ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1161

จางจงโหลวและคนอื่นๆ ที่เห็นฉากนี้ ต่างอิจฉายอย่างมาก ผู้ฝึกฝนที่เปลี่ยนเทพคนนั้นรู้สึกอับอายอย่างมาก ก้มหน้าลงลึกๆ ไม่กล้ามองไปทางอู๋เป่ย ก่อนหน้านี้เขาดูถูกอู๋เป่ย นอกจากนี้ยังทำให้เขาขุ่นเคืองด้วยคำพูด สิ่งนี้ทำให้เขาหวาดกลัวอย่างมาก!

หลิวอี้เฟิงไม่สนใจคนอื่นๆอีกต่อไป เขาให้อู๋เป่ยเข้าร่วมการทดสอบครั้งที่สอง ซึ่งก็คือการทดสอบสมรรถภาพทางกายต่อไป

อุปกรณ์สำหรับทดสอบสมรรถภาพทางกาย เป็นเหมือนกับต้นไม้ที่ตายไปแล้วต้นหนึ่ง เมื่ออู๋เป่ยยืนอยู่ตรงหน้ามัน มันปล่อยเส้นด้ายโปร่งใสจำนวนนับไม่ถ้วนลงมาทันที เจาะทะลุรูขุมขนของเขา

ต่อจากนั้น พลังงานแปลกๆ เข้ามาในร่างกายของเขา

อู๋เป่ยแอบกระตุ้นพลังเซียนฮุนหยวน ทำให้พลังงานเหล่านี้ทำงานเฉพาะในพื้นที่เฉพาะเท่านั้น ไม่สามารถสำรวจร่างกายของเขาได้อย่างเต็มที่

พลังงานเหล่านี้ไม่มีสติปัญญา แม้ว่าจะมีข้อจำกัดของอู๋เป่ยก็ตาม แต่มันยังคงประมวลผลต่อไป ผ่านไปประมาณห้านาที ถอนพลังงานออกไป เส้นด้ายโปร่งใสก็ออกจากร่างของอู๋เป่ยเช่นกัน

หลังจากนั้นอู๋เป่ยก็มองเห็น บนอุปกรณ์มีตัวอักษรสามตัวปรากฏขึ้น ระดับหนึ่งบน!

มองถึงตรงนี้ ผู้ชายสวมเสื้อสีขาวผิดหวังเล็กน้อย เพียงแค่ระดับหนึ่งบนก็ถือว่าดีอย่างมากแล้ว เป็นผลการทดสอบสมรรถภาพทางกายที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์ของสำนักดาบเทียนตี้แล้ว ยิ่งกว่านั้น อู๋เป่ยมีจิตวิญญาณชั้นยอด เขายังคงเป็นเทียนเจียว!

ชายสวมเสื้อขาวพูด : “ไม่เลว ไม่จำเป็นต้องทดสอบรายการที่สามแล้ว จางเสี่ยวเป่ย นับแต่นี้เป็นต้นไป นายก็เป็นศิษย์ชั้นยอดของสำนักดาบเทียนตี้แล้ว ผู้อาวุโสหลิว คนคุณเป็นคนรับสมัครมา ต่อจากนี้ไป กิจกรรมของเขาคุณเป็นคนรับผิดชอบ”

หลิวอี้เฟิงดีใจอย่างมาก พูด : “รับทราบ ผู้น้อยน้อมรับคำสั่ง!”

ชายสวมชุดขาวโยนแหวนให้อู๋เป่ยหนึ่งวง พูดด้วยรอยยิ้ม : “จาวเสี่ยวเป่ย ตั้งใจฝึกฝนให้ดี ทรัพยากรทั้งหมดของสำนักดาบเทียนตี้เปิดให้นายใช้อย่างเต็มที่ ข้างในนี้ มีของที่ฉันเก็บไว้บางส่วน ถือว่าเป็นของขวัญการพบหน้ากัน!”

