ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1284

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว แล้วพูดว่า ：“พวกคุณปฏิบัติกับลูกค้าอย่างนี้เหรอ?”

พนักงานเสิร์ฟหัวเราะเยาะ ：“ทำไม คุณไม่พอใจเหรอ? เชื่อไหมว่าฉันจะโยนคุณออกไปให้สุนัขกิน?”

“ตุบ！”

ทันทีที่พูดจบ จู่ๆเขาก็คุกเข่าลงกับพื้นอย่างแรง เข่าของเขาเจ็บมาก ราวกับว่ากระดูกได้รับบาดเจ็บ！

“อ๊าก！”

พนักงานเสิร์ฟกรีดร้อง และน้ำตาก็ไหลออกมา

อู๋เป่ยพูดว่า ：“คำนับ หนึ่งร้อยครั้ง”

“ตุบๆๆ！”

จากนั้นพนักงานเสิร์ฟก็เริ่มคำนับ และพื้นก็สั่นสะเทือนทุกครั้งที่คำนับ

หลังจากคำนับไปสิบกว่าครั้ง พนักงานเสิร์ฟก็อ้อนวอน ：“นายท่าน ฉันผิดไปแล้ว ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะ！”

ในเวลานี้ ก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินออกมาจากด้านหลัง คนที่เดินนำถามด้วยความโกรธ ：“เกิดอะไรขึ้น?”

อู๋เป่ยพูดอย่างใจเย็น ：“ใครจะไปรู้ จู่ๆคนคนนี้ก็คำนับผม”

ชายคนนี้มีรูปร่างอ้วนใหญ่ หน้าตาดุร้าย พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ：“เพื่อนเอ๋ย คนดีไม่ทำอะไรในที่ลับ มาก่อเรื่องที่อาคารรอยัลของฉัน คิดถึงผลที่ตามมาหรือเปล่า?”

อู๋เป่ยหัวเราะเยาะ ：“ผลที่ตามมา? ผมแค่มาทานข้าว ถามว่าใครคือเจ้าของร้าน เจ้าคนนี้ก็ทำหน้าหาเรื่อง ให้เจ้านายของพวกคุณออกมาเจอผม ไม่เช่นนั้นวันนี้ผมจะทำลายอาคารรอยัล！”

“เหิมเกริมมากไปแล้ว！” ชายคนนั้นหัวเราะเยาะ “รู้ไหมว่าใครคือเจ้านายของเรา?”

อู๋เป่ย ：“ไม่ว่าจะเป็นใคร ต่อหน้าผมก็เป็นแค่รุ่นหลาน！”

ชายคนนั้นโกรธมาก ยกหมัดจะต่อยอู๋เป่ย แต่ทันทีที่เขายกหมัดขึ้น ร่างของเขาก็แข็งทื่อ และไม่สามารถขยับได้

อู๋เป่ยพูดอย่างใจเย็น ：“ไปเรียกเจ้านายพวกคุณมา”

เมื่อพูดจบ ก็มีคนวิ่งไปข้างหลัง ไม่ถึงนาที ก็มีชายหนุ่มก้าวออกมา เขามองดูสถานที่เกิดเหตุ และตกตะลึง กำหมัดแล้วพูดว่า ：“สหาย คนของฉันทำให้คุณขุ่นเคืองใจ ฉันมาเพื่อขอโทษคุณ”

อู๋เป่ยมองไปที่ชายหนุ่ม แล้วถามว่า ：“คุณคือเจ้าของร้าน?”

ชายหนุ่มพูดว่า ：“ถูกต้องแล้ว”

อู๋เป่ย ：“พนักงานเสิร์ฟของร้านคุณจองหองมาก จะโยนผมให้สุนัขกิน ส่วนคนนี้ก็จะลงมือทำร้ายผม”

ชายหนุ่มพูดว่า ：“ต้องขอโทษด้วย ที่ฉันหละหลวมเรื่องวินัย ฉันจะอบรมสั่งสอนพวกเขาอย่างเข้มงวดภายหลังแน่นอน”

อู๋เป่ยหัวเราะเยาะ ：“สั่งสอน? วันนี้ผมสามารถจัดการกับพวกเขาได้ ถ้าเป็นคนที่ไม่มีความสามารถ ก็จะถูกโยนออกไปจริงๆใช่ไหม?”

ชายหนุ่มพูดว่า ：“มันเป็นความผิดของเราเอง”

อู๋เป่ย ：“ผมจำได้ว่า เจ้าของร้านคนเดิมของที่นี่ชื่อหลี่เฮ่าชวน เขาอยู่ไหน?”

สีหน้าของชายหนุ่มเปลี่ยนไปเล็กน้อย ：“คุณรู้จักเขาเหรอ?”

อู๋เป่ย ：“เราเป็นเพื่อนกัน”

ชายหนุ่มพูดว่า ：“เจ้าของที่นี่ได้พบกับผู้แข็งแกร่ง เสียชีวิตทั้งครอบครัวแล้ว ฉันรับช่วงโรงแรมนี้ต่อจากคนอื่น”

อู๋เป่ยมองไปที่พนักงานเสิร์ฟ แล้วพูดว่า ：“บอกความจริงมา เจ้าของร้านหลี่เฮ่าชวนอยู่ที่ไหน?”

