อู๋เป่ยแกล้งโง่ : “ลูกแก้วธรณีคืออะไรเหรอ”
ผู้หญิงใบหน้าไข่พูดอย่างเย็นชา : “เอาลูกแก้วธรณีออกมา ไม่อย่างนั้นสวยแน่!”
อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “แกสามารถลองดูได้!”
ผู้หญิงใบหน้าไข่หยิบมีดสั้นออกมาหนึ่งเล่ม แสงกะพริบที่เยือกเย็น เธอเพิ่งเอามีดสั้นออกมา ด้านข้างก็มีองครักษ์หลงเว่ยหลายนายปรากฏตัว ล้อมพวกเธอเอาไว้
ผู้หญิงทั้งสองตกใจอย่างมาก คนเหล่านี้โผล่ออกมาจากไหน
อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “ฉันขอเตือน พวกแกอย่าลงมือดีที่สุด ไม่อย่างนั้นจะต้องตายอย่างน่าสังเวช”
ออร่าขององครักษ์หลงเว่ยน่ากลัวอย่างมาก สีหน้าของผู้หญิงสองคนนี้ดูแย่ เผชิญหน้าองครักษ์หลงเว่ยโดยหลังชนหลัง
และในเวลานี้ ซี๋เป่ากระโดดออกมา พูดด้วยความเซอร์ไพรส์ : “พ่อ ขุดเจอน้ำแร่แล้ว!”
อย่างที่คาด ข้างในหลุมเริ่มมีน้ำแร่โผล่ออกมา สักพักหนึ่ง น้ำล้นหลุม
อู๋เป่ยหัวเราะและพูด : “คุณภาพของน้ำแร่ไม่เลวจริงๆ”
ผู้หญิงทั้งสองมองหน้ากัน เขากำลังขุดน้ำแร่จริงๆเหรอ
อู๋เป่ยหันไปถาม : “พวกแกสองคนมาจากสำนักไหน”
ผู้หญิงใบหน้ากลมพูด : “พวกเราเป็นศิษย์ของสำนักอวี่นวี่ มีประสบการณ์ในโลก ก่อนหน้านี้ เห็นว่าที่นี่มีลูกแก้วธรณีหนึ่งลูก ก็เลยแวะมาสังเกตเป็นระยะๆ ต้องการมอบให้ท่านทวดเพื่อฉลองวันเกิด คิดไม่ถึงเลยว่าแกจะมาถึงก่อน แย่งมันไปก่อน”
อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “ฉันบอกไปแล้ว นี่เป็นโรงงานของฉัน แน่นอน ของที่อยู่ในโรงงานก็เป็นของฉันเหมือนกัน อะไรคือฉันมาถึงก่อน”
สำหรับสำนักอวี่นวี่ อู๋เป่ยค่อนข้างรู้จัก สำนักอวี่นวี่เป็นสำนักที่ทรงพลังอย่างมากในดินแดนแห่งเซียน แม้ว่าเทียบกับภูเขาสู่ไม่ได้ แต่แข็งแกร่งมากจริงๆ ตอนนั้นกองทัพซวนหวู่ ก็มีศิษย์ของสำนักอวี่นวี่ไม่น้อยเช่นกัน
ผู้หญิงใบหน้าไข่ : “แกสามารถบอกตัวตนของแกให้พวกเราได้ไหม”
อู๋เป่ย : “บอกให้พวกแกรู้ก็ไม่เป็นไร ฉันชื่ออู๋เป่ย ศิษย์อันดับหนึ่งของพรรคฉู่ซานจิ้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...