อู๋เป่ยผสานมือทำความเคารพและพูด : “ขอบคุณเจ้าสำนัก”

ชายสวมชุดขาวดีใจอย่างมาก เขาหัวเราะฮ่าฮ่า แปลงร่างเป็นแสงแล้วจากไป

หลิวอี้เฟิงพูดด้วยรอยยิ้ม : “ต่อจากนี้ไปนายก็เป็นศิษย์ชั้นยอดแล้ว นี่เป็นสถานะที่ค่อนข้างสูงส่ง! ท้ายที่สุดแล้วศิษย์ชั้นยอดทั้งหมดของสำนักดาบเทียนตี้ มีแค่ยี่สิบสามคนเท่านั้น นายเป็นคนที่ยี่สิบสี่”

อู๋เป่ย : “ผู้อาวุโสหลิว ศิษย์ชั้นยอดมีสิทธิพิเศษอะไรไหม”

หลิวอี้เฟิงพูด : “ถ้าหากอยู่ในสำนักงานใหญ่ของสำนักดาบเทียนตี้ของพวกเรา นายสามารถเลือกพื้นที่แห่งหนึ่ง ใช้เป็นสถานที่สำหรับการฝึกฝนและที่อยู่อาศัยของนาย พื้นที่กว้างขวางอย่างมาก มีเมืองและหมู่บ้านต่างๆอยู่ข้างใน ภาษีที่พวกเขาจ่ายทั้งหมดเป็นของนาย คนในพื้นที่ทั้งหมด ต้องเรียกคุณว่าเจ้าบ้าน”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “งั้นผมก็เป็นเจ้าของที่ไม่ใช่เหรอ”

หลิวอี้เฟิง : “สามารถเข้าใจแบบนี้ได้ แต่ตอนนี้นายสามารถฝึกฝนได้เฉพาะโลกเบื้องล่างเท่านั้น ดังนั้นนายสามารถเลือกเนินเขาสักสองสามเนินก่อนได้ ใช้เป็นอาณาเขตส่วนตัวของนาย ในเวลาเดียวกัน อาณาเขตของสำนักดาบเทียนตี้ของพวกเราในดินแดนแห่งเซียน ก็สามารถแบ่งให้นายบางส่วนได้เช่นกัน”

อู๋เป่ย : “ผู้อาวุโสหลิว ถ้าหากผมเลือกยอดเขาแห่งหนึ่ง คนเก่าที่อยู่บนยอดเขาจะจัดการยังไง”

หลิวอี้เฟิง : “แน่นอนว่าทั้งหมดนี้เป็นของนาย คนเหล่านี้ที่เป็นคนเก่าของพรรคฉู่ซานจิ้น พวกเราไม่มีทางเอามาใช้งานอย่างแน่นอน สามารถกลายเป็นผู้ติดตามของศิษย์ชั้นยอด เป็นความโชคดีของพวกเขา”

อู๋เป่ยคิดสักพัก พูด : “ผู้อาวุโสหลิว สำนักดาบเทียนตี้ของพวกเราเข้าสู่โลกล่างเป็นจำนวนมาก คิดว่าจำเป็นต้องขยายอาณาเขตด้วยใช่ไหม”

หลิวอี้เฟิงพูดด้วยรอยยิ้ม : “แน่นอนอยู่แล้ว สองวันก่อน พวกเราทำลายสำนักว่านโม๋ไปแล้ว ต่อจากนี้ยังต้องการทำลายสำนักอื่นๆ สุดท้ายรวมดินแดนแห่งเซียนเป็นหนึ่ง”

อู๋เป่ยแอบตกใจ พูด : “ครอบครองดินแดนแห่งเซียนทั้งหมดเหรอ”

หลิวอี้เฟิงพูด : “ถึงเวลานั้น พลังวิญญาณฟื้นคืนชีพ ช่องพับปรากฏขึ้นทีละแห่ง แน่นอนพวกเราต้องการครอบครองอาณาเขตที่ใหญ่ขึ้น”

