ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1289

หลิวไห่หวังพูดอย่างเย็นชา : “ไอ้น้อง แกยังจำฉันได้ไหม”

อู๋เป่ยหรี่ตาลง : “หลิวไห่หวัง คิดไม่ถึงเลยว่าแกจะกลายเป็นเซียนสวรรค์แล้ว”

หลิวไห่หวังหัวเราะฮ่าฮ่า : “ตอนนั้น แกพาหลี่หลงเฉินมารังแกฉันถึงบ้าน เรื่องนี้ ฉันจำมาโดยตลอด”

สวี่จี้เฟยอึ้งอยู่พักหนึ่ง : “มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ”

หลิวไห่หวัง : “คุณสามารถถามเขาได้”

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “เรื่องเก่า ไม่จำเป็นต้องพูดถึง” แม้ว่าอีกฝ่ายจะกลายเป็นเซียนสวรรค์ แต่เขากลับไม่กลัว ดังนั้นจึงไม่อยากพูดมาก

ในสายตาของหลิวไห่หวังเต็มไปด้วยการดูถูก พูด : “พี่สาม ไม่ว่ายังไงคุณก็เป็นเซียนสวรรค์แล้ว ยังต้องมาผูกมิตรกับคนเล็กๆแบบนี้อีกเหรอ”

สวี่จี้เฟยหัวเราะฮ่าฮ่า : “น้องอู๋คนนี้เคยช่วยฉันเอาไว้ไม่น้อยในเมื่อก่อน ฉันไม่สามารถลืมหนี้บุญคุณของเขา”

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “พี่สามพูดแบบนี้เห็นเป็นคนนอกแล้ว”

หลิวไห่หวัง : “เรื่องเมื่อก่อน ฝังอยู่ในใจของผมมาโดยตลอด ทำให้จิตใจของผมสับสนอย่างมาก พี่สาม แม้ว่าคนผู้นี้จะเป็นเพื่อนของคุณ แต่บัญชีเก่าในครั้งนี้ ผมจำเป็นต้องชำระ!”

สวี่จี้เฟยขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาพูดกับอู๋เป่ย : “น้องชาย นายโปรดไว้หน้าพี่สามด้วย ขอโทษน้องหลิว ยอมถอยหนึ่งก้าว เป็นยังไง”

อู๋เป่ยเงียบสักพักหนึ่ง ถ้าหากเปลี่ยนเขาเป็นสวี่จี้เฟย จะปกป้องตัวเองสุดความสามารถอย่างแน่นอน แต่อีกฝ่ายกลับไม่ทำแบบนี้

เขาหัวเราะอย่างไม่แยแส พูด : “นี่เป็นเรื่องของผม คนอื่นไม่ต้องเข้ามายุ่ง”

พูดจบ เขายืนขึ้น จ้องหลิวไห่หวังแล้วถาม : “ในเมื่อแกชี้ทางมาแล้ว ฉันจะรับเอาไว้”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