ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1286

หลังจากนั้น เขาก็เปิดใช้พระสูตรจิต ทันใดนั้นเอง พลังจิตวิญญาณของทั้งสองก็ก้องกังวาน เวทย์ปีศาจที่ยึดร่างก็รู้สึกเจ็บปวดมาก และอยากจะหลบหนีทันที

แต่หลังจากนั้น เขาก็ใช้พระสูตรแสง เวทย์ปีศาจร้ายก็กรีดร้อง และกลายเป็นเถ้าถ่าน

พระสูตรจิตและพระสูตรแสงนั้นอัศจรรย์มาก แต่คนคนนี้ไม่มีพลังยุทธ์ เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา ดังนั้นจึงไม่มีพลังอะไร ซึ่งแตกต่างกับอู๋เป่ย จิตวิญญาณของเขามีพลังมาก แค่ใช้มันเพียงเล็กน้อย เวทย์ปีศาจก็ไม่สามารถต้านทานได้

หลังจากยุติการเชื่อมจิตวิญญาณ อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า ：“เมื่อกี้ ผมได้มอบวิวัฒนาการให้แก่คุณ หลังจากที่คุณกลับไปแล้ว คุณสามารถลองฝึกฝนได้ นี่คือรากฐานพลังยุทธ์ของผม คุณตั้งใจฝึกฝนให้ดี”

ชายคนนั้นจากไปด้วยใจที่ขอบคุณ ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆถามเขาว่า ：“หมออู๋ ทำไมเขาถึงท่องพระคัมภีร์ท่อนหนึ่งได้อย่างน่าแปลกใจ?”

อู๋เป่ยพูดว่า ：“ในโลกนี้ มีสิ่งที่ลบไม่ออกมากมาย พวกมันมีจิตวิญญาณ และจะมีอยู่ในโลกนี้ด้วยรูปแบบต่างๆ บทสวดท่อนนี้ ล้วนเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ สอดคล้องกับวิถีแห่งสวรรค์ และสามารถคงอยู่ในโลกนี้ได้อย่างยาวนาน และคนคนนั้นก็ได้เรียนรู้โดยบังเอิญ ดังนั้น เขาจึงเป็นเพียงสื่อกลางในการเผยแพร่บทสวด”

ผู้ช่วยกำลังครุ่นคิด แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยเข้าใจ แต่ก็ไม่กล้าถามต่ออีก

หลังเลิกงาน อู๋เป่ยก็ตรงกลับไปยังคฤหาสน์ไป๋หลงหวานหมายเลขหนึ่ง หลังจากเขากลับมาได้ไม่นาน ประเทศเทียนเหมิงก็ได้ส่งทูตมา

ทูตนำผู้ติดตามมาด้วยสองคน เป็นชายวัยกลางคนที่มีหนวดเครายาว เขานำของขวัญมามากมาย และพูดแต่สิ่งดีๆที่น่าฟัง โดยหวังว่าอู๋เป่ยจะใจกว้าง และขอเงินน้อยลง

แต่อู๋เป่ยต้องการให้องค์หญิงเทียนเหมิงได้รับรู้ว่าเขาเก่งกาจแค่ไหน ดังนั้นเขาจึงปฏิเสธที่จะเจรจา ในที่สุด ทูตก็พูดอย่างหมดปัญญา ：“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คุณชาย กษัตริย์ของเราตัดสินใจยอมสละองค์หญิงเทียนเหมิง นับจากนี้ไป ก็ปล่อยให้เธอเป็นทาสของคุณเถอะ”

อู๋เป่ยตกตะลึง อะไรนะ จะยอมแพ้แล้วเหรอ?

เขาอยากจะบอกว่า ขายเธอให้พวกเขาในราคาหนึ่งพันล้าน แต่ทูตก็จากไปโดยไม่หันกลับมามอง