อู๋เป่ยถาม : “ผู้อาวุโสหลิว สำนักดาบเทียนตี้ของพวกเราลงมายึดครองอาณาเขต กองกำลังอื่นๆก็น่าจะมีการเคลื่อนไหวใช่ไหม”

หลิวอี้เฟิงพูดด้วยรอยยิ้ม : “แน่นอนอยู่แล้ว เพียงแต่เบื้องหลังของสำนักดาบเทียนตี้ของพวกเรา มีที่พึ่งที่แข็งแกร่งอย่างมาก เอาล่ะ นายไปเดินกับฉันหนึ่งรอบ เลือกเนินเขาสองสามแห่งที่ดีหน่อย”

ในฐานะศิษย์ชั้นยอดเพียงคนเดียวของสำนักดาบเทียนตี้ของดินแดนแห่งเซียน ตำแหน่งของอู๋เป่ยค่อนข้างสูง แม้แต่หลิวอี้เฟิงก็ต้องเกรงใจต่อเขาอย่างมาก

เขาแอบส่งเสียง : “พ่อตา ผมเป็นอู๋เป่ย”

สีหน้าของเฉินเต้าซวนไม่เปลี่ยน แอบส่งเสียงพูด : “ตอนที่นายมาก่อนหน้านี้ ฉันก็รู้แล้วว่าเป็นนาย”

อู๋เป่ย : “ตอนนี้ผมเป็นเจ้านายของยอดเขาอู๋เซียง ตำหนักฉางเซิง และตำหนักชิงเหลียน หลังจากนั้น ผมจะครอบครองพรรคฉู่ซานจิ้นทั้งหมด ช่วยเหลือทุกคน”

เฉินเต้าซวนถอนหายใจหนึ่งที : “โชคดีที่ยังมีนาย ไม่อย่างนั้นผู้สืบทอดของภูเขาสู่ก็จะจบลงแล้ว พวกเราทุกคน ถูกกำหนดให้เป็นคนไร้ค่า จะต้องถูกกำจัดทิ้งทีละคนในภายหลัง”

แอบคุยกันหลายประโยค เฉินเต้าซวนก้าวขึ้นมาเข้าพบ : “เฉินเต้าซวน เข้าพบคุณชายจาง!”

เมื่อผู้อาวุโสที่เป็นผู้ดูแลของยอดเขาอู๋เซียงคนนั้นเห็นว่าเฉินเต้าซวนต้องการเข้าใกล้อู๋เป่ย สีหน้าของเขาจมลง พูดอย่างเย็นชา : “แกคู่ควรที่จะคุยกับคุณชายด้วยเหรอ ถอยไปสะ”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ผมไม่ได้เล่นตัวขนาดนั้น”

เขามองเฉินเต้าซวนหลายที ถาม : “พลังยุทธ์ของคุณอยู่ระดับไหน”

เฉินเต้าซวน : “ข้าน้อยเป็นเซียนกษัตริย์ขั้นหยิงหยาง”

อู๋เป่ย : “ก็ไม่เลวเหมือนกัน ต่อจากนี้ไปคุณมาติดตามผมและช่วยทำเรื่องแล้วกัน”

ผู้อาวุโสคนนั้นอึ้งไปเลย ขึ้นมาพูด : “คุณชาย ข้าน้อยชื่อฟู่ซี ปัจจุบันรับผิดชอบตำแหน่งผู้ดูแลของยอดเขาอู๋เซียง”

อู๋เป่ยอืมหนึ่งที : “ฟู่ซี ผมอยากให้คุณช่วยทำธุระอย่างหนึ่ง คุณลงไปข้างล่าง ไปเอาสถิติประชากร รายได้ และทรัพยากรในอาณาเขตของผมทั้งหมด”

นี่เป็นงานหนักเลยนะ ฟู่ซีไม่อยากทำ แต่เขาก็ไม่กล้าปฏิเสธ พูดอย่างเชื่อฟัง : “รับทราบ ข้าน้อยจะไปทำเดี๋ยวนี้”