ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1283

ดังนั้น หญิงชราจึงมาถึงแต่เช้าตรู่ อู๋เป่ยเหลือบมอง แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม ：“หญิงชรา นี่สายเลือดของคุณกำลังฟื้นคืน ในบรรพบุรุษของคุณ มีคนที่ทรงพลังมากคนหนึ่ง ตอนนี้คุณได้สืบทอดพันธุกรรมของเขา และมีความสามารถพิเศษ”

ตอนนี้หญิงชราฉลาดเฉลียว และกระฉับกระเฉงมากขึ้น แต่ผิวหนังของเธอยังมีอาการคัน

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หญิงชราก็ถามว่า ：“ฉันมีความสามารถอะไร?”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า ：“คุณมีความสามารถในการแปลงกาย เพียงแต่ว่าคุณยังไม่รู้ตัว มา ผมจะสอนคุณ”

เขายืนมือออกมากดบนศีรษะของหญิงชรา ครู่ต่อมา ใบหน้าของหญิงชราก็เริ่มบิดเบี้ยว จากนั้นร่างกายของเธอก็เปลี่ยนไป

ท่ามกลางสายตาที่ประหลาดใจของทุกคน หญิงชรากลายเป็นสาวงามอายุยี่สิบปี และผิวหนังชั้นนอกของเธอก็หลุดออก เผยให้เห็นถึงผิวสีฟ้าอ่อน

อู๋เป่ยยื่นกระจกให้เธอดู แล้วพูดว่า ：“ดูสิ นี่คือคุณในตอนนี้”

หญิงชราอุทานด้วยความตกใจ ：“ทำไมฉันกลายเป็นแบบนี้?”

อู๋เป่ย ：“ค่อยๆคุ้นเคย”

จากนั้นเขาก็หยิบหนังสือที่ตีพิมพ์ส่งให้เธอ แล้วพูดว่า ：“นี่คือรากฐานการฝึกเข้าสำนักที่ผมรวบรวมไว้ คุณนำกลับไปอ่าน และค่อยๆฝึกฝน แล้วจะเกิดผล”

หญิงชรารู้สึกซาบซึ้ง และกล่าวขอบคุณ

จากนั้น ผู้ป่วยรายที่สองก็นั่งลง

นี่คือชายหนุ่มคนหนึ่ง เขามีเนื้องอกสีแดงที่หว่างคิ้ว ขนาดเท่าหัวแม่มือ เมื่อสัมผัสโดนก็ทำให้เกิดความเจ็บปวดอย่างยิ่ง เขาไปหาหมอมาหลายคน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

อู๋เป่ยมองดูเนื้องอก จู่ๆก็หัวเราะแล้วถามว่า ：“คุณชื่ออะไร?”

ชายหนุ่ม ：“คุณหมอ ผมชื่อฟ่านจิ่วลี่”

อู๋เป่ย ：“จิ่วลี่ ชกที่ฝ่ามือของผมด้วยกำลังทั้งหมดของคุณ” ขณะที่พูด เขาก็เหยียดฝ่ามือขวาออกไป

ฟ่านจิ่วลี่พูดอย่างลังเล ：“คุณหมอ ผมแรงค่อนข้างเยอะ จะทำให้คุณได้รับบาดเจ็บไหม?”

อู๋เป่ย ：“ไม่ต้องกังวล ได้รับบาดเจ็บก็ไม่โทษคุณ”

จากนั้นฟ่านจิ่วลี่ก็พยักหน้า และชกที่ฝ่ามือของอู๋เป่ย ฝ่ามือของอู๋เป่ยขยับไปด้านหลังเล็กน้อย เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ฟ่านจิ่วลี่ได้รับบาดเจ็บ

เขาพยักหน้า ：“แรงเยอะมาก จากสถานการณ์ของคุณ เป็นเพราะคุณไม่รู้วิธีการนำทางพลังชีวิตที่อยู่ในร่างกายของคุณ”

ฟ่านจิ่วลี่ ：“ภายในร่างกายของผม ที่เหมือนกับหนูตัวเล็กๆหลายตัว คือพลังชีวิตเหรอ?”

