ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1016

อู๋เป่ยเห็นด้วยอย่างมาก เขาพูดว่า "ผมก็กำลังคิดอยู่ ไปเป็นครูที่ปรึกษาที่นั่นด้วย"

อวิ๋นเฟยหยาง: "จริงๆแล้วคุณมีศักยภาพที่ดีมาก คุณสามารถเล่นแร่แปรธาตุได้ทั้งเข้าใจทางการแพทย์ ที่เป็นสิ่งที่คนอื่นอื่นไม่มี เมื่อมีพลังวิญญาณเพียงพอ สมบัติมากมายจากสวรรค์และโลกก็จะปรากฏขึ้นอีกครั้ง ยิ่งคุณเป็นนักเล่นแรกแปรธาตุยิ่งดีใหญ่"

หลังจากพูดคุยกับอวิ๋นเฟยหยางสักพักหนึ่ง อู๋เป่ยและอวิ๋นซีขอตัว

พอออกมา หยกบนเอวของอวิ๋นซีก็เปล่งประกาย เธอยิ้มและพูดว่า "ไป๋เยว่กลายเป็นมังกรแล้ว!"

อู๋เป่ยจำได้ว่าอวิ๋นซีมอบยาแปลงร่างมังกรให้กับปีศาจงูอายุหมื่นปี เขาถามว่า: "ปีศาจงูบรรลุเรียบร้อยแล้วเหรอ?"

อวิ๋นซีพยักหน้า: "ใช่ คุณจะไปเยี่ยมไป๋เยว่กับฉันไหมล่ะ"

อู๋เป่ย: "ฉันจะไปที่โกดังเพื่อหายา ไม่ไปรบกวนเธอดีกว่า"

อวิ๋นซีพยักหน้าบินไปดูปีศาจงู

อู๋เป่ยหยิบป้ายที่เอวของเขาและไปที่โกดังของคฤหาสน์อวิ๋นเพื่อค้นหาวัสดุยา เขาวานให้คนพาไปที่โกดัง ไม่นานเขาก็เจอโกดัง

มีปรมาจารย์สองคนคอยเฝ้าทางเข้าโกดัง เมื่อพวกเขาเห็นป้ายเอว พวกเขาก็มองไปที่อู๋เป่ยแล้วเปิดทางให้เขาเข้าไป

ด้านหลังประตูมีห้องโถงขนาดใหญ่ มีหญิงชราคนหนึ่งนั่งอยู่ เมื่อเห็นอู๋เป่ยเข้ามา เธอจึงถามว่า: "คุณมีป้ายที่เอวของตระกูลและสามารถเลือกของอะไรก็ได้ในโกดัง แต่ว่าคุณสามารถเลือกได้ครั้งละหนึ่งชิ้นเท่านั้นและเลือกได้ไม่เกินเดือนละครั้ง"

อู๋เป่ยไม่คิดว่าจะมีเงื่อนไขแบบนี้มาก่อน เขาพยักหน้าและพูดว่า "ผู้อาวุโส ผมอยากจะเลือกยาอะไรบางอย่าง"

หญิงชรา: "งั้นไปที่โรงยาเถอะ" ขณะที่เธอพูดเธอก็ชี้ทาง มีประตูบาง ๆ ปรากฏออกมาจากอากาศ

อู๋เป่ย: "ผู้อาวุโส ครั้งนี้ผมสามารถเอายาไปได้แค่ชนิดเดียวใช่ไหม?"

หญิงชรา: "ใช่ ถ้าอยากได้มากกว่านี้ก็ต้องจ่ายตังค์ คุณมีป้ายของตระกูลเพราะงั้นจ่ายแค่ราคาต้นทุนของมันมันก็พอ"

อู๋เป่ยผลักประตูเปิดออกและเดินเข้าไป ด้านหลังประตูเป็นพื้นที่ขนาดใหญ่ที่มีกระถางต้นไม้ขนาดต่างๆ มากมาย แต่ละกระถางมีพืชสมุนไพรปลูกอยู่ที่นั่น

ทันทีที่เขาเข้ามาเขาได้กลิ่นหอมของสมุนไพร ดวงตาของเขาเป็นประกาย เขาก็ใช้พลังจิตเพื่อหาวัตถุดิบยาทันที

ไม่นานเขาก็ค้นพบพืชสมุนไพรที่ถูกผนึกไว้ในอำพันสมุนไพร อำพันสมุนไพรนั้นทึบแสงและไม่สามารถใช้พลังจิตดูได้ อู๋เป่ยต้องเปิดตามิติจึงจะมองเห็น

สมุนไพรนี้เปรียบเสมือนต้นไม้บิดเบี้ยว สั้นห้าต้น หนาสามต้น มีใบเพียงไม่กี่ใบ ใบของมันเป็นสีเงิน มีรูปร่างเหมือนใบเมเปิ้ล มีขอบหยักที่โดดเด่นเหมือนฝ่ามือของมนุษย์และผลที่มันออกก็คือลูกมังกรทอง!

มังกรตัวน้อยตัวนี้ดูมีชีวิตชีวา มันมีดวงตาที่สดใส ราวกับว่ามันยังมีชีวิตอยู่

เมื่อเห็นยานี้ อู๋เป่ยก็ตกใจและพึมพำ: "ยาล้ำค่า! ผลมังกรเซียน!"

ในโลกนี้อะไรก็ตามที่เรียกได้ว่าเป็นยาอันล้ำค่านั้นหายากมากและยาที่สามารถจัดเป็นเกรดสูงสุดได้นั้นต้องเรียกว่ายาล้ำค่าชั้นยอดด้วยซ้ำ

ตัวอย่างเช่นจือเหรินจือหม่าของเขานับว่าเป็นยาคุณภาพต่ำ ลงไปอีกมีผลิตภัณฑ์ยาล้ำค่า เพราะอย่างนั้นอะไรที่มีค่ากว่าผลิตภัณฑ์ยาล้ำค่านั้นจะมีค่ามากอย่างเห็นได้ชัด

อู๋เป่ยไม่ลังเล หยิบยาแล้วเดินออกไป ยาอื่นๆ ก็ดีเช่นกัน แต่เขาไม่ต้องการใช้เงิน เขาจึงเลือกยานี้

เมื่อกลับมาที่ห้องโถงใหญ่ หญิงชราเหลือบมองอำพันสมุนไพรแล้วจดบันทึกทันที จากนั้นก็พูดว่า "ออกไปได้แล้ว"

หลังจากนำของออกไปแล้วอู๋เป่ยก็กลับไปที่บ้านของเขาทันที เขาเตรียมที่จะนำมังกรออกมา แต่ว่าทันทีที่เขากลับมา เขาก็เจอกับอวิ๋นซี ถัดจากอวิ๋นซีมีผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ในชุดขาว มีกลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัวและรูปลักษณ์ที่น่าหลงใหล

เมื่อเห็นรูปร่างหน้าตาของผู้หญิงคนนั้น อู๋เป่ยก็รู้ว่าเธอคือปีศาจงูที่แปลงร่างเป็นมังกร ผู้หญิงคนนี้ทำท่ารู้สึกหดหู่ใจ ดูเหมือนว่าเธอไม่สามารถแปลงร่างเป็นมังกรได้

อวิ๋นซีแนะนำทั้งสองคนให้รู้จักกัน เธอพูดว่า "อู๋เป่ย นี่คือไป๋เยว่ ไป๋เยว่ นี่คืออู๋เป่ย"