ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1121

อู๋เป่ยพูดจบ ก้าวใหญ่เดินขึ้นไปข้างบน แต่ทันทีที่เดินขึ้นไป ด้านข้างก็มีแสงดาบแทงเข้ามา การตอบสนองของเขาเร็วอย่างมาก กำหมัดแล้วโจมตีออกไปทันที

“ติ๊ง!”

แสงดาบถูกเขาต่อยจนกระจาย คนที่ลงมือก็คือคนผู้นั้น

อู๋เป่ยหัวเราะออกมา : “แกต้องการขัดขวางฉันเหรอ”

คนผู้นั้นลุกขึ้นอย่างช้าๆ พูด : “ไม่มีใครสามารถเดินมาอยู่ต่อหน้าฉันได้”

อู๋เป่ยหรี่ตาลง เขาหยิบดาบไร้กังวลออกมา พูดอย่างไม่แยแส : “แกขวางฉันไม่ได้หรอก”

ระหว่างที่พูด เขาแบกดาบไว้ที่หลัง ก้าวใหญ่เดินขึ้นไป เพิ่งเดินได้หนึ่งก้าว คนผู้นั้นแทงมาอีกครั้ง อู๋เป่ยราวกับว่าข้างหลังมีตา แกว่งดาบเบาๆหนึ่งที ก็ป้องกันอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดาย

ต่อสู้กันสามกระบวนท่า เขาเดินไปถึงบันไดขั้นที่สี่ แสงดาบของอีกฝ่ายเข้าไม่ถึงเขาอีกต่อไป

คนผู้นั้นโกรธอย่างมาก เก็บดาบ ไม่สนใจเรื่องกินของแล้ว ไล่ล่าอย่างสุดชีวิต เมื่อเห็นว่าเข้าใกล้อู๋เป่ยแล้ว จู่ๆอู๋เปยก็กระโดดขึ้นแล้วแตะออกไปหนึ่งที แตะจนเขาถอยกลับไป

ลูกแตะนี้ เหมือนบินมาจากท้องฟ้า มหัศจรรย์อย่างมาก คนผู้นี้รับไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ถูกแตะที่หน้าท้องหนึ่งที

กลิ้งล้มลงบนแท่น เขาทั้งโกรธและตะลึง ไล่ล่าด้วยกำลังทั้งหมด แต่ในครั้งนี้ ไม่ว่ายังไงเขาก็ตามไม่ทันอู๋เป่ยแล้ว

หลังจากสามพันห้าร้อยขั้น เขาช้าเหมือนวัวแก่แล้ว และอู๋เป่ยก็เดินไปยังแท่นถัดไปอย่างรวดเร็ว ได้รับรางวัลจากเขาศักดิ์สิทธิ์

ในเวลานี้ อู๋เป่ยกำลังจ้องมองไปที่กล่องสมบัติบนแท่น กล่องสมบัตินี้เต็มไปด้วยความสว่างไสวและมียันต์ฝังอยู่ ยาวประมาณสามสิบเซนติเมตร กว้างยี่สิบเซนติเมตร สูงสิบเซนติเมตร

เขาเปิดกล่องสมบัติ ก็มองเห็นเงินอักษรวางเต็มไปหมด มีประมาณสามร้อยเหรียญ เงินอักษรเหล่านี้ล้วนแล้วเป็นสีทอง แต่ละเหรียญมีขนาดประมาณวอลนัท อยู่ในมือหนักพอใช้ได้ บนเงินอักษร ด้านหนึ่งเป็นมังกร ด้านหนึ่งเป็นเสือ

“เงินอักษรเหรอ” เขาประหลาดใจเล็กน้อย มองดูอย่างละเอียด พบว่าข้างในเงินอักษรมีพลังเวทย์ที่แข็งแกร่งซ่อนอยู่

เขาไม่ศึกษาอีกต่อไป เก็บกล่องสมบัติ เดินไปข้างบนต่อ