ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1050

อู๋เป่ยมีประสบการณ์มากมายในการปรุงยา ดังนั้นสำหรับเขาแล้วการชำระล้างลูกแก้วธรณี กลับไม่ใช่เรื่องยากอะไร

ผ่านไปไม่นาน สิ่งสกปรกของโลกถูกขจัดออกไปทั้งหมด หลังจากนั้นเขาเริ่มปรับแต่งลูกแก้วนี้

รากของต้นเต๋า หลุดออกมาทีละราก ดึงลูกแก้วธรณีเข้ามาในตันเถียน และร่วงหล่นลงไปในดินเต๋าทั้งห้าธาตุ

ดินเต๋าทั้งห้าธาตุ มีเพียงต้าหลัวจินเซียนที่สามารถปรุงได้ เป็นของล้ำค่าอย่างมาก มีมันแล้ว ต้นเต๋าถึงจะสามารถเติบโตได้ ในเวลานี้ ลูกแก้วธรณีถูกรวมเข้ากับดินเต๋าโดยตรง และข้อจำกัดของมันก็ถูกทำลายทีละนิด กลายเป็นส่วนหนึ่งของดินเต๋า!

ทันใดนั้น อู๋เป่ยก็รู้สึกว่า พลังอันไม่มีที่สิ้นสุดของแผ่นดิน ไหลเข้ามาที่เท้าทั้งสองข้างของเขา ทันใดนั้น ร่างกายของเขาก็เต็มไปด้วยพลัง ราวกับว่าเขาเป็นบุตรแห่งแผ่นดิน ในโลกแห่งนี้ ไม่มีใครสามารถเอาชนะเขาได้!

ในเวลานี้ เขารู้สึกใกล้ชิดกับแผ่นดินอย่างมาก ราวกับเป็นแม่ของเขา เขากระตุ้นความคิดหนึ่งที ดินที่อยู่ข้างล่างตัวเองเริ่มแยกออกจากกัน เขาตกลงไปทันที

ข้างในดิน อู๋เป่ยสบายเหมือนกับปลาที่ว่ายอยู่ในน้ำ เขากระตุ้นความคิดหนึ่งที สามารถเทเลพอร์ตได้หลายสิบไมล์! และนี่คือการดำดินที่แท้จริงที่สุด!

แหวกว่ายอยู่ในดินหลายชั่วโมง อู๋เป่ยรู้สึกสบายใจมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นบนพื้นดินอีกครั้ง พบว่าตัวเองปรากฏตัวที่ถิ่นทรกันดารแห่งหนึ่ง

เขากระทืบเท้าหนึ่งที แผ่นดินเคลื่อนตัวราวกับคลื่น หนามหินโผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน ทั้งสูงและแหลม สามารถแทงตี้เซียนตายได้อย่างง่ายดาย!

อาศัยพลังของแผ่นดิน พื้นดินในรัศมีสิบไมล์ เหมือนส่วนหนึ่งของร่างกายของเขา เปลี่ยนไปตามความคิดของเขา แน่นอน การทำแบบนี้ ก็ทำให้เขาสูญเสียพลังในร่างกายเช่นกัน เล่นไปสักพักหนึ่ง เขารู้สึกเหนื่อยล้า หยุดอย่างรวดเร็ว

“ไม่เลว อย่างที่คาดลูกแก้วธรณีเป็นของดีจริงๆ!”

ในเวลานี้เขาเหนื่อยแล้ว นั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้น สัมผัสการเปลี่ยนแปลงของร่างกาย ทันใดนั้น เขารู้สึกว่าเลือดทั่วร่างกายของเขาสั่น ราวกับมังกรที่บ้าคลั่งตัวหนึ่ง กำลังเตรียมที่จะหลุดพ้น

“ตุ้มตั้ม!”

มีเสียงดังก้องอยู่ในจิตวิญญาณของเขา กลิ่นอายที่เก่าแก่แห่งหนึ่ง ถูกปลดปล่อยออกมาจากส่วนลึกของเลือดของเขา ทุกๆ เซลล์เม็ดเลือดของเขา ทั้งหมดแปลงกลายเป็นยันต์ ไหลอยู่ในเส้นเลือด และเลือดของเขา ก็กลายเป็นเลือดสีทอง!

บนยันต์เหล่านี้ แบกรับของโบราณ เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังดั้งเดิม ไม่ว่าเลือดจะไปไหน กล้ามเนื้อ กระดูก อวัยวะภายใน ฯลฯ ของอู๋เป่ยก็เปลี่ยนไปทีละอย่าง

ในเวลานี้ ครึ่งหนึ่งของร่างกายของอู๋เป่ยจมลงสู่พื้นดิน ร่างกายกำลังเข้าสู่การเปลี่ยนแปลง เมื่อกี้ เขาปลดล็อคพันธนาการอีกอันที่ผูกมัดพลังแห่งสายเลือดของเขา นำผลประโยชน์มหาศาลมาให้เขา

เขาตกอยู่ในสภาวะกึ่งหลับกึ่งตื่น รอให้เขาตื่นขึ้นมา ผ่านไปสองวันแล้ว

“ดูเหมือนว่า ยิ่งสายเลือดปลดล็อคมากเท่าไร พลังของมันก็จะยิ่งน่ากลัวมากขึ้นเท่านั้น ถ้าหากฉันปลดล็อคสายเลือดของตระกูลหลี่ทั้งหมด มันจะเป็นยังไงนะ” ทันใดนั้นเขาก็ตั้งตารอ

กลับมาถึงบ้าน ตรวจการบ้านของซี๋เป่าก่อน แต่กลับเห็นเจ้าตัวเล็กกำลังจับปลาอยู่ในน้ำ

อู๋เป่ยยกเขาออกมา พูด : “ซี๋เป่า อย่าเอาแต่เล่น ตอนที่พ่อตัวเท่านาย ทำการบ้านหนักทุกวัน”

ยังไม่ทันพูดจบ ก็ได้ยินเสียงของจางลี่ดังขึ้น : “เสี่ยวเป่ย ตอนที่นายตัวเท่านี้ ยังฉี่รดที่นอนอยู่เลย”

อู๋เป่ยกลอกตาโดยตรง พูด : “แม่ ผมกำลังสั่งสอนเด็ก คุณอย่าขัดจังหวะ”

จางลี่ถือของกินไว้หนึ่งถ้วย ยื่นไปที่ปากของซี๋เป่ยด้วยรอยยิ้ม พูด : “หลานรัก รีบกินหนึ่งคำ ยายเพิ่งทำ อร่อยมากเลยนะ”

อู๋เป่ยคิดสักพัก หยิบการ์ดผีออกมาหนึ่งใบ ของสิ่งนี้ ผู้ฝึกฝนหมอผีซูหลิงเหยียนเป็นคนมอบให้ มีหญิงสาวสวยคนหนึ่งถูกผนึกอยู่ข้างใน ชื่ออวี่เฟย

อวี่เฟยกลายเป็นควันหนึ่งก้อน ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน เธอโค้งคำนับ : “นายท่าน”

อู๋เป่ย : “อวี่เฟย ต่อจากนี้ไปงานของเธอก็คือดูแลซี๋เป่า”

อวี่เฟยพูด : “รับทราบ”

จางลี่คุ้นเคยกับสิ่งเหล่านี้มานานแล้ว พูด : “เสี่ยวเป่ย นายดูพ่อของนายสิ หลายวันที่ผ่านมาเขาทำตัวลับๆล่อๆ มักจะปิดตัวเองไว้ในห้อง”

อู๋เป่ยรู้ดี พ่อคนนี้กำลังฝึกฝน จึงพูด : “แม่ คุณไม่รู้สึกว่าพ่อหล่อขึ้นเรื่อยๆเหรอ”