ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1237

งานเลี้ยงต่อจากนี้ อู๋เป่ยถูกกรอกเหล้าไปไม่น้อย เขาก็อดไม่ได้ที่จะเมาเล็กน้อยเช่นกัน

งานเลี้ยงจบลง เทียนจวินทั้งสามและหลัวเทียนเชียง ตามอู๋เป่ยมาถึงลานบ้านที่เงียบสงบแห่งหนึ่ง

ภายในลานบ้าน ชายชราผอมคนหนึ่งกำลังจัดสวนดอกไม้และต้นหญ้า ดูเหมือนว่าเขาไม่มีพลังยุทธ์อะไร ดูอ่อนแออย่างมาก

อย่างไรก็ตาม เทียนจวินทั้งสามและหลัวเทียนเชียงต่างเคารพเขาอย่างมาก เทียนจวินห้ามังกรพูดด้วยความเคารพ : “นายท่านเจี้ยน พวกเราพาลูกศิษย์จางเสี่ยวเป่ยคนใหม่มาให้ท่านดูหนึ่งรอบ”

ชายชรามองอู๋เป่ยหนึ่งที ถาม : “ใช่เทียนเจียวไหม”

หลัวเทียนเชียง : “ศิลาทดสอบดาบ ระดับผู้เที่ยงแท้ วิชาดาบอันดับหนึ่ง!”

การเคลื่อนไหวของชายชราหยุดลง เขาพูด : “อัจฉริยะที่มีความสามารถเหนือกว่าสมัยโบราณและสมัยใหม่ ติดอันดับหนึ่ง เป็นเทียนเจียวที่ไม่มีใครเทียบได้อย่างไม่ต้องสงสัย”

เขาลุกขึ้นโดยตรง ปลดปล่อยพลังดาบที่น่าสะพรึงกลัวออกมา พลังดาบนี้น่ากลัวอย่างยิ่ง ดูเหมือนว่าจะอยู่เหนือกว่าระดับเซียนเที่ยงแท้แล้ว

ผิวของชายชราไม่หย่อนคล้อยอีกต่อไป คนกลายเป็นหนุ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ผมก็เปลี่ยนเป็นสีดำเช่นกัน สุดท้าย เขากลายเป็นชายวัยกลางคนในวัยสี่สิบคนหนึ่ง

หลัวเทียนเชียงดีใจอย่างมาก : “ยินดีกับนายท่านเจี้ยนที่ฟื้นฟูพลังยุทธ์กลับมาแล้ว!”

ผู้ชายอืมหนึ่งที พูด : “”ฉันนิ่งเงียบมาแปดร้อยกว่าปี สิ่งที่รอก็คือการมาถึงของวันนี้

เขามองไปทางอู๋เป่ย : “น้องชาย นายเตรียมพร้อมที่จะรับเคล็ดลับวิชาดาบไหม”

อู๋เป่ยตกใจทันที : “เคล็ดลับวิชาดาบเหรอ”

หลัวเทียนเชียงพูด : “สมัยก่อน นายท่านเจี้ยนเคยเข้าไปในตำหนักดาบ ใช้ร่างกายปิดผนึกเคล็ดลับวิชาดาบ เพื่อปิดผนึกเคล็ดลับ เขาเกือบจะสูญเสียพลังยุทธ์ไปแล้ว มอบเคล็ดลับให้กับนาย นายท่านเจี้ยนก็จะเสียสละตัวเอง”

เทียนจวินห้ามังกร : “นายท่านเจี้ยนรอคนที่มีอัจฉริยะที่มากพอมาโดยตลอด ไม่อย่างนั้นก็ไม่สามารถตรัสรู้เคล็ดลับวิชาดาบนี้ได้ จางเสี่ยวเป่ย นายเตรียมพร้อมหรือยัง”

ร่างกายของอู๋เป่ยสั่นสะท้าน เขาทำความเคารพนายท่านเจี้ยนหนึ่งที : “ศิษย์พร้อมแล้ว!”

นายท่านเจี้ยนยิ้มเล็กน้อยหนึ่งที เขายื่นมือออกมา กดลงบนหัวของอู๋เป่ย ทันใดนั้น มีข้อมูลมากมายหลั่งไหลเข้ามา เคล็ดลับนี้ราวกับว่ามีชีวิต หลังจากที่มันเข้ามาในร่างกายของอู๋เป่ย พุ่งไปเรื่อยทุกที่ทันที

อู๋เป่ยพบว่า ต้องการครอบครองพลังของเคล็ดลับนี้ ก็จำเป็นต้องตรัสรู้มัน! ดังนั้นเขาจึงนั่งขัดสมาธิลงมา ตรัสรู้ด้วยพลังทั้งหมด

หลัวเทียนเชียงและคนอื่นๆไม่มีการรบกวน พวกเขาเฝ้าอยู่ด้านข้างเป็นการส่วนตัว รอผลลัพธ์

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป สองชั่วโมงผ่านไป รอถึงจนกระทั่งฟ้าสว่างขึ้น นายท่านเจี้ยนกลายเป็นศพชายชราคนหนึ่งแล้ว และในที่สุดอู๋เป่ยก็ครอบครองเคล็ดลับวิชาดาบแล้ว!

เคล็ดลับนี้ อันที่จริงแล้วเป็นเคล็ดลับหยินหยาง เขามีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับหยินและหยาง แสงดาบแห่งการฝึกฝนก็แบ่งออกเป็นหนึ่งหยินและหนึ่งหยางเช่นกัน ดังนั้นเมื่อทำการตรัสรู้กลับไม่ใช่เรื่องยาก

เมื่ออู๋เป่ยลืมตาขึ้น หลัวเทียนเชียงรีบถาม : “เป็นยังไง ตรัสรู้เคล็ดลับวิชาดาบหรือยัง”

อู๋เป่ยพยักหน้า อีกฝ่ายดีใจอย่างมาก

ในเวลานี้ เขามองเห็นศพของนายท่านเจี้ยน เขาถอนหายใจเบาๆหนึ่งที : “ทำไมนายท่านเจี้ยงถึงต้องทำแบบนี้ด้วย”

หลัวเทียนเชียงพูด : “ในตอนนั้นนายท่านเจี้ยนเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งของสำนักดาบเทียนตี้ของพวกเรา เขาเข้าสู่ตำหนักดาบหยินหยางของโลกแห่งวิชาดาบ เคล็ดลับหยินหยางมีเพียงหนึ่งเดียว ถ้าหากถูกคนผู้หนึ่งตรัสรู้ คนอื่นๆก็ไม่สามารถตรัสรู้ได้อีกต่อไป นายท่านเจี้ยนไม่อยากจะพลาดโอกาสนี้ ดังนั้นจึงใช้วิชาลับ เพื่อปิดผนึกเคล็ดลับไว้ในร่างกาย เอามันออกมาจากตำหนักดาบหยินหยาง ด้วยประการนี้ พลังชีวิตของเขาก็สูญเสียอย่างต่อเนื่องเช่นกัน เขาฝืนถ่ายโอนเคล็ดลับวิชาดาบในร่างกายให้กับนายในวันนี้ พลังชีวิตก็หมดลงเช่นกัน”

พูดถึงตรงนี้ หลัวเทียนเชียงพูด : “นายท่านเจี้ยนมีศัตรูคู่แค้นตระกูลหนึ่ง ในตอนนั้นฆ่าครอบครัวทั้งหมดสี่สิบเก้าคนของนายท่านเจี้ยน เสี่ยวเป่ย ถ้าหากนายกลายเป็นผู้แข็งแกร่งในอนาคต หวังว่านายจะสามารถแก้แค้นแทนนายท่านเจี้ยนได้”

วันนี้เป็นวันที่ต้องไปตระกูลอวิ๋น หลังจากที่อู๋เป่ยบอกลาทุกคน รีบใช้ค่ายกลข้ามมิติเดินทางกลับไปที่โลกเบื้องล่างทันที หลังจากนั้นใช้ตัวตนจางเสี่ยวเป่ยศิษย์อันดับหนึ่งของสำนักดาบเทียนตี้ ปรากฏตัวที่จวนอวิ๋น!

จวนอวิ๋นในวันนี้คึกคักอย่างมาก เพราะว่ากองกำลังใหญ่ต่างๆที่อยู่รอบๆ ต่างส่งลูกชายและเจ้าชายออกมา ในเวลาเดียวกันตระกูลอวิ๋นก็ส่งผู้หญิงที่งดงามกลุ่มหนึ่งออกมาเช่นกัน

สำนักดาบเทียนตี้มีการดำรงอยู่ที่ทรงพลังอย่างมากในหมู่นิกายชั้นหนึ่ง ดังนั้นตำแหน่งของอู๋เป่ยสูงกว่าคุณชายทั่วไปอย่างมาก เขารายงานตัวตนของตัวเองออกมา ถูกเชิญไปนั่งตำแหน่งสูงทันที

ภายในห้องจัดเลี้ยงของจวนอวิ๋น มีชายหนุ่มสามสิบกว่าคนนั่งอยู่ข้างใน ตระกูลอวิ๋นส่งคนมาเสิร์ฟชาและขนม

คนที่นั่งอยู่เหล่านี้ มีคนไม่น้อยที่รู้จักกัน พวกเขาคุยกันเป็นกลุ่มๆ แต่อู๋เป่ยนั้นไม่รู้จักกับพวกเขา นั่งอยู่ที่แห่งหนึ่งตัวคนเดียว ค่อยๆ ดื่มชาเซียนของตัวเองอย่างเงียบๆ

ในเวลานี้ ชายในชุดคลุมสีเงินเดินก้าวใหญ่เข้ามา คนผู้นี้หยิ่งยโสอย่างมาก ที่หน้าอกสวมตราของปรมาจารย์ปรุงยาระดับสูง

มองเห็นตรานี้ สายตาของคนไม่น้อยต่างเผยให้เห็นความอิจฉา

“ปรมาจารย์ปรุงยาระดับสูง เก่งจริงๆ!”

“คนผู้นี้เป็นลูกศิษย์ของสำนักตันหวัง ชื่อหวงหยวนเซิง ความสามารถในการปรุงยาของสำนักตันหวังสูงอย่างมาก ตระกูลอวิ๋นต้องการดึงเขามาเป็นพวก”

หวงหยวนเซิงเดินเข้ามา กวาดมองหนึ่งที พบว่าตำแหน่งที่นั่งที่ตระกูลอวิ๋นจัดให้นั้นไม่ได้ใกล้เป็นพิเศษ ซึ่งหมายความว่าเขาไม่ใช่คนที่สำคัญที่สุด

สีหน้าของเขาจมลงทันที พูดอย่างเย็นชา : “นี่เป็นการดูแลแขกของตระกูลอวิ๋นเหรอ”

ผู้รับผิดชอบในการจัดการแขกรีบก้าวไปข้างหน้า พูดด้วยรอยยิ้ม : “คุณชายหวง ท่านเชิญนั่งก่อน ที่จริงแล้ว ที่นั่งเหล่านี้ไม่มีลำดับความสำคัญ”

แม้ว่าจะพูดแบบนี้ แต่หวงหยวนเซิงยังคงไม่พอใจอย่างมาก เขาชี้ไปที่นั่งของอู๋เป่ย : “ในเมื่อที่นั่งไม่มีความสำคัญ ผมขอเปลี่ยนกับเขาได้ไหม”