฉีเล่ยหัวเราะก่อนจะพูดต่อว่า “เขาไม่ใช่คนใช้ผงห้าพิษสลายกระดูกก็จริง แต่ผมเชื่อว่าคนๆนี้มีจุดประสงค์ไม่ต่างกันอย่างแน่นอน”
“เชื้อโรค…”
ฉีเล่ยหยุดนิ่งไปแค่นั้นก่อนจะอธิบายต่อ “พิษที่ทำให้เกิดโรคระบาดในผู้คน เหมือนในประวัติศาสตร์ยังไงล่ะ เคยมีบันทึกเกี่ยวกับการใช้พิษสร้างโรคระบาดในสมัยนั้น จนบรรดาทหารต่างอ่อนกำลังลงเพราะติดโรคระบาด ในที่สุดก็พ่ายแพ้ให้กับข้าศึก แต่หลังจากนั้นก็เริ่มมีการนำสมุนไพรต่างๆมาปรุงเป็นยา แม้จะไม่สามารถรักษาโรคได้ แต่ก็สามารถใช้ป้องกันโรคระบาดนี้ได้”
หลังจากได้ฟังฉีเล่ยพูดมายืดยาว ฮวาโหล่วจึงเริ่มมองเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้น แต่ก็ยังเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย
“แต่ตอนนี้จื่อหยางตายไปแล้ว คิดว่าจะยังมีคนนำพิษเชื้อโรคมาปล่อยอีกมั้ย?”
ฮวาโหล่วรู้สึกว่า ภายในวังมังกรแห่งนี้เต็มไปด้วยอันตราย
“เรื่องนั้นอย่าเพิ่งไปคิดอะไรมากเลย สิ่งที่สำคัญกว่าในตอนนี้คือการแข่งขัน”
…….
การแข่งขันแพทย์แผนจีนจัดขึ้นตามกำหนดการเดิม และไม่รู้ว่าหวงฝูหัวเดินมายืนอยู่ข้างฉีเล่ยตั้งแต่เมื่อไหร่ เขากระซิบบอกกับฉีเล่ยว่า
“ใกล้จะถึงคิวผมแล้ว รับรองว่าผมต้องได้คะแนนสูงอย่างแน่นอน แต่ยังไงรอบสุดท้าย ผมคงต้องพึ่งพาคุณ”
ฉีเล่ยหันไปยิ้มให้พร้อมตอบกลับไปว่า “ทำใจให้สบาย…”
แต่ในระหว่างที่ทุกคนกำลังยืนรวมกลุ่มกันเพื่อรอสัญญาณอยู่นั้น จู่ๆก็มีเสียงคนร้องตะโกนออกมา
“นี่มันกลิ่นอะไร?”
“จริงด้วย! กลิ่นเหม็นอย่างกับไข่เน่า ในที่นี้มีใครพกไข่เน่าติดตัวมาด้วยรึเปล่า?”
สิ้นเสียงร้องตะโกนบอก ก็มีเสียงหัวเราะร่วนดังตามมา
“ไม่ใช่! นั่นไม่ใช่กลิ่นไข่เน่า แต่ผมคุ้นๆว่าเป็นกลิ่นของพิษต่างหาก!”
ฉีเล่ยเองก็ได้กลิ่นเช่นกัน หลังจากพิจารณาอย่างละเอียดจึงได้รู้ว่ามันคือพิษ
เมื่อครั้งที่พิษนี้ถูกปล่อยออกมาแรกๆ หลายคนที่ได้กลิ่นยังคิดว่าเป็นกลิ่นเหม็นของอะไรบางอย่างเท่านั้น แต่เมื่อผ่านไปครู่หนึ่ง จึงเริ่มตระหนักถึงความผิดปกติ
แพทย์แผนจีนที่มาเข้าแข่งขันในครั้งนี้ ล้วนแล้วแต่เป็นคนที่มีทักษะทางการแพทย์อยู่ในระดับต้นๆ บ้างยังมาจากตระกูลแพทย์เก่าแก่ อย่างเช่นหวงฝูหัวเป็นต้น หากเกิดอะไรขึ้นกับคนเหล่านี้ แน่นอนว่าย่อมต้องสร้างความสูญเสียอย่างใหญ่หลวงให้กับวงการแพทย์แผนจีน อาจจะทำให้วงการแพทย์แผนจีนซบเซาไปนานเป็นสิบปีเลยก็เป็นได้
นี่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ
หลังจากที่พิษถูกปลดปล่อยออกมานั้น ฉีเล่ยรู้ได้ทันทีว่าสถานการณ์เริ่มไม่ดีแล้ว จึงร้องตะโกนบอกทุกคนทันทีว่า
“ทุกคนรีบหนีเร็วเข้า!”
เพราะหากปล่อยไว้นานกว่านี้ ผลที่ตามมาอาจเกินกว่าที่จะคาดเดาได้
บรรดาแพทย์แผนจีนที่อยู่ในบริเวณนั้น เมื่อได้ยินเสียงร้องตะโกนของฉีเล่ย ก็เตรียมตัวที่จะวิ่งหนีในทันที ฉีเล่ยเองก็เตรียมที่จะดึงฮวาโหล่ววิ่งหนีออกไปจากบริเวณนั้นเช่นกัน
แต่ดูเหมือนพิษจะแพร่กระจายอย่างรวดเร็วมาก อีกทั้งหลายคนก็ไม่ทันได้ระมัดระวังตัว เพราะคิดไม่ถึงว่าจะมีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอสกุลเฉิน