ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1075

“แกเองเหรอ!”

โอวหยางจายซิงตะคอกหนึ่งที

ในตอนนั้น อู๋เป่ยทุบตีเขาบนชายหาด ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส นอกจากนี้ เขายังมีการลงมืออย่างลับๆ จำเป็นต้องหาคนมาถอนภายในหนึ่งปี ถ้าหากไม่สามารถถอนได้ เขาก็จะสูญเสียพลังยุทธ์ทั้งหมด กลายเป็นคนไร้ค่า!

สุดท้าย เป็นบรรพบุรุษของตระกูลโอวหยางลงมือช่วยเขารักษาจนหาย เขาใช้เวลามากกว่าหนึ่งเดือนในการฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บ คิดไม่ถึงเลยว่า เขาจะมาเจออู๋เป่ยที่นี่

อู๋เป่ยก็จำโอวหยางจายซิงได้เช่นกัน เขากวาดมองหนึ่งที พูด : “คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนถอนวิธีการของฉันได้ ใครเป็นคนทำ”

ด้านข้างของโอวหยางจายซิง มีผู้ชายวัยกลางคนคนหนึ่ง เขาถาม : “จายซิง นายรู้จักเขาเหรอ”

โอวหยางจายซิง : “คุณลุง คนผู้นี้ก็คือคนที่ทำร้ายผมในตอนนั้น ผมตรวจสอบแล้ว เขาชื่ออู๋เป่ย เป็นท่านผู้นำของพรรคเทียนหลง!”

ชายวัยกลางคนจ้องอู๋เป่ยหนึ่งที ผสานมือทำความเคารพพูด : “ที่แท้ท่านผู้นำอู๋นี่เอง ได้ยินชื่อเสียงมานานแล้ว”

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “คุยกันได้ โอวหยางจายซิงคนนี้ ในตอนนั้นไม่เพียงแต่ทำร้ายศิษย์หลานของผมแค่ครั้งเดียว ผมเลยลงมือสั่งสอนเขา เพียงแต่ ผมทุบตีเขาไปแค่ครั้งเดียว ยังเหลืออีกหนึ่งครั้ง โอวหยางจายซิง แกเข้ามาเดี๋ยวนี้”

โอวหยางจายซิงทั้งตะลึงและโกรธ พูด : “อู๋เป่ย แกรังแกคนมากเกินไปแล้วนะ! ตระกูลโอวหยางของฉันไม่ใช่สิ่งที่แกสามารถรุกรานได้!”

ชายวัยกลางคนก็ขมวดคิ้วเช่นกัน พูด : “ท่านผู้นำอู๋ ข้าน้อยโอหยางซุน โอวหยางหยูของตระกูลฉันก็คือที่ปรึกษาของเป่ยหยวน! แม้ว่าคุณจะเป็นท่านผู้นำ ก็ไม่สามารถรังแกตระกูลโอวหยางของพวกเราแบบนี้!”

อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “รังแกเหรอ ตอนนั้นโอวหยางจายซิงคนนี้ ทำร้ายศิษย์หลานของผมอย่างไม่มีเหตุผล ผมรักษาเขาหายแล้ว เขากลับถูกทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บอีกครั้ง บอกว่าผมสามารถรักษาเขาได้หรือไม่ ฮ่าฮ่า ในเวลานั้น พวกคุณเห็นผมและศิษย์หลานของผมอยู่ในสายตาบ้างไหม”

ชายวัยกลางคนรู้ว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิด เขาพูด : “ท่านผู้นำอู๋ สลายศัตรูดีกว่าสร้างศัตรู ผมขอขอโทษคุณ ณ ที่นี้ด้วย”

อู๋เป่ย : “คำขอโทษมีประโยชน์ บนโลกใบนี้ก็ไม่มีศัตรูแล้ว”

โอวหยางจายซิงหัวเราะอย่างเย็นชา : “อู๋เป่ย แกคิดว่าฉันกลัวแกเหรอ บรรพบุรุษของฉันสืบทอดวิชาเทพให้ฉัน ฉันเลื่อนขั้นเป็นตี้เซียนขั้นหยางบริสุทธิ์แล้ว มากสุดแกก็แข็งแกร่งได้แค่คนเซียนเท่านั้น”

อู๋เป่ย : “ได้ ฉันจะต่อให้แกสามกระบวนท่า”

ทั้งสองคนเผชิญหน้ากันขึ้นมา เมื่อเห็นว่ากำลังจะลงมือ จู่ๆก็ได้ยินเสียงที่เคร่งขรึมดังมาแต่ไกล : “ใครกันถึงกล้ามาลงมือในเป่ยหยวน”

ชายคนหนึ่งสวมชุดฝึกซ้อมสีขาวเดินเข้ามา ดวงตาของเขาเย็นชา กวาดมองบนตัวของอู๋เป่ยและโอวหยางจายซิงหนึ่งที : “อยากต่อสู้ ตามฉันไปเวทีแห่งชีวิตและความตาย!”

เฉินหรงมองเห็นคนผู้นี้ รีบก้มหน้าลง พูดด้วยความเคารพ : “ปรมาจารย์หนิง!”

ในสถาบันศิลปะการต่อสู้ อาจารย์ที่ปรึกษาโดยทั่วไปแล้วถูกเรียกว่าปรมาจารย์ พวกเขาทั้งหมดผ่านการทดสอบของหอคอยเซียนหวู่แล้ว เป็นผู้แข็งแกร่งที่แท้จริง!

ปรมาจารย์หนิงมองเฉินหรงหนึ่งที : “อาจารย์เฉิน คุณหามาเหรอ”

เฉินหรงพูด : “ใช่ ท่านผู้นี้คือท่านผู้นำอู๋ แข็งแกร่งอย่างมาก ฉันเตรียมจะพาเขาไปทดสอบที่หอคอยเซียนหวู่”

ปรมาจารย์หนิงพูดอย่างเย็นชา : “หอคอยเซียนหวู่เป็นสถานที่สำคัญ เฉพาะผู้ที่ได้รับการอนุมัติจากอธิการบดีเท่านั้นจึงจะสามารถเข้าไปในหอคอยเพื่อทำการทดสอบได้ คุณถามอธิการบดีหรือยัง”

เฉินหรงรีบพูด : “อธิการบดีมอบโควต้าให้ฉันสามคน ให้ฉันตัดสินใจว่าจะเชิญใครเข้าไปในหอคอย”

ปรมาจารย์หนิงขมวดคิ้ว : “ดีที่สุดคุณอย่าสูญเสียโควต้าเปล่าๆ”

มองออกได้ ปรมาจารย์หนิงค่อนข้างไม่พอใจอู๋เป่ยคนนี้ ไม่พูดถึงอย่างอื่น เห็นได้ชัดว่าอู๋เป่ยยังไม่ใช่ตี้เซียน คนที่ไม่ใช่แม้แต่ตี้เซียน จะแข็งแกร่งสักเท่าไหร่

เฉินหรงไม่กล้าโต้กลับ พูด : “รับทราบ”