ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1093

ทั้งสองคนบินไปสักพัก ชายในชุดคลุมสีน้ำเงินพูดอย่างเคร่งขรึม : “ศิษย์พี่ คุณและผมร่วมมือกัน ไม่แน่อาจจะสามารถฆ่าเขาได้”

หวงจิงถอนหายใจ : “ถ้าหากสามารถฆ่าได้ นายคิดว่าฉันจะเก็บความโกรธนี้เอาไว้เหรอ”

ชายในชุดคลุมสีน้ำเงิน : “ศิษย์พี่ คุณหมายความว่า พวกเราสองคนร่วมมือกันก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้เหรอ”

หวงจิง : “แม้ว่านายและฉันจะเป็นเซียนกษัตริย์ แต่พลังของคนผู้นี้เหนือกว่าพวกเราอย่างแน่นอน เมื่อกี้เขาต่อยฉันหนึ่งหมัด ทำลายการป้องกันร่างกายสามชั้นของฉัน เกือบทำให้ฉันบาดเจ็บสาหัส นอกจากนี้ เขาเป็นศิษย์หลานของเซียนผู้เที่ยงแท้ ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีสมบัติป้องกันอยู่บนร่างกาย ถ้าหากเอายันต์สังหารเซียนผู้เที่ยงแท้ออกมา ต่อให้เป็นเจ้าสำนักก็ช่วยพวกเราไม่ได้!”

ชายในชุดคลุมสีน้ำเงิน : “ศิษย์พี่ เขาบอกว่าเป็นศิษย์หลานของเซียนผู้เที่ยงแท้ ใครจะไปรู้ว่าจริงหรือปลอม”

หวงจิงพูด : “ถ้าหากไม่ใช่ศิษย์หลานของเซียนผู้เที่ยงแท้ อย่างนั้นเขาจะมีพลังที่น่าสะพรึงกลัวได้อย่างไร นอกจากนี้ยังรับมังกรเจียวสองตัวมาเป็นทาสรับใช้”

ชายในชุดคลุมสีน้ำเงินเงียบ รู้ว่าสิ่งที่ศิษย์พี่พูดมีเหตุผล

“ครั้งนี้ถือว่าพวกเราโชคร้ายแล้ว หวังว่าในอนาคตอย่าเจอเขาอีก” หวงจิงพูดอย่างหมดหนทาง โลกแห่งเซียนมันเป็นจริงแบบนี้แหละ เจอคนที่ยั่วยุไม่ได้ ก็เป็นได้แค่คนขี้กลัว!

หลังจากทั้งสองของสำนักจิงติงจากไป อู๋เป่ยร่อนลงบนหลังของเต่าเฒ่าตัวนั้น อย่างที่คาดมองเห็นตัวอักษรเต็มไปหมด เพียงแต่ รอยประทับของตัวอักษรเหล่านี้เลือนลาง ใกล้จะหายไปแล้ว ด้วยสายตาอันแข็งแกร่งของเขา จำตัวอักษรที่อยู่ข้างบนได้อย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นถาม : “เต่าเฒ่า ตัวอักษรที่อยู่บนตัวคุณมาจากไหน”

พลังยุทธ์ของเต่าเฒ่าตัวนี้ อันที่จริงแข็งแกร่งกว่ามังกรเจียวสองตัว มันพูดภาษาคน : “คุณชาย เต่าเฒ่าอย่างฉันคนนี้อาศัยอยู่ในอวี่ซุ่ยมาหนึ่งหมื่นสามพันห้าร้อยปีแล้ว หนึ่งหมื่นสองพันหนึ่งร้อยปีก่อน ฉันยังไม่เปิดจิตวิญญาณแห่งการรับรู้ ครั้งหนึ่งเกิดน้ำท่วมใหญ่ ฉันถูกพัดเข้าไปในถ้ำจวนใต้ดินแห่งหนึ่ง ถ้ำจวนแห่งนั้น มีแผ่นหินแผ่นหนี่ง ข้างบนแผ่นหินมีตัวอักษร ฉันมองเห็นตัวอักษรบนแผ่นหิน รู้สึกเหมือนจิตวิญญาณชัดเจนขึ้น ดังนั้น ฉันก็กลิ้นบนแผ่นหิน ถูข้อความบางส่วนไว้บนหลังเต่าของฉัน”

อู๋เป่ยพูด : “สิ่งที่คุณพิมพ์เอาไว้ เป็นเทพเจ้าโบราณ”

เต่าเฒ่าตัวนี้ถาม : “คุณชาย เทพเจ้าโบราณคืออะไร”

อู๋เป่ย : “เซียนถือกำเนิดมาจากเทพเจ้าโบราณ”

เต่าเฒ่าพูด : “คุณชาย คำเหล่านี้หมายถึงอะไร”

อู๋เป่ยคิดสักพัก พูด : “ตามบันทึก น่าจะเป็นพลังแห่งความรอบรู้โบราณอย่างหนึ่ง”

พูดถึงตรงนี้ เขาถาม : “ถ้ำจวนใต้ดินยังมีอยู่ไหม”

เต่าเฒ่าพูด : “หลายพันปีก่อน ทางเข้าถูกปิดกั้นด้วยโคลนและหินไปแล้ว”