อู๋เป่ย ：“ใช่แล้ว ตอนนี้ผมจะช่วยคุณจำแนกพวกมันเข้าสู้เส้นลมปราณ และช่วยเปิดช่องวิญญาณทั่วร่างกายของคุณด้วยตกลงไหม?”

ชายหนุ่มพยักหน้า ：“ขอบคุณคุณหมอ”

อู๋เป่ย ：“กระบวนการนี้อาจจะเจ็บปวดเล็กน้อย คุณต้องอดทนหน่อย”

ชายหนุ่มกัดฟันแล้วพูดว่า ：“ผมไม่กลัว！”

อู๋เป่ยใช้วิธีการของเขาทันที เพื่อบังคับให้พลังชีวิตที่วุ่นวายในร่างกายของเขากลับเข้าสู่ตำแหน่งเดิม และเปิดช่องวิญญาณของเขา เพื่อนำทางการเคลื่อนไหวของพลังชีวิต

แม้ว่าชายหนุ่มจะกรีดร้อง แต่เขาก็กัดฟันและยืนกราน ดังนั้นเขาจึงควบคุมร่างกายไม่ให้เคลื่อนไหว

หลังจากนั้นไม่กี่นาที เนื้องอกที่หว่างคิ้วของชายหนุ่มก็ค่อยๆหายไป อันที่จริงข้างในของมันคือพลังชีวิต เมื่อพลังชีวิตกลับเข้าสู่ตำแหน่งที่เหมาะสม มันก็จะไปเองตามธรรมชาติ

หลังจากที่พลังชีวิตกลับมาเป็นปกติ ร่างกายของชายหนุ่มก็รู้สึกปลอดโปร่ง และรู้สึกว่าร่างกายของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง และมีความแข็งแกร่งที่สามารถต่อสู้กับฟ้าดินได้

อู๋เป่ยพอใจมาก และพูดว่า ：“คาดไม่ถึง ว่าคุณมีคุณสมบัติที่เหมาะสมมาก แม้ว่าจะไม่ฝึกฝนก็สามารถสร้างพลังชีวิตได้ด้วยตัวเอง นี่แสดงให้เห็นว่าคุณเป็นอัจฉริยะด้านการฝึกฝน คุณต้องการเรียนรู้วิธีการฝึกฝนขั้นสูง และกลายเป็นเซียนไหม?”

ฟ่านจิ่วลี่ดีใจมาก เขาเหมือนได้รับพร คุกเข่าลงกับพื้น แล้วพูดว่า ：“ผมยินดี！ โปรดสอนผมด้วย”

อู๋เป่ยให้เบอร์ติดต่อกับเขา แล้วพูดว่า ：“คุณกลับไปปรึกษากับครอบครัวก่อน แล้วค่อยติดต่อผม หากคุณติดตามผมฝึกฝน อาจจะไม่ได้เจอครอบครัวเป็นเวลานาน”

ฟ่านจิ่วลี่พูดว่า ：“อืม หลังจากที่ผมบอกกับครอบครัวแล้ว ผมจะไปหาคุณทันที！”

เป็นไปตามนั้น อู๋เป่ยทำการรักษาผู้ป่วย และค้นพบผู้ฝึกฝนรุ่นเยาว์จำนวนมาก หากมีคุณสมบัติที่เหมาะสมมาก เขาก็จะให้เบอร์ติดต่อไว้ เพื่อให้สามารถติดต่อเขาได้ตลอดเวลา

ในเวลาอาหารกลางวัน อู๋เป่ยปิดประตูห้องตรวจ มาถึงตอนนี้ เขารักษาผู้คนหลายสิบคนแล้ว และถึงเวลาที่จะหยุดพักแล้ว

