ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1312

หัวล้านแสดงรอยยิ้มอันเหี้ยมโหด ทักษะดาบของเขาเรียนรู้จากปรมาจารย์ดาบ รวมถึงเขาอยู่ในช่วงฝึกลมปราณแล้ว ดังนั้นเขาจึงสามารถฟันออกไปได้มากกว่ายี่สิบครั้งในหนึ่งวินาที! เจ้าเด็กพาร์ทไทม์อย่างเขาจะรับมือกับความเร็วแบบนี้ได้อย่างไร? 



ระยะทางเริ่มใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ห้าก้าว สามก้าว"

ฟิ้ว!" หัวล้านเริ่มการลงมือ แสงดาบวาบผ่าน จากบนลงล่าง เขาต้องการฟันจางเสี่ยวเป่ยออกเป็นสองส่วน! 



อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขายกดาบขึ้น เขารู้สึกเย็นที่คอ และไม่สามารถใช้แรงใดๆ ที่แขนได้ จากนั้นเขาก็เห็นฉากที่คาดไม่ถึง ศีรษะของเขาร่วงลงจากไหล่ เขาได้เห็นคอของเขาเอง 



เลือดพุ่งออกมาสูงหลายเมตร และจนกว่าเลือดจะพุ่งออกมาจนหมด ร่างหัวล้านก็ล้มลงกับพื้นด้วยเสียง "ตึง" 

จางเสี่ยวเป่ยถอยออกไปไม่กี่เมตร เพื่อหลีกเลี่ยงเปื้อนโดนเลือด เขารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ดาบที่ฟันลงในเมื่อครู่นี้ ดูเหมือนจะเป็นปฏิกิริยาจากจิตใต้สำนึกของร่างกายของเขาเอง ในหัวสมองของเขาไม่ได้นึกคิดแต่อย่างใด เพียงแค่ใช้ความกล้าหาญของเลือดลมแล้วพุ่งตัวออกมาเพื่อปกป้องพี่ลี่ 



ลูกน้องของหัวล้านต่างตกตะลึง ไม่รู้กรีดร้องขึ้นมา คนกลุ่มนี้ก็หันหลังวิ่งหนีไป



พี่ลี่เป็นคนแรกที่ได้สติ นึกไม่ถึงว่าเธอจะนิ่งสงบมาก พูดอย่างเย็นชา: "หยางเจี่ยว พาคนนำศพโยนลงแม่น้ำ!" 



หยางเจี่ยวและพรรคพวกรีบยกศพขึ้นมาใส่กระสอบ และทิ้งคูน้ำที่ห่างไปหลายลี้ ส่วนคนอื่นๆ กำลังทำความสะอาดเลือดบนพื้น



พี่ลี่จุดบุหรี่หนึ่งมวน สูบไปคำหนึ่ง แล้วใส่ไปที่ปากของจางเสี่ยวเป่ย พูดด้วยรอยยิ้ม: "หัวหน้าครอบครัว จากนี้ไปแผงขายอาหารของพี่คนนี้จะเป็นธุรกิจของนายแล้ว" 



จางเสี่ยวเป่ยตกตะลึงไปชั่วขณะ: "หัวหน้าครอบครัว?" 



พี่ลี่พิงไหล่อันแข็งแรงบึกบึนของเขาแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม: "นายนอนกับฉัน และยังช่วