ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1086

สุนัขสีดำดูเหมือนจะเข้าใจสิ่งที่อู๋เป่ยพูด มันกระดิกหางและยกลำตัวขึ้นสองครั้ง

ใจของอู๋เป่ยเต้นแรง: "แกจะพาฉันไปไหน"

สุนัขสีดำลุกขึ้นทันที มันวิ่งตรงไปทางซ้ายและหันหลับมามองอู๋เป่ยและถังปิงอวิ๋นอยู่หลายครั้ง พวกเขาตามไปทันที

ถังปิงอวิ๋นพูดด้วยความประหลาดใจ: "สุนัขตัวนี้สามารถเข้าใจคำพูดของมนุษย์ได้ไหม"

อู๋เป่ย: "ไม่แปลกใจเลย ความฉลาดของสุนัขดำสองตัวนี้พอๆ กับเด็กอายุสิบขวบเลย พวกมันยังเข้าใจทุกอย่าง ติดแค่พูดไม่ได้"

สุนัขสีดำอีกตัวก็วิ่งเข้ามาเช่นกัน หลังจากที่อู๋เป่ยเดินตามไปไม่กี่ไมล์ เขาก็เห็นหลุมขนาดใหญ่ หลุมนี้มีรูปทรงกระบอกคล้ายเสาที่ตกลงมาจากท้องฟ้าอย่างแรง จนทำให้เกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณสามร้อยเมตร

ขอบหลุมเรียบมาก มองลงไปหลายร้อยเมตร ด้านล่างมืดสนิทและปกคลุมไปด้วยควันดำและมีเสียงแผ่วส่งมาพอให้ได้ยิน

อู๋เป่ยรู้ว่าด้านล่างมีคนอยู่! ดังนั้นเขาจึงพาถังปิงอวิ๋นไปด้านข้างแล้วพูดกับเธอเบา ๆ: "ปิงอวิ๋น รอฉันอยู่ที่นี่ก่อน เดี๋ยวฉันจะลงไปดู"

ถังปิงอวิ๋น: "ที่รัก ข้างล่างนั่นมีอะไรกัน?"

อู๋เป่ย: "ไม่รู้เลย ต้องลงไปดูก่อน"

หลังจากสั่งเสียถังปิงอวิ๋นแล้ว เขาก็ลงไปที่ก้นหลุมแบบเงียบ ๆ เมื่อเขาไปถึงก้นหลุม เขาเห็นคนสามคนยืนอยู่รอบวัตถุเรืองแสงรูปไข่ที่อยู่ห่างออกไปหลายสิบเมตร พวกเขากำลังพูดคุยกันอย่างเบา ๆ

“พี่หลาน นี่มันอะไรกันเนี่ย? เราพยายามเต็มที่แล้วแต่ก็เปิดมันไม่ได้”

อีกคนหนึ่งพูดขึ้นว่า: "ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม แต่ในเมื่อมันสามารถทำให้สิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ได้ ต้องเป็นของไม่ธรรมดาแน่ พวกเรารีบเอามันไปกันเถอะ"

“น่าเสียดายที่เราไม่มีอาวุธเวทย์มนตร์จัดเก็บ ไม่อย่างนั้นเราคงไม่จำเป็นต้องรอจนถึงตอนนี้” คนที่สามพูดว่า “แม้ว่าเราจะร่ายเวทย์หมอกไว้แล้ว คาดว่าไม่นานต้องมีปรมาจารย์มาแน่ วันนี่ แต่ไม่วันนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ต้องเอาของไปให้ได้”