ตอนนี้คำพูดของเขานั้นมีอำนาจมาก พูดเหมือนออกคำสั่ง พนักงานเสิร์ฟไม่สามารถควบคุมปากได้ เขาตอบทันทีว่า ：“หลี่เฮ่าชวนไม่ยอมส่งมอบร้านอาหาร ถูกเจ้านายทุบตีจนตาย ครอบครัวของเขามาหาเรื่อง ก็ถูกทุบตีจนตายด้วย ศพทั้งหมดถูกโยนทิ้งที่ไป๋หลงหวาน”

หลังจากที่พนักงานเสิร์ฟพูดจบ แววตาของเขาก็แสดงถึงความหวาดกลัว เกิดอะไรขึ้น? ทำไมเขาถึงควบคุมปากของตัวเองไม่ได้！

อู๋เป่ยพูดอย่างใจเย็นว่า ：“ขอโทษที เราต้องหาที่ทานข้าวที่อื่นแล้ว ช่างเถอะ บ้านของผมอยู่ใกล้ๆ เราไปทำอาหารทานกัน”

หลังจากข้ามสะพานไป๋หลงหวาน ก็มาถึงคฤหาสน์ไป๋หลงหวานหมายเลขหนึ่ง เมื่อเปิดประตู เขาก็หยิบวัตถุดิบออกมา และทำอาหาร

เขามีวัตถุดิบมากมาย ทั้งไก่ ปลา เห็ด เนื้อแดดเดียว ลูกพีช ฯลฯ มีสิบกว่ารายการ และวัตถุดิบที่ดี ก็ใช้เพียงกระบวนการง่ายๆ เพื่อดึงรสชาติที่อร่อยออกมา

เมื่อหลิ่วอีอีได้กินสิ่งเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็เบิกกว้าง ：“หมออู๋ มันอร่อยมาก！”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า ：“อีอี ดูเหมือนว่าคุณอาศัยอยู่ในหอพักพนักงานใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้น คุณย้ายมาอยู่ที่นี่ไหม?”

หลิ่วอีอีโบกมืออย่างรวดเร็ว ：“ไม่ได้ ไม่ได้ ฉันจะมาอยู่ในบ้านของคุณได้ยังไง”

อู๋เป่ย ：“ไม่เป็นไร ในเมื่อมันว่างอยู่ ปกติผมก็ไม่ได้อยู่ที่นี่ คุณก็คิดว่าช่วยดูแลบ้านให้ผมละกัน”

หลิ่วอีอีกำลังจะปฏิเสธ อู๋เป่ยพูดว่า ：“ผมอาจจะมาทำอาหารบ้างเป็นครั้งคราว ถึงตอนนั้นคุณค่อยชิมฝีมือของผม”

เมื่อหลิ่วอีอีนึกถึงอาหารอันโอชะเหล่านี้ เธอก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ เธอพูดว่า ：“ถ้างั้น.....ก็ตกลง ฉันจะจ่ายค่าเช่าให้คุณ”

อู๋เป่ยหัวเราะ ：“ไม่ต้องจ่ายค่าเช่าหรอก ถ้าคุณมีเวลาก็ช่วยทำความสะอาดบ้าน และตัดหญ้าก็พอ”

หลิ่วอีอีพยักหน้า ：“ตกลง ฉันจะทำให้สะอาดเอี่ยมเลย”

ขณะที่ทั้งสองกำลังทานอาหาร ก็มีคนกลุ่มหนึ่งกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้ ผู้นำไม่ใช่ใครอื่น นอกจากองค์หญิงเทียนเหมิง ก่อนหน้านั้นเธอครอบครองบ้านของอู๋เป่ย แต่กลับถูกอู๋เป่ยเรียกร้องเงินหลายสิบล้านดอลลาร์

คนที่ดูเหมือนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพูดว่า องค์หญิง ท่านให้ผมคอยดูแลที่นี่ ผมก็เฝ้าดูอยู่ตลอด เมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว ชายคนนั้นก็กลับมา และพาผู้หญิงคนหนึ่งมาด้วย！

องค์หญิงเทียนเหมิงตะคอกอย่างเย็นชา ：“ฉันตามหาเขามานานแล้ว มาทันเวลาพอดี！”

ขณะที่พูด เธอก็มองไปที่ชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ แล้วพูดเบาๆว่า คุณชายกวน คนที่อยู่ข้างในโกงเงินของฉันไปมากมาย ฉันยอมไม่ได้！

ชายคนนั้นผิวเข้มเล็กน้อย คิ้วของเขาเรียวยาว สีหน้าดูน่ากลัวเล็กน้อย เขาพูดว่า ใครก็ตามที่ทำให้องค์หญิงขุ่นเคืองใจ ผมจะทำให้เขาตายทั้งเป็น！