ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1092

เมื่อเห็นว่าเริ่มเย็นแล้ว อู๋เหมยและเหม๋ยเป่ามาหาเขา

“พี่ ฤดูใบไม้ร่วงจบแล้ว ฉันกับเหม๋ยเป่าต้องกลับไปเรียนแล้ว” อู๋เหมยพูด

อู๋เป่ย : “ไม่เล่นที่บ้านอีกสองสามวันเหรอ”

อู๋เหมย : “พรุ่งนี้จะมีแคมป์ปิ้งที่มหาวิทยาลัย พวกเราต้องรีบไป”

ได้ยินว่าจะมีแคมป์ปิ้ง อู๋เป่ยถาม : “ไปแคมป์ปิ้งที่ไหนเหรอ”

เหม๋ยเป่า : “ภูเขาเยี่ยเหรินทางตอนเหนือของเทียนจิง”

อู๋เป่ยพูด : “ตอนนี้โลกไม่สงบสุข แคมป์ปิ้งอะไรนั่น พวกเธอไม่ต้องไปแล้ว”

อู๋เหมยเหลือบมองเขาหนึ่งที : “พี่ ไปเข้าร่วมทั้งห้องแล้ว พวกเราไม่ไปเข้าร่วมมันเหมาะสมเหรอ”

อู๋เป่ยคิดสักพัก พูด : “ต้องการเข้าร่วมก็ได้”

เขาอุทาน : “เฉินจ้าว”

เฉินจ้าวปรากฏตัวที่ข้างกายทันที พูด : “นายท่าน”

“อู๋เหมยและเหม๋ยเป่าต้องการเข้าร่วมแคมป์ปิ้ง คุณปกป้องอย่างลับๆ หากมีเรื่องอะไรติดต่อผมทันที”

เฉินจ้าวพูด : “รับทราบ นายท่านวางใจได้เลย”

ตอนเย็น อู๋เหมยและเหม๋ยเป่านั่งรถเดินทางไปเทียนจิง อู๋เป่ยยังคงเขียนสื่อการสอนของเขาต่อไป

ถึงตอนสี่โมงกว่า ทันใดนั้นหลี่อวี๋ก็บินออกจากทะเลสาบตงหู่ หยุดอยู่ตรงหน้าอู๋เป่ย แขนของเขาเกือบจะขาด เลือดไหลออกจากจมูกและปากอย่างต่อเนื่อง

“นายท่าน หลี่ซู่ถูกคนจับตัวไปแล้ว!” ดวงตาทั้งสองข้างของเขาแดงก่ำ

ยิ่งเจอเรื่องใหญ่มากเท่าไหร่ อู๋เป่ยก็ยิ่งสงบมากขึ้นเท่านั้น เขาพูด : “ค่อยๆพูด”

หลี่อวี๋เล่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นอย่างละเอียดหนึ่งรอบ ที่แท้ ตอนนี้มังกรเจียวสองตัวนี้กลายเป็นราชาแห่งแม่น้ำไปแล้ว ในแม่น้ำตอนล่างทั้งหมด ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดในแม่น้ำสามารถแข่งขันกับพวกมันได้

วันนี้ มังกรเจียวทั้งสองตัวสำรวจไปเรื่อยๆ ว่ายไปจนถึงแม่น้ำสายหนึ่ง ชื่อว่าอวี่ซุ่ย อวี่ซุ่ยแห่งนี้ รวบรวมแม่น้ำหลายสิบสายโดยมีแอ่งครอบคลุมสามมณฑล มีขอบเขตกว้างขวางและเป็นแม่น้ำสาขาหลักของแม่น้ำสายใหญ่

มังกรเจียวทั้งสองเข้าไปในอวี่ซุ่ยเพื่อทำการสำรวจ เมื่อมาถึงอ่างเก็บน้ำ ก็พบเต่าอายุหมื่นปีอยู่ในอ่างเก็บน้ำตัวหนึ่ง เต่าเฒ่าสัมผัสได้ถึงออร่าของมังกรเจียวทั้งสอง จึงรีบออกมาแสดงความเคารพ

ทั้งสองฝ่ายคุยกันได้ไม่กี่ประโยค ก็มองเห็นแสงไฟก้อนหนึ่งตกลงมาจากท้องฟ้า แสงไฟนั้นรุนแรงอย่างมาก เพียงแค่การเผาหนึ่งที ก็ทำให้น้ำในอ่างเก็บน้ำเดือดทันที มังกรเจียวทั้งสองและเต่าเฒ่าออกมาบนผิวน้ำทีละตัว

มาถึงกลางอากาศ ก็มองเห็นผู้ฝึกฝนร้ายกาจสองคนต้องการจับพวกเขา หลี่ซู่เห็นว่าสู้ไม่ไหว สู้จนได้รับบาดเจ็บสาหัส โจมตีจนหนึ่งในนั้นล่าถอย ทำให้หลี่อวี๋มีโอกาสหนี

หลี่อวี๋รู้ว่าจำเป็นต้องกลับมาหาอู๋เป่ย ดังนั้นไม่มีเวลาไปสนใจหลี่ซู่แล้ว ใช้ความเร็วที่เร็วที่สุดหนีกลับบ้าน รายงานตามความเป็นจริง

อู๋เป่ยวางของที่อยู่ในมือ พูดอย่างไม่แยแส : “นำทาง!”

หลี่อวี๋และหลี่ซู่ ล้วนแล้วเป็นคนของเขา ตีสุนัขก็ต้องดูเจ้าของ ยิ่งกว่านั้นเป็นถึงมังกรเจียว

คนหนึ่งและมังกรเจียวตัวหนึ่ง ว่ายไปตามแม่น้ำ เดินทางไปสักพัก ก็มองเห็นลมสีดำพัดเข้ามาตรงหน้า ทันทีที่ทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน ลมสีดำก็หยุดทันที ชายในชุดคลุมสีดำคนหนึ่งเดินออกมา

ชายในชุดคลุมสีดำมองเห็นหลี่อวี๋ พูดด้วยรอยยิ้ม : “แมลงอย่างแก คิดว่าจะหนีรอดเหรอ ตามฉันมาสะ!”

เขาคว้าออกไปหนึ่งที พลังเวทย์ที่น่าสะพรึงกลัว ก่อตัวเป็นมือใหญ่ข้างหนึ่ง โดยไม่สนใจการมีอยู่ของอู๋เป่ยโดยสิ้นเชิง เตรียมจะจับหลี่อวี๋โดยตรง

หลี่อวี๋ยืนนิ่งไม่ขยับ มองชายในชุดคลุมสีดำคนนั้นเหมือนกับคนตายคนหนึ่ง

อู๋เป่ยโจมตีออกไปหนึ่งที ตราประทับหมัดโจมตีใส่ชายในชุดคลุมสีดำ มือใหญ่นั้น ปะทะกับตราประทับหมัดเข้าด้วยกัน สลายตัวไปทันที แต่ตราประทับหมัดยังคงไม่ลดลง โจมตีไปที่หน้าอกของชายในชุดคลุมสีดำอย่างแน่นหนา

“ตุบ!”

ชั้นการป้องกันของชายในชุดคลุมสีดำถูกทำลายด้วยหมัดเดียว คนราวกับกระสุนปืนใหญ่ ถูกโจมตีเข้าไปในแม่น้ำ

อู๋เป่ยเหลือบมองทะเลหนึ่งที พูดอย่างไม่แยแส : “แกล้งตายก็ไม่มีประโยชน์ ขึ้นมา”

ชายในชุดคลุมสีดำโผล่ออกมาบนผิวน้ำ จ้องอู๋เป่ยด้วยความตะลึง พูด : “แกเป็นใคร”

อู๋เป่ย : “ถ้าหากฉันจะฆ่าแก ก่อนตาย แกมีอะไรอยากพูดไหม”