ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1168

สรุปบท บทที่ 1168 จักรพรรดินีหลิงซี: ยอดคุณหมอตาวิเศษ

สรุปเนื้อหา บทที่ 1168 จักรพรรดินีหลิงซี – ยอดคุณหมอตาวิเศษ โดย เสี่ยวเยา

บท บทที่ 1168 จักรพรรดินีหลิงซี ของ ยอดคุณหมอตาวิเศษ ในหมวดนิยายความสามารถแปลก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เสี่ยวเยา อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ห่อจูเต้นเสร็จ เพียงแค่เห็นอู๋เป่ยจ้องแต่มือถือ เธอโกรธทันที พูด : “นี่ คุณใช่ผู้ชายหรือเปล่า”

อู๋เป่ยเก็บมือถือ พูด : “พี่สาว พอได้แล้ว ต่อให้พวกคุณขาดผู้ชายแค่ไหน ผมก็ไม่มีทางตามคุณไปเรื่อยหรอก”

หลังจากนั้นเขาพูดด้วยรอยยิ้ม : “เพียงแต่ทุกคนสามารถเป็นเพื่อนกันได้ ผมชื่อจางเสี่ยวเป่ย”

ห่อจูหัวเราะออกมา : “เป็นเพื่อนกัน ก็ไม่เลวเหมือนกัน แล้วทำไมไม่เป็นเที่ยวเล่นหมู่บ้านเราสักสองสามวันล่ะ”

ยังไงสะยังมีเวลาอีกสามวัน เขาก็ต้องการที่ฝึกฝนเหมือนกัน จึงพยักหน้า : “ได้ รบกวนแล้ว”

หลินปี้เหยาแอบส่งเสียง : “คุณไม่กลัวพวกเธอกินคุณจนกระดูกไม่เหลือเหรอ”

อู๋เป่ย : “คุณคิดอะไรอยู่”

ทั้งสองคนจึงตามห่อจูและคนกลุ่มหนึ่งไปถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ภายในหมู่บ้านเต็มไปด้วยอาคารไม้ หนึ่งหลังต่อหนึ่งหลัง เหมือนกับที่ห่อจูพูด หมู่บ้านขนาดใหญ่แห่งนี้ ท่ามกลางคนนับหมื่นคน มีผู้ชายแค่เจ็ดแปดร้อยคนเท่านั้น

ในจำนวนเจ็ดหรือแปดร้อยคนนี้ส่วนใหญ่เป็นคนแก่ อ่อนแอ ป่วยและพิการ และมีเด็ก ผู้ชายที่สามารถใช้ได้จริงๆมีแค่หนึ่งร้อยกว่าคนเท่านั้น แต่ในหนึ่งร้อยกว่าคนนี้ ไม่ใช่ผอมจนเนื้อหุ้มกระดูก ก็อ้วนเหมือนกับหมู ใช้การไม่ได้

เมื่อเทียบกันแล้ว สายตาที่ห่อจูมองอู๋เป่ยเร้าร้อนอย่างมาก เธอพูด : “พ่อรูปหล่อ คุณอายุเท่าไหร่แล้ว”

อู๋เป่ย : “ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ”

เชิญอู๋เป่ยไปที่อาคารไม้แห่งหนึ่ง ของที่ดีที่สุดของหมู่บ้านล้วนแล้วเอามาให้อู๋เป่ยใช้ หนึ่งในนั้นมีผลไม้แห่งจิตวิญญาณและเนื้ออสูรและอื่นๆ

อู๋เป่ยมองหนึ่งที ไม่กิน ถาม : “ผมได้ยินมาว่าถ้าไม่ผ่านการประเมินของฮาวเทียนเหมิน ก็ต้องอยู่ที่นี่ตลอดไปเหรอ”

ห่อจู : “ใช่แล้ว ดังนั้นพวกเราจึงอาศัยอยู่ที่นี่จากรุ่นสู่รุ่น”

อู๋เป่ย : “อย่างนั้นการประเมินนี้ยากเกินไปแล้วมั้ง”

ห่อจู : “ไม่ใช่แค่ยากอย่างเดียว มองไม่เห็นความหวังเลยด้วยซ้ำ!”

อู๋เป่ย : “ชีวิตของพวกคุณที่นี่เป็นยังไงบ้าง”

“ฉันเป็นหัวหน้าหมู่บ้านของที่นี่ มีคนเพียงหนึ่งหมื่นกว่าคน เป็นชนเผ่าที่ค่อนข้างใหญ่ เพียงแต่เข้าไปอีกหน่อยก็จะมีเมืองจักรพรรดินี มีจักรพรรดินีอยู่ในเมืองคนหนึ่ง ที่นั่นเป็นระเบียบเรียบร้อยอย่างมาก เมื่อเทียบกันแล้ว ด้านนอกมีการต่อสู้และฆ่ากันทุกที่”

อู๋เป่ย : “ที่นี่มีทรัพยากรมากมาย มีอะไรต้องแย่งกันอีกเหรอ”

“แย่งผู้ชาย” ห่อจูพูด “ที่ไหนมีผู้ชายหนุ่มและแข็งแกร่ง เผ่าอื่นๆก็จะมาต่อสู้เพื่อแย่งชิง เหมือนกับคุณแบบนี้ ต่อให้เป็นจักรพรรดินีก็ต้องหวั่นไหว”

อู๋เป่ยเกิดความสนใจแล้ว : “เมืองจักรพรรดินีมีคนเท่าไหร่เหรอ”

“ห้าหกแสนคน” ห่อจูพูด “มีผู้ชายที่นั่นมากที่สุด คุณภาพก็สูงสุดเช่นกัน เพียงแต่ พวกเขาเทียบกับคุณไม่ได้แน่นอน”

อู๋เป่ย : “คนที่มีพลังยุทธ์สูงที่สุดคือจักรพรรดินีเหรอ”

ห่อจูพยักหน้า : “จักรพรรดินีเป็ฯเซียนสุญญตาแล้ว ถ้าหากไม่ใช่เพราะผู้หญิงเข้ารับการประเมินไม่ได้ ไม่แน่เธออาจจะสำเร็จแล้ว”

อู๋เป่ย : “หมายความว่า เธอมีพรสวรรค์ด้านการฝึกฝนด้วย”

ห่อจู : “แน่นอน”

หลังจากนั้นเธอคิดอะไรบางอย่างออก : “หลังจากสามวัน ดินแดนศพก็จะเปิด คุณคงไม่ไปใช่ไหม”

อู๋เป่ย : “ไปแน่นอน ผมไม่สามารถถูกกักขังอยู่ที่นี่ได้ จำเป็นต้องผ่านการประเมิน”

ห่อจูถอนหายใจ : “ฉันขอเตือนคุณ ยอมแพ้เถอะนะ ไม่มีใครสามารถทำสำเร็จได้”

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “ผมทำได้”

ห่อจูมองเขา ทำปากมุ่ย : “คุณเอาความมั่นใจมาจากไหน”

อู๋เป่ย : “คุณไม่เชื่อเหรอ งั้นผมจะแสดงให้คุณดู”

พูดเสร็จ เขาปลดปล่อยจิตวิญญาณออกมา จิตวิญญาณพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า สูงถึงหมื่นฟุต ล้อมรอบด้วยดวงดาว สภาพอากาศต่างๆ ที่ไม่มีใครเทียบได้ในโลก ทำให้ทุกคนอยากคุกเข่าลงบนพื้น

ห่อจูตกใจอย่างมาก ร่างของเธออยู่บนพื้นอย่างสมบูรณ์ อุทาน : “จิตวิญญาณที่แข็งแกร่งมาก!”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “ก็ดีเหมือนกัน”

จู่ๆห่อจูก็คุกเข่าลงบนพื้น : “ใต้เท้าจักรพรรดินี สามารถพาฉันไปด้วยอีกคนได้ไหม”

จักรพรรดินีมองไปทางอู๋เป่ย : “เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณชาย”

อู๋เป่ยมองไปทางห่อจู ถามด้วยรอยยิ้ม : “คุณยังอยากนอนกับผมอีกไหม”

ห่อจูอับอายอย่างมาก รีบพูด : “ไม่กล้าแล้ว”

อู๋เป่ย : “ก็ได้ ถึงเวลาผมจะพาคุณไปด้วยกัน”

ดังนั้นเขาจึงพาหลินปี้เหยา ตามจักรพรรดินีไปที่เมืองจักรพรรดินี

เมืองจักรพรรดินีสร้างได้ดีอย่างมาก แทบไม่ต่างจากเมืองต่างๆ ในดินแดนแห่งเซียนเลย เพียงแค่คนน้อยกว่าอย่างมาก

ระหว่างทาง อู๋เป่ยมองเห็นผู้ชายน้อยอย่างมาก คนที่เดินบนถนนส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง นานๆจะเจอผู้ชายคนสองคน ไม่ใช่คนแก่ ก็เป็นเด็ก

มาถึงพระราชวังในเมืองจักรพรรดินี อู๋เป่ยถูกเชิญไปที่ห้องโถงใหญ่ห้องหนึ่ง

ในเวลานี้จักรพรรดินีโบกมือหนึ่งที จากนั้นมีหญิงสาวสวยจำนวนนับไม่ถ้วนเข้ามา พวกเธอบางคนก็เต้นรำ เล่นดนตรีหรือร้องเพลง

นักเต้น นักดนตรี และนักร้องทุกคนล้วนมีระดับชั้นยอด มันดีกว่าสิ่งที่อู๋เป่ยเคยเห็นมาก่อนหน้านี้หลายสิบหรือหลายร้อยเท่า ไม่ได้อยู่ระดับเดียวกันเลยด้วยซ้ำ

กินอาหารดีๆ และดื่มไวน์ดีๆ อู๋เป่ยถาม : “หลิงซี เพียงแค่พาคนสิบคนออกจากที่นี่ล่ะก็ นักเต้น นักดนตรี และนักร้องเหล่านี้น่าเสียดายเกินไปแล้ว ถ้าหากอยู่ข้างนอก พวกเธอสามารถแสดงสไตล์ที่ไม่มีใครเทียบได้อย่างเต็มที่”

จักรพรรดินีพูดด้วยรอยยิ้ม : “ถ้าหากคุณชายสามารถรับคะแนนสูงสุดในการประเมินได้ ก็สามารถพาคนออกไปได้มากถึงหนึ่งพันคน ในขณะเดียวกัน ยังได้รับรางวัลสูงสุดในการประเมินอีกด้วย”

อู๋เป่ย : “คุณหมายถึง ดีกว่าคะแนนการประเมินของคนในประวัติศาสตร์ทั้งหมดเหรอ”

จักรพรรดินีพูด : “ใช่ รางวัลสูงสุดคือพรจากพระเจ้าฮาวเทียน ในประวัติศาสตร์มีเพียงสองคนเท่านั้นที่ได้รับพรจากฮาวเทียน”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ดีมาก! ผมจะทำสุดความสามารถ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