ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1017

ไป๋เยว่สับสนมากจริงๆ เธอไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นอย่างไร แต่หลังจากฟังคาถาแปลงร่างมังกร เธอก็จับทิศทางได้ทันที

หลังจากนั้นประมาณหนึ่งชั่วโมง แก่นอสูรของงูยักษ์ก็เปลี่ยนแปลงสำเร็จเป็นครั้งแรก มันกลายเป็นลูกปัดทองคำขนาดใหญ่เท่ากำปั้น มีมังกรตัวน้อยอยู่ในลูกปัด มันว่ายอยู่ข้างใน กุญแจบ้านอยู่ไหนใครเป็นคนและนั่นคือวิญญาณของไป๋เยว่!

วินาทีต่อมา วิญญาณก็ระเบิดออกด้วยแรงและเข้าไปในร่างของงูยักษ์ ทำให้ร่างกายของมันหดตัวและเล็กลง โดยหดตัวจากมากกว่าหนึ่งพันเมตรเหลือสองถึงสามร้อยเมตร

อย่างไรก็ตาม สีของงูสีขาวก็เริ่มเปลี่ยนจากสีขาวเป็นสีฟ้า จากนั้นก็เริ่มมีเขามังกรสองอัน เกร็ดมังกรงอกออกมาจากส่วนท้องของมัน จากนั้นก็ลามมาที่หางมังกรในที่สุด เกล็ดมังกรก็เริ่มปรากฏจนเต็มผิวหนัง!

ตอนนี้อู๋เป่ยไม่จำเป็นต้องควบคุมพลังงานปีศาจอีกต่อไป เนื่องจากพลังงานปีศาจได้เปลี่ยนเป็นลมหายใจของมังกรแล้ว มังกรบินขึ้นฟ้าทันที

อวิ๋นซีพอใจมากและพูดด้วยรอยยิ้ม: "ในที่สุดไป๋เยว่ก็กลายเป็นมังกรแล้ว ยอดไปเลย!"

อู๋เป่ยมองไปที่มังกรสีน้ำเงินและพูดว่า: “ ไม่น่าเชื่อว่าจะไม่แปลงร่างเป็นเจียวหลง แต่กลับแปลงร่างเป็นมังกรเลย! แม้ว่ามันจะยังไม่ใช่มังกรจริง ๆ แต่ตราบใดที่คุณยังคงฝึกฝนต่อไป ไม่ช้าก็เร็วคุณจะกลายเป็นมังกรตัวจริง!"

กว่าครึ่งชั่วโมงต่อมา มังกรสีน้ำเงินคำราม เธอลอยอยู่ข้างหน้าอู๋เป่ยและพยักหน้าให้เขา

“คุณชาย ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือ!”

อู๋เป่ย: “ ไม่ต้องเกรงใจ"

ทันทีที่พูดจบ มังกรสีน้ำเงินก็กลายเป็นแสงสีเขียวและกลายเป็นหญิงสาวสวยในชุดสีเขียว แตกต่างจากก่อนหน้านี้ ตอนนี้เธอมีลักษณธที่โดดเด่นและน่าเกรงขาม

อวิ๋นซียิ้มพลางพูดว่า "ในที่สุดคุณก็กลายเป็นมังกร"

อู๋เป่ยกระพริบตาแล้วพูดว่า "แม่นางไป๋ ต่อจากนี้คุณจะเปลี่ยนเป็นนามสกุลหลงไหม"

ไป๋เยว่ยิ้มและพูดว่า “ คุณพูดถูก นับจากนี้ไปนามสกุลของฉันจะเป็นหลง"

อวิ๋นซี: "ไป๋เยว่ยังคงเป็นชื่อที่ฉันตั้งให้เธอ อู๋เป่ยตั้งชื่อให้เธอด้วยสิ"

อู๋เป่ยคิดอยู่ครู่หนึ่ง: "แล้วหลงชิงจินล่ะ?"

อวิ๋นซี: "ภาพลางเลือนเดือนงดงาม ดั่งใจนี้ที่ข้ามี เยี่ยม!"

“เอาล่ะ จากนี้ไป ฉันชื่อหลงชิงจิน” เธอยิ้ม

อู๋เป่ยกระพริบตาแล้วพูดว่า "แม่นางหลง ฉันขอยืมอะไรหน่อยได้ไหม"

หลงชิงจินถามว่า: "คุณต้องการยืมอะไร"

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า: "มียาเลือดมังกรที่ต้องใช้เลือดมังกร"

หลงชิงจินคิดอยู่ครู่หนึ่งและโบกมืออย่างภาคภูมิใจ: "สบายมาก ไว้ฉันจะส่งเลือดสองสามถังให้คุณแล้วกัน"

อู๋เป่ยสะดุ้งและโบกมืออย่างรวดเร็ว: "สองสามถังเยอะเกินเกินไป แค่ 5 ลิตรก็เกินพอแล้ว"

ร่างกายของหลงชิงจินนี้มีความยาวหลายร้อยเมตร สำหรับเธอเลือดลิตรเทียบได้กับเลือดมนุษย์แค่หยดเดียวเท่านั้นแหละ

เส้นผ่านศูนย์กลางของปล่องภูเขาไฟเกินกว่าหลายพันเมตรและลึกถึงหลายพันเมตร ต้นไม้สูงตระหง่านเติบโตอยู่ในหลุม บนต้นนั้นมีผลไม้สิบสองผลที่คอยส่งกลิ่นหอมอยู่

กิ่งและใบของต้นไม้เหมือนด้ายเงิน ผลของมันมีสีทองและมีรูปร่างเหมือนเด็กทารก เมื่อเห็นมันแล้ว อู๋เป่ยก็นึกถึงผลไม้โสมที่ถูกบันทึกไว้ในการเดินทางในตำนานเทพที่เดินทางไปทวีปตะวันตก!

อู๋เป่ยรู้ว่านี่ไม่ใช่ผลไม้โสม แต่ชื่อของมันคือผลไม้เทพดิน! ผลไม้เทพดินนี้มาจากต้นไม้เทพดินซึ่งดูดซับพลังทางจิตวิญญาณของโลก มันเป็นยามหัศจรรย์!

เมื่อเห็นอู๋เป่ยตกตะลึง หลงชิงจินก็ภูมิใจเล็กน้อยและถามว่า: "คุณชายอู๋ เป็นไง ยาวิเศษนี้ดีมากใช่ไหม"

อู๋เป่ยตอบด้วยความตื่นเต้น: "ช่างเป็นยาวิเศษจริงๆ แม่นางหลงคุณช่วยมอบผลไม้วิเศษให้ฉันสักห้าผลได้ไหม"

หลงชิงจินยิ้มและพูดว่า: "คุณสอนคาถาแปลงร่างเป็นมังกรให้ฉันอีกครั้งคุณยังให้ยาแปลงร่างเป็นมังกรให้ฉันด้วย ที่จริงฉันพร้อมคุณทั้งหมดโดยที่ไม่ลังเลเลย แต่ว่าอนาคตฉันยังต้องพึ่งคุณอยู่ เพราะงั้นพวกเรามาทำข้อตกลงกันเถอะ”

อู๋เป่ย: "แม่นางหลง เชิญว่ามา"

หลงชิงจิน: "ฉันให้ผลไม้คุณฟรี ๆ เลยสามลูก แต่ถ้าต้องการมากกว่านั้นคุณต้องเอาอำพันสมุนไพรมาแลก หากฉันต้องการกลายเป็นมังกรที่แท้จริง ฉันก็ต้องชำระเลือดของมังกรต่อไปและวิธีที่ดีที่สุดคือการฟอกเลือด ฉันต้องการใช้อำพันสมุนไพร”

อู๋เป่ยคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ ตกลง ฉันสามารถทำอำพันสมุนไพรเลือดบริสุทธิ์ให้คุณได้ อำพันสมุนไพรนี้สามารถช่วยให้คุณชำระล้างเลือดของมังกรที่แท้จริงได้"

หลงชิงจินยิ้มและพูดว่า: "เยี่ยม ถ้าคุณให้ยาเลือดบริสุทธิ์กับฉัน ฉันจะให้ผลไม้ศักดิ์สิทธิ์กับคุณ"

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า: "ตกลง!"