เธอรู้ดีว่าอู๋เป่ยไม่ใช่คนที่ชอบมีชื่อเสียง การทำแบบนี้จะต้องมีเป้าหมายอย่างแน่นอน
อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ไม่นานมานี้ผมค้นพบว่าการทำความดีและการกตัญญูต่อผู้อื่น ก็สามารถรับบุญกุศลได้”
เถาหรูเสวี่ยพยักหน้า : “ได้ กลับไปฉันจะไปจัดการเรื่องนี้”
โม่ซวินนั่งฟังทั้งสองคนอยู่ด้านข้าง เธออดไม่ได้ที่จะพูด : “บุญกุศล สำคัญอย่างมากจริงๆ”
หัวใจของอู๋เป่ยเต้นแรง : “โม่ซวิน คุณก็รู้จักบุญกุศลด้วยเหรอ”
โม่ซวินเกาหัว : “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ทันทีที่ได้ยินคุณพูด ในสมองของฉันก็มีความทรงจำเกี่ยวกับบุญกุศลโผล่ออกมา”
อู๋เป่ยรีบพูด : “อ้อ อย่างนั้นคุณสามารถเล่าให้ผมฟังหน่อยได้ไหม”
โม่ซวินพยักหน้า : “บุญกุศล สามารถบรรเทาภัยพิบัติได้ ตัวอย่างเช่นตอนที่เจอทัณฑ์สายฟ้า พลังบุญกุศลสามารถลดพลังในการทำลายล้างของสายฟ้าได้อย่างมาก อีกตัวอย่างหนึ่งคือเมื่อปีศาจภายในมีความแข็งแกร่ง บุญก็สามารถปราบปรามปีศาจภายในได้เช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะเซียนสุญญตาบุญกุศลเป็นยาช่วยชีวิตขั้นสูงสุดและสามารถนำมาใช้ต้านทานภัยพิบัติทั้งสามได้ เมื่อถึงขั้นเซียนเทพก็จะเปลี่ยนเป็นพลังแห่งการสำแดงได้ สรุปคือ มีคุณประโยชน์มากมาย”
เถาหรูเสวี่ยตกใจอย่างมาก เธอมองโม่ซวินด้วยความตกใจ : “โม่ซวิน คุณมีความรู้มากจริงๆ คุณก็เป็นผู้ฝึกฝนเหมือนกันเหรอ”
โม่ซวิน : “ฉันไม่ใช่ผู้ฝึกฝน แต่ว่าฉันรู้”
อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ร้ายกาจ”
หลังจากนั้นเขาพูดกับเถาหรูเสวี่ย : “หรูเสวี่ย ยังมีเวลาอีกเยอะ ทำไมคุณไม่พาโม่ซวินไปที่ห้างสรรพสินค้าใกล้เคียงล่ะ ซื้อเสื้อผ้า เครื่องสำอาง ฯลฯ”
เถาหรูเสวี่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ได้สิ บนตัวของฉันมีบัตรสมาชิกมากมาย ไม่ใช่ก็เสียดายเปล่าๆ โม่ซวิน พวกเราไปกันเถอะ”
ระหว่างผู้หญิงกับผู้หญิง ค่อนข้างง่ายต่อการติดต่อ โม่ซวินพัฒนาความชอบต่อเถาหรูเสวี่ยอย่างรวดเร็ว ทั้งสองคนไปกวาดสินค้าด้วยกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...