นักพรตต้องการจะพูด แต่เมื่อเขาอ้าปากก็มีเลือดพุ่งออกมา โดยมีเศษอวัยวะภายในปนอยู่ในนั้น

ผู้หญิงคนนั้นจ้องมองอู๋เป่ย ：“ทำไมคุณต้องทำร้ายกัน? ”

อู๋เป่ยพูดอย่างใจเย็น ：“อาการบาดเจ็บที่เขาได้รับในตอนนี้ ก็คืออาการบาดเจ็บที่เขาทำกับนางพยาบาลเมื่อกี้ ผมตอบแทนเขาด้วยวิธีเดียวกัน คุณควรหาหมอมารักษาเขาดีกว่า ไม่เช่นนั้นเขาอาจจะตายได้”

หมอและพยาบาลต่างแอบส่งเสียงเชียร์กัน เพื่อนร่วมงานหลายคนของพวกเขาลาออก เพราะการเป็นหมอนั้นอันตรายเกินไป ผู้คนจำนวนมากได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตทุกวัน！ ความเสี่ยงสูงมาก！

ผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยความโกรธ ：“สามีของฉันเป็นคนของแก๊งพยัคฆ์ร้าย คุณกล้าทำร้ายเขา แก็งพยัคฆ์ร้ายไม่ปล่อยคุณไว้แน่”

อู๋เป่ย ：“ผมชื่ออู๋เป่ย เป็นหมอของที่นี่ คุณสามารถให้แก๊งพยัคฆ์ร้ายมาหาผมได้”

จากนั้นเขาก็ยิ้มให้หลิ่วอีอี แล้วพูดว่า ：“ได้ยินมาว่าคุณเป็นพยาบาลที่สวยที่สุดในแผนกกุมารเวชกรรม วันนี้ได้เจอ สมกับคำร่ำลือ”

ใบหน้าของหลิ่วอีอีแดงยิ่งขึ้น เธอล้มหน้าลงโดยไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

อู๋เป่ยมองนาฬิกา ：“เที่ยงแล้ว ทานมื้อกลางวันด้วยกันเถอะ”

หมอและพยาบาลที่อยู่รอบๆตะโกนว่า ：“อีอี คุณไปได้เลย ตอนกลางคืนก็ไม่จำเป็นต้องกลับมา เราจะเข้าเวรแทนคุณเอง”

หลิ่วอีอีจ้องมองไปที่พวกเขา แล้วพูดกับอู๋เป่ย ：“ขอโทษด้วยหมออู๋ ฉันยังต้องไปทำงาน”

อู๋เป่ย ：“ตอนนี้คุณเลิกงานแล้วไม่ใช่เหรอ? แค่ทานข้าว ไม่ทำให้คุณไปทำงานสายหรอก”

เนื่องจากอู๋เป่ยเคยช่วยชีวิตเธอไว้ หลิ่วอีอีจึงไม่สามารถปฏิเสธได้ เธอพยักหน้า ：“ก็ได้ค่ะ ฉันเลี้ยงข้าวหมออู๋เอง”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า ：“ได้สิ อาคารรอยัลมีร้านอาหารที่อร่อยอยู่ร้านหนึ่ง”

อาคารรอยัล อยู่ไม่ไกลนัก ขับรถเพียงสิบกว่านาที เมื่อมาถึงอาคารรอยัล อู๋เป่ยก็พบว่า ที่นี่เปลี่ยนเจ้าของแล้ว พนักงานเสิร์ฟต่างก็เป็นหน้าใหม่

เขาไม่ได้ติดต่อกับหลี่เฮ่าชวนเจ้าของอาคารรอยัลมาเป็นเวลานาน จึงถามพนักงานเสิร์ฟว่า ：“ใครคือเจ้านายของพวกคุณ?”

พนักงานเสิร์ฟพูดด้วยสีหน้าเย็นชา ：“อย่ามาถามไปเรื่อย มากินข้าวก็กินข้าวไปสิ ไม่กินข้าวก็ไปซะ”