อู๋เป่ยขมวดคิ้ว แล้วพูดว่า :“พวกคุณปฏิบัติกับลูกค้าอย่างนี้เหรอ?”
พนักงานเสิร์ฟหัวเราะเยาะ :“ทำไม คุณไม่พอใจเหรอ? เชื่อไหมว่าฉันจะโยนคุณออกไปให้สุนัขกิน?”
“ตุบ!”
ทันทีที่พูดจบ จู่ๆเขาก็คุกเข่าลงกับพื้นอย่างแรง เข่าของเขาเจ็บมาก ราวกับว่ากระดูกได้รับบาดเจ็บ!
“อ๊าก!”
พนักงานเสิร์ฟกรีดร้อง และน้ำตาก็ไหลออกมา
อู๋เป่ยพูดว่า :“คำนับ หนึ่งร้อยครั้ง”
“ตุบๆๆ!”
จากนั้นพนักงานเสิร์ฟก็เริ่มคำนับ และพื้นก็สั่นสะเทือนทุกครั้งที่คำนับ
หลังจากคำนับไปสิบกว่าครั้ง พนักงานเสิร์ฟก็อ้อนวอน :“นายท่าน ฉันผิดไปแล้ว ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะ!”
ในเวลานี้ ก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินออกมาจากด้านหลัง คนที่เดินนำถามด้วยความโกรธ :“เกิดอะไรขึ้น?”
อู๋เป่ยพูดอย่างใจเย็น :“ใครจะไปรู้ จู่ๆคนคนนี้ก็คำนับผม”
ชายคนนี้มีรูปร่างอ้วนใหญ่ หน้าตาดุร้าย พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา :“เพื่อนเอ๋ย คนดีไม่ทำอะไรในที่ลับ มาก่อเรื่องที่อาคารรอยัลของฉัน คิดถึงผลที่ตามมาหรือเปล่า?”
อู๋เป่ยหัวเราะเยาะ :“ผลที่ตามมา? ผมแค่มาทานข้าว ถามว่าใครคือเจ้าของร้าน เจ้าคนนี้ก็ทำหน้าหาเรื่อง ให้เจ้านายของพวกคุณออกมาเจอผม ไม่เช่นนั้นวันนี้ผมจะทำลายอาคารรอยัล!”
“เหิมเกริมมากไปแล้ว!” ชายคนนั้นหัวเราะเยาะ “รู้ไหมว่าใครคือเจ้านายของเรา?”
อู๋เป่ย :“ไม่ว่าจะเป็นใคร ต่อหน้าผมก็เป็นแค่รุ่นหลาน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...