พูดจบ เขาค่อยเรียกผู้อาวุโสหลายคนมา เป่าประกาศไปยังทุกหนทุกแห่งของดินแดนแห่งเซียน เชิญชวนเพื่อน ๆ ทุกคนมาแสดงความยินดี
ข่าวที่อู๋เป่ยกลายเป็นเทพแห่งกษัตริย์ คนกลุ่มแรกที่รู้เป็นคนของตำหนักฉางเซิง ทุกคนดีใจอย่างมาก เจ้าตำหนักลู่เฟยซงก็ส่งคนมารายงานเช่นกัน บอกว่าจะเพิ่มงานเฉลิมฉลอง คำนวณดูแล้ว อู๋เป่ยก็เป็นปรมาจารย์ปรุงยาของตำหนักฉางเซิงของพวกเขาเช่นกัน ภายในใจของเขาเต็มไปด้วยความสุข แต่ก็ไม่ได้อ่อนแอกว่าเฉินเต้าซวนเลย
ตำหนักฉางเซิง เมื่อเจ้าตำหนักมู่ซินหลานทราบข่าวนี้ เรียกหลินชิงเหยามาทันที พูด : “ชิงเหยา จิงหงคนนั้นมีตาหามีแววไม่ คิดไม่ถึงเลยว่าจะมองข้ามอู๋เป่ย หักหลังสำนักแล้วไปยอดเขาชิงหยุน โอกาสแบบนี้มีน้อยอย่างมาก เธอรีบไปหาอู๋เป่ย ไปแสดงความยินกับเขาในนามของฉัน อีกอย่าง เธอเอาของสิ่งนี้มอบให้เขา เพื่อเป็นการแสดงสัญลักษณ์แห่งความรักของเธอสองคน”
หลินชิงเหยาตกใจอย่างมาก พูด : “อาจารย์ นี่เป็นกระจกสะท้อนจิตใจที่ศิษย์พี่ชิงเหลียนทิ้งไว้ไม่ใช่เหรอ นี่เป็นสมบัติล้ำค่าของตำหนักชิงเหลียนของพวกเราเลยนะ จะมอบให้คนอื่นได้ยังไง!”
มู่ซินหลานพูดอย่างจริงจัง : “ชิงเหยา อู๋เป่ยเลื่อนขั้นเป็นเทพแห่งกษัตริย์ ยอดเขาอู๋เซียงยกยอดเขาเพื่อเฉลิมฉลอง”
หลินชิงเหยาอึ้งไปเลย : “เทพแห่งกษัตริย์ เขากลายเป็นเทพแห่งกษัตริย์แล้วเหรอ!”
คนผู้นี้อัศจรรย์เกินไปแล้ว ต้องรู้ว่า ตอนที่ยูเทียนตู่กลายเป็นผู้ฝึกยุทธ์ชั้นกษัตริย์ล้วนแล้วทำให้ดินแดนแห่งเซียนสั่นสะเทือน แต่ตอนนี้ ดินแดนแห่งเซียนถือกำเนิดเทพแห่งกษัตริย์อีกคน!
เมื่อเทียบกับผู้ฝึกยุทธ์ชั้นกษัตริย์ การกลายเป็นเทพแห่งกษัตริย์นั้นไม่เพียงแต่ยากกว่าสิบเท่า! ถ้าหากบอกว่าผู้ฝึกยุทธ์ชั้นกษัตริย์เป็นแค่เศษเหล็ก อย่างนั้นเทพแห่งกษัตริย์ก็เป็นทองคำบริสุทธิ์ประดับเพชร
“อาจารย์ เขากลายเป็นเทพแห่งกษัตริย์ มันเป็นการบ่งบอกว่ายอดเขาอู๋เซียงกำลังจะสูงขึ้นใช่ไหม”
มู่ซินหลานส่ายหน้า : “ในตอนนั้นยูเทียนตู่เป็นแค่ผู้ฝึกยุทธ์ชั้นกษัตริย์คนหนึ่ง ทำให้ความแข็งแกร่งของยอดเขาชิงหยุนกลายเป็นผู้นำของหนึ่งในห้ายอดเขา มีเพียงสำนักดาบฮาวเทียนเท่านั้นที่สามารถแข่งขันกับได้ แต่อู๋เป่ยเป็นถึงเทพแห่งกษัตริย์ เขามีทักษะทางการแพทย์ที่ไม่ธรรมดา นอกจากนี้ยังเป็นปรมาจารย์ปรุงยา การมีอยู่แบบนี้ สูงกว่ามูลค่าของยูเทียนตู่ร้อยเท่า! อาจารย์สามารถตัดสินได้ ตราบใดที่อู๋เป่ยไม่ตกต่ำ เขาจะกลายเป็นบุคคลอันดับหนึ่งในคุนหลุนอย่างแน่นอน!”
“บุคคลอันดับหนึ่งในคุนหลุน” มีเสียงระเบิดขึ้นราวกับฟ้าร้องในสมองของหลินชิงเหยา เธออึ้งไปเลย พูด : “อาจารย์ แต่ว่าฉันกับเขาไม่รู้จักกัน ฉัน.....”
มู่ซินหลานถอนหายใจเบาๆหนึ่งที : “ชิงเหยา เธอเป็นลูกศิษย์ที่ฉันรักที่สุด อาจารย์เข้าใจเธอดีที่สุด เธอเป็นคนเย่อหยิ่ง ชอบดูถูกคนอย่างมาก เหมือนกับในตอนนั้นที่ยูเทียนตู่เคยตามจีบเธอ แต่เธอกลับปฏิเสธอย่างไม่ลังเล เมื่อเทียบกันแล้ว อู๋เป่ยเคยช่วยเธอ คุณสมบัติก็เหนือกว่ายูเทียนตู่คนนั้นอย่างมาก นิสัยก็ดีอย่างมาก สำหรับรูปร่างหน้าตาของเขา ฉันคิดว่าเขาค่อนข้างหล่อและมีเสน่ห์”
ใบหน้าสวยของหลินชิงเหยาแดง พูด : “อาจารย์ ฉัน.....ถูกส่งเข้าไปบ้านคนอื่นแบบนี้ เขาจะคิดว่าฉันไร้ยางอายไหม”
มู่ซินหลานหัวเราะออกมา : “ชิงเหยา เธอคิดมากเกินไปแล้ว จำเอาไว้ เมื่อเจอโอกาสก็ต้องคว้ามันไว้ ไปถึงทางนั้น เธอไปขอโทษเขาก่อน หลังจากนั้นขอบคุณที่เขาช่วยเธอเอาไว้ ที่เหลือ อยู่ที่ตัวเธอเองแล้ว”
พูดจบ เธอพูดอีกครั้ง : “ถ้าหากเธอไม่ยินดีจริงๆ ฉันจะไปถามศิษย์พี่อีกสองคนของเธอ พวกเธอไม่ยอมพลาดโอกาสนี้อย่างแน่นอน”
ทันทีที่ได้ยินว่าอาจารย์จะไปหาศิษย์พี่ หลินชิงเหยากัดฟันแน่น พูด : “อาจารย์ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”
มู่ซินหลานพอใจอย่างมาก พูด : “ชิงเหยา เธอจะภูมิใจกับการตัดสินใจของเธอในวันนี้!”
ในเวลาเดียวกัน ผู้หญิงคนหนึ่งหยุดอยู่ที่ยอดเขาอู๋เซียง เธอสวมชุดสีน้ำเงิน สง่างามอย่างมาก และใบหน้าสวยที่ไม่ธรรมดา ก็คือเซียนจิงหงคนนั้น เพียงแค่เห็นใบหน้าของเธอเยือกเย็น ต้องการมาเข้าพบเฉินเต้าซวน
เฉินเต้าซวนกลับไม่อยากพบเธอ ให้อู๋เป่ยไปคุยกับเธอ
ภายในตำหนักใหญ่ เซียนจิงหงมองเห็นการปรากฏตัวของอู๋เป่ย ทันใดนั้นเธอก็แสดงสีหน้าดูถูกออกมาทันที พูด : “คุณก็คือศิษย์ชั้นยอดอู๋เป่ยเหรอ คุณไม่คู่ควรกับฉันด้วยซ้ำ ตายใจสะเถอะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...