ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1308

อู๋เป่ยพยักหน้า : “ใช่ อาจารย์ คนของพรรคฉู่ซานจิ้นบางคนดีกับผมอย่างมาก ดังนั้นผมเลยยินดีช่วยพวกเขา เพียงแต่อาจารย์วางใจได้เลย คนเหล่านี้ไม่มีทางต่อต้านสำนักดาบเทียนตี้อย่างแน่นอน”

หลัวเทียนเชียงพยักหน้า : “อาจารย์เข้าใจ ดังนั้นเลยยอมมอบสถานะปกติให้พวกเขา กระทั่งให้พวกเขากลายเป็นผู้อาวุโสของสำนักดาบเทียนตี้”

อู๋เป่ย : “ขอบคุณอาจารย์!”

หลัวเทียนเชียงโบกมือ พูด : “ยังจำผู้หญิงซ่างกวนหลิงเอ๋อร์ของศาลหวงได้ไหม”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “จำได้ งานเลี้ยงครั้งที่แล้ว พวกเราเคยเจอกัน”

หลัวเทียนเชียง : “พรุ่งนี้ ซ่างกวนหลิงเอ๋อร์ที่น่านับถือ และหมอเซียนเก้าดัชนีของศาลหวงมาเป็นแขก นายไปเจอสองพ่อลูกหน่อยแล้วกัน”

อู๋เป่ยรู้สึกได้ว่าเรื่องนี้ไม่ธรรมดาทันที : “อาจารย์ ไม่ใช่ว่าท่านจะให้ผมไปนัดบอดนะ”

หลัวเทียนเชียง : “นี่ไม่ได้เรียกว่านัดบอด เป็นเพราะว่าหมอเทวดาเมี่ยวโส่วสนใจนายแล้ว ต้องการมาดูว่านายเป็นคนยังไงด้วยตัวเอง ถ้าหากไม่มีปัญหา เขาน่าจะจับซ่างกวนหลิงเอ๋อร์แต่งงานกับนาย”

อู๋เป่ยถอนหายใจ : “แต่งงานกับผมเหรอ ผมตอบตกลงเขาแล้วเหรอ”

หลัวเทียนเชียงมองดูลูกศิษย์เทียนเจียวของตัวเอง : “นายมีเหตุผลของการปฏิเสธไหม ซ่างกวนหลิงเอ๋อร์ไม่เพียงแต่สวยงาม และยังได้รับการสืบทอดที่แท้จริงจากหมอเซียนเก้าดัชนี ผู้หญิงแบบนี้แม้แต่อาจารย์ก็หวั่นไหว ถ้าหากฉันอายุยังน้อยล่ะก็ ลงมือด้วยตัวเองตั้งนานแล้ว”

อู๋เป่ยยิ้มอย่างขมขื่น : “อาจารย์ ทำไปทีละเรื่องแล้วกัน ผมไม่สนใจ”

หลัวเทียนเชียงพูดอย่างจริงจัง : “เสี่ยวเป่ย ถ้าหากนายกลายเป็นลูกเขยของหมอเซียนเก้าดัชนี ก็เท่ากับว่ามีบัตรผ่านเข้าไปในศาลหวงแล้ว กระทั่ง ต่อให้นายอยากเข้าไปในเมืองซวนหวง ล้วนแล้วไม่ใช่เรื่องยาก”

อู๋เป่ย : “หมายความว่าหมอเซียนเก้าดัชนีมีอำนาจอย่างมากในโลกแห่งซวนหวงเหรอ”

“นั่นมันแน่นอนอยู๋แล้ว เขาเป็นหมอเซียน ทุกคนให้ความสำคัญ แม้แต่อาจารย์เห็นเขาแล้ว ล้วนแล้วต้องเรียกเขาว่าคุณซ่างกวนด้วยความเคารพ”

พูดถึงตรงนี้ เขาพูด : “นายอย่าเพิ่งปฏิเสธ คนอื่นจะสนใจไหม เป็นอีกเรื่องหนึ่ง”

เมื่อเห็นว่าหลัวเทียนเชียงไม่มีความตั้งใจที่จะยกเลิกคำสั่ง เขาก็ขี้เกียจพูดมากเช่นกัน พูด : “อาจารย์ ผมขอไปพบศิษย์พี่และคนอื่นๆก่อน”

หลัวเทียนเชียงอืมหนึ่งที : “นายไปก็ดีเหมือนกัน ฉีเฟิงได้รับบาดเจ็บแล้ว”

อู๋เป่ยตะลึงไปเลย ไม่ได้ถามอะไร ไปหาจั่วฉีเฟิงก่อน

เขาและจั่วฉีเฟิงกับฮว๋าหยวนจี๋มีการติดต่อกันอย่างใกล้ชิด ความสัมพันธ์ก็ไม่เลวเช่นกัน เมื่อรู้ว่าได้รับบาดเจ็บ ต้องไปเยี่ยมอย่างแน่นอน

เมื่ออู๋เป่ยหาจั่วฉีเฟิงเจอ พบว่าเขากำลังรักษาตัวอยู่ แขนซ้ายของจั่วฉีเฟิงหายไปแล้ว บาดเจ็บสาหัสอย่างมาก ตาซ้ายก็บอดไปข้างหนึ่งแล้ว นิ้วมือทั้งห้าของมือขวาถูกคนบดขยี้ทั้งหมด

ต่อให้พลังยุทธ์ของจั่วฉีเฟิงสูงแค่ไหน ต้องการฟื้นฟูให้กลับไปเป็นสภาพเดิมโดยสมบูรณ์ ต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งปีถึงจะสามารถทำได้

มองเห็นอู๋เป่ย จั่วฉีเฟิงพูดด้วยรอยยิ้ม : “ศิษย์น้อง นายกลับมาแล้วเหรอ”

อู๋เป่ยพูด : “ศิษย์พี่ ผมช่วยคุณรักษา”

ระหว่างที่เขาฝังเข็มไปด้วย พร้อมกับปรุงยาไปด้วย หลังจากหลายชั่วโมง เดิมทีจั่วฉีเฟิงต้องใช้เวลาครึ่งปีถึงจะสามารถฟื้นฟูกลับมาเป็นปกติได้ ตอนนี้กลับมาเป็นปกติแล้ว กระทั่งดีกว่าเดิมด้วยซ้ำ

จั่วฉีเฟิงพึ่งฟื้นฟูกลับมาเป็นปกติ ฮว๋าหยวนจี๋ก็มาถึงแล้ว เมื่อเขาเห็นอาการบาดเจ็บของจั่วฉีเฟิงหายดีแล้ว ถามด้วยความตะลึง : “ศิษย์พี่ คุณหายได้ยังไง”

จั่วฉีเฟิยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ทักษะด้านการแพทย์ของศิษย์น้องไม่ธรรมดาอย่างมาก เขารักษาฉันหายด้วยไม่กี่ครั้งเท่านั้น”

ฮว๋าหยวนจี๋ชูนิ้วโป้งให้ : “ศิษย์น้อง นายเก่งเกินไปแล้ว”

ในเวลานี้อู๋เป่ยค่อยถามจั่วฉีเฟิง : “ศิษย์พี่ คุณบาดเจ็บได้ยังไง”

จั่วฉีเฟิงถอนหายใจ : “ยังจำจางซวนชิงของสำนักหวงคนนั้นได้ไหม”

อู๋เป่ย : “เขาเหรอ”

จั่วฉีเฟิงพยักหน้า : “หลายวันก่อน พวกเราเกิดความขัดแย้งกัน ฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ ถูกเขาทำร้ายจนตกอยู่ในสภาพแบบนี้”

อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “ศิษย์พี่ ผมจะส่งคนไปสืบหาเบาะแสของเขา หาโอกาส ผมจะช่วยคุณแก้แค้น!”

ภายในใจของจั่วฉีเฟิงก็ลุกเป็นไฟเช่นกัน เขาพยักหน้า : “ดี! ไม่ทุบตีเขาหนึ่งรอบ ฉันไม่มีทางกลืนความโกรธนี้ลงไปได้อย่างแน่นอน!”

อู๋เป่ย : “อาจารย์ ผมตัดสินใจไปผ่านภัยพิบัติที่โลกเบื้องล่าง”

หลัวเทียนเชียง : “ตอนที่เผชิญหน้าภัยพิบัติกลับชาติมาเกิด เว้นเสียแต่ชีวิตจะตกอยู่ในอันตราย ไม่อย่างนั้นผู้พิทักษ์ไม่มีทางปรากฏตัว เสี่ยวเป่ย ดีที่สุดคือนายไปหาสถานที่ที่คุ้นเคยแห่งหนึ่ง ในเวลาเดียวกัน ต้องอยู่ให้ห่างจากคนที่นายรู้จักด้วย”

สิ่งเหล่านี้ ล้วนแล้วเป็นประสบการณ์ของหลัวเทียนเชียง

อู๋เป่ย : “อาจารย์ ผมวางแผนเอาไว้แล้ว ถ้าหากทั้งหมดนี้ราบรื่นล่ะก็ ภัยพิบัติกลับชาติมาเกิดของผมมักสุดใช้เวลาแค่สามเดือน ในช่วงเวลานี้ ต้องรบกวนท่านมาเป็นหนึ่งในผู้พิทักษ์ของผมแล้ว”

หลัวเทียนเชียง : “เรื่องนี้ได้แน่นอน นายไม่พูด อาจารย์ก็จะออกหน้าเอง ส่วนคนอื่นนั้นไว้ใจไม่ได้”

อู๋เป่ย : “สถานที่สำหรับการกลับชาติมาเกิดของผมเลือกเอาไว้แล้ว อาจารย์ พวกเราไปกันเถอะ”

หลังจากกลับบ้าน อู๋เป่ยจัดการเรื่องทั้งหมดเสร็จ ให้ญาติและคนที่สามารถไว้ใจได้ รู้สถานการณ์ของเขา

ทุกอย่างพร้อมแล้ว อู๋เป่ยนั่งขัดสมาธิในสถานที่เงียบสงบ เมล็ดแห่งความทรงจำถูกปลูกไว้ลึกลงไปในจิตสำนึกของเขา เพียงแค่เขาเข้าสู่ภัยพิบัติกลับชาติมาเกิด ความทรงจำก็จะถูกเปิดออก

ในเวลานี้ เขาค่อยๆสูญเสียความสามารถทั้งหมดของเขาไป ร่างกายก็เริ่มหดตัวเช่นกัน กลายเป็นเด็กหนุ่มอายุสิบหกสิบเจ็ดคนหนึ่ง

ในเวลานี้ เทพเจ้าแห่งหิมะ ถังจื่อยี่ หลัวเทียนเชียงและคนอื่นๆเดินเข้ามาในห้อง

ถังจื่อยี่ : “เจ้าสำนักหลัว เตรียมพร้อมหมดแล้ว สามารถเริ่มได้หรือยัง”

หลัวเทียนเชียงพยักหน้า : “ได้แล้ว รอให้หลังจากที่เขาตื่นขึ้น ก็จะมีตัวตนใหม่ทั้งหมด”

เมื่อพระอาทิตย์ขึ้นในวันรุ่งขึ้น ตั้งอยู่ในท่อระบายน้ำขนาดยักษ์ในย่านเจียงหนาน จางเสี่ยวเป่ยค่อยๆลืมตาขึ้น

ในเวลานี้ เขานอนอยู่ในโลงศพที่แปลกประหลาด อากาศภายในโลงศพแจ่มใส แต่ข้างนอกโลกศพกลับเต็มไปด้วยกลิ่นเหม็น ท้ายที่สุดแล้วท่อระบายน้ำทิ้งไม่ใช่สถานที่ที่สะอาด หนูออกอาละวาดและมียุงเป็นจำนวนมาก

ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่ามีโลกศพแบบนี้ เขาจางเสี่ยวเป่ยถูกยุงกัดตายตั้งนานแล้ว

หาวหนึ่งที จางเสี่ยวเป่ยเกาหัว : “ดูเหมือนว่าต้องรีบหางานทำแล้ว ไม่อย่างนั้นจะต้องอดยากอีกแล้ว!”