ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1225

เทพเจ้าแห่งหิมะ: "ฉันสืบเรื่องนี้และพบเบาะแสบางอย่าง"

อู๋เป่ยถามว่า "คุณเจออะไร"

เทพเจ้าแห่งหิมะ: "หงเทียนเต้าจวินและมังกรปีศาจต่อสู้เพื่อ

แย่งสมบัติ ดังนั้นพวกเขาจึงต่อสู้อย่างดุเดือด และสมบัติก็มีแนวโน้มที่จะตกลงมาที่นี่กับพวกเขา

อู๋เป่ย: "มีหลายคนที่รู้เรื่องนี้ไหม"

เทพเจ้าแห่งหิมะ: "น้อยมาก ฉันยังพบข้อมูลภายในโดยบังเอิญ"

"สมบัติแบบนั้นคืออะไร มันคุ้มกับการตายของเทพมังกรปีศาจและเต้าจวินเหรอ"

เทพเจ้าแห่งหิมะ: "นั่นไม่อาจรู้ได้ สิ่งนั้นอาจจะยังอยู่ที่นี่ กองกําลังนับไม่ถ้วนได้มาค้นหามันตั้งแต่สมัยโบราณ แต่พวกเขาไม่เห็นอะไรเลย

ในเวลานี้อู๋เป่ยโทรหาหลี่อวี๋และหลี่ซู่ และพูดว่า "จากนี้ไป ให้พวกคุณจะลาดตระเวนบริเวณรอบๆ"

มังกรทั้งสองรับคําสั่งและกลายเป็นมังกรตัวใหญ่สองตัวและดําน้ําลงสู่ก้นทะเลสาบ สัตว์ประหลาดรอบๆ ตกใจ บางตัวหนีไป และบางตัวมาเยี่ยมมังกร

อู๋เป่ยกลับมาที่บ้านของเขาและเริ่มฝึกฝนการเปลี่ยนแปลงทั้งเก้าของเทพเจ้าและปีศาจ การเปลี่ยนแปลงครั้งแรกของสรรพสิ่งทั้งเก้าของเทพเจ้าและปีศาจคือการเปลี่ยนแปลงวิญญาณมังกร และการเปลี่ยนแปลงครั้งที่สองเรียกว่าการเปลี่ยนแปลงของสวรรค์!

หลังจากปรากฏการณ์ทางสวรรค์เปลี่ยนไป วิญญาณดึกดําบรรพ์สามารถปกครองท้องฟ้าและโลกได้ และวิญญาณก็รบกวนสสารและสามารถเกิดจากความว่างเปล่าได้ ด้วยวิธีนี้ หยวนเฉินยังสามารถกลายเป็นพลังและต่อสู้กับศัตรูได้

ในหมู่พวกเขา ข้อได้เปรียบที่ใหญ่ที่สุดของอาณาจักรสวรรค์คือการใช้วิญญาณส่วนตัวเพื่อเปลี่ยนร่างกายและทําให้ร่างกายเหมาะสําหรับวิญญาณหยวนเฉินที่ทรงพลังมากขึ้น

การเปลี่ยนแปลงของสวรรค์นี้ไม่ยากเกินไปสำหรับอู๋เป่ย เพราะวิญญาณดึกดําบรรพ์ของเขาแข็งแกร่งมากอยู่แล้ว และเขาสามารถรบกวนการเปลี่ยนแปลงของสสาร เปลี่ยนน้ําเป็นน้ํามัน และเปลี่ยนหินให้เป็นทองคํา

ดังนั้นจึงใช้เวลาไม่นานสําหรับเขาที่จะฝ่าฟันและเปลี่ยนแปลงท้องฟ้าให้สำเร็จ

ต่อไปหยวนเฉินเริ่มเปลี่ยนร่างของเขา ในเวลานี้ จู่ๆ เครื่องเวทมนตร์ในร่างกายของเขาก็เคลื่อนไหวและเริ่มเปลี่ยนไป!

ก่อนหน้านี้แมลงชีวิตเปลี่ยนไปแล้วสามครั้ง แต่ตอนนี้ในที่สุดมันก็เปลี่ยนไปเป็นครั้งที่สี่

แมลงชีวิตพ่นพลังงานที่เนียนนุ่มออกมาและค่อยๆ ห่ออู๋เป่ยให้เป็นรังไหม อู๋เป่ยแปรสภาพด้วยเครื่องจักรศักดิ์สิทธิ์ในรังแสง

ในเวลานี้อู๋เป่ยพบว่าในกระบวนการเปลี่ยนแปลง แมลงชีวิตและเขาต้องการพลังงานมหาศาล ดังนั้นเขาจึงหยิบยาอายุวัฒนะมังกรออกมาทันที

ยาอายุวัฒนะนี้ได้รับการขัดเกลาจากมังกรสองตัว หลังจากรับมันไปแล้ว คุณสามารถมีพลังของมังกรได้!

ในไม่ช้า พลังของยาอายุวัฒนะวิญญาณมังกรก็ถูกดูดซับโดยร่างกายของอู๋เป่ยและแมลงชีวิต แต่สิ่งนี้ดูเหมือนจะไม่เพียงพอ ดังนั้นเขาจึงเอายาอายุวัฒนะออกมาอีกเม็ด!

ไม่นานพลังงานของยาอายุวัฒนะก็ถูกดูดซับเช่นกัน แมลงชีวิตให้พลังแปลกๆ ออกมา นอกจากนั้นอู๋เป่ยก็หักกุญแจมือและร่างกายของเขามีความสามารถที่แข็งแกร่งในการปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมดังนั้นร่างกายส่วนใหญ่ของเขาจึงทำปฏิกิริยาและโครงสร้างหลายอย่างเริ่มจัดระเบียบใหม่

เถาหรูเสวี่ยและหลินจื่ออี้มาตรวจสอบและกังวลที่จะเห็นว่าอู๋เป่ยถูกห่อด้วยรังไหม เทพเจ้าแว่าห่งหิมะ พูดว่า "คุณรู้กระบวนการเปลี่ยนหนอนผีเสื้อให้เป็นผีเสื้อไหม? อู๋เป่ยกำลังอยู่ระหว่างการเปลี่ยนแปลงที่คล้ายกัน ซึ่งละเอียดและสมบูรณ์แบบกว่า

หลินจื่ออี้: "มีความเสี่ยงไหม"

เทพเจ้าแห่งหิมะ: "การฝึกฝนใดๆ ก็มีความเสี่ยง แต่คุณไม่ต้องกังวล เขาจะสบายดี"

สามวันต่อมา จู่ๆ รังไหมแสงก็ดิ้น จากนั้นมีเสียง "เอี๊ยด" มือข้างหนึ่งฉีกรังไหมและยืดออกจากรัง

ในเวลานี้ อู๋เป่ยดูไม่ต่างจากเมื่อก่อนมากนัก แต่รูปร่างของเขาสมบูรณ์แบบกว่า เขาสูงหนึ่งร้อยแปดสิบสามเซนติเมตร รูปร่างดี และมีเส้นเลือดที่สวยงาม

ผู้หญิงสองคนโล่งใจ เถาหรูเสวีายถามว่า "คุณทําสําเร็จหรือยัง"

หลังจากปล่อยพลังแล้ว วิญญาณที่พิถีพิถันของเขาก็ไปเก็บสมุนไพร เมื่อเทียบกับร่างกายแล้ว วิญญาณที่พิถีพิถันนั้นเร็วกว่าซึ่งสามารถประหยัดเวลาได้

หลังจากที่อู๋เป่ยปล่อยจิตวิญญาณ หนึ่งนาทีต่อมา วัยรุ่นที่ชั่วช้าก็เดินผ่านไป ร่างกายของเขาแข็งแรง กระโดดเหมือนบิน และดวงตาของเขาเหมือนดวงดาวที่หนาวเย็น

เมื่อเขามาถึงตำแหน่งที่อู๋เป่ยอยู่ เขาดมกลิ่นและพึมพําว่า "แปลก มีคนได้กลิ่นได้อย่างไร"

จากนั้น เขาอาศัยประสาทสัมผัสอันเฉียบแหลมของเขา ในไม่ช้าเขาก็พบที่ซ่อนของอู๋เป่ย ซึ่งเป็นหลุมต้นไม้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากพลังที่มองไม่เห็น เขาจึงมองไม่เห็นรูต้นไม้

วัยรุ่นฉลาดมาก เขายื่นมือออกไป แต่ตําแหน่งของหีบว่างเปล่า ดังนั้นเขาจึงเข้าไปในหลุมต้นไม้สูงมากกว่าสองเมตรและกว้างสามหรือสี่เมตร

มีชายคนหนึ่งนั่งอยู่ในหลุมต้นไม้ หลับตาและนิ่งเฉย

วัยรุ่นประหลาดใจ เขาถามว่า "เฮ้ คุณเป็นอะไรไป คุณนอนหรือยัง"

ชายคนนั้นไม่สนใจตัวเอง และวัยรุ่นก็พึมพําว่า "ผมได้ยินมาว่าผู้เป็นอมตะสามารถออกไปจากจิตใจของพวกเขาได้ วิญญาณดั้งเดิมของเขาหายไปแล้วไม่ใช่หรือ"

ชายหนุ่มเป็นคนใจดี และพักที่ปากถ้ำ แน่นอนว่าไม่นานหลังจากนั้น หมาป่าป่าก็ได้กลิ่นของมนุษย์และเริ่มเดินเตร่ไปรอบๆ

เมื่อวัยรุ่นเห็นหมาป่าค่อยๆ เข้าใกล้หลุมต้นไม้ เขาก็รีบออกไป คําราม และต่อสู้กับหมาป่าด้วยมีดสั้น

แม้ว่าวัยรุ่นจะมีพลังน้อยกว่า แต่ก็ปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ได้ดี แม้ว่าจะไม่สามารถต่อสู้กับหมาป่าได้

อย่างไรก็ตาม ไม่นานนัก หมาป่าหลายสิบตัวก็ปรากฏตัวขึ้นรอบๆ และพวกเขาทั้งหมดก็รีบวิ่งเข้ามา วัยรุ่นถอนหายใจและรู้ว่าวันนี้เขาไร้ความสามารถ เขาจึงวิ่งไปในทิศทางอื่น เขาต้องการ

ล่อลวงหมาป่าออกไป เพื่อที่หมาป่าจะไม่พบผู้มีวิชาที่นั่งอยู่ในรูต้นไม้

วัยรุ่นวิ่งไม่กี่ไมล์ ความแข็งแกร่งของเขากําลังจะหมดลง เท้าของเขาว่างเปล่าเขาก้าวเข้าไปในรูหนูและน่องของเขาหัก แต่เขาไม่ได้พูดอะไรสักคํา ปกป้องตัวเองด้วยมีดสั้น และมองหมาป่าที่ใกล้เข้ามาอย่างเย็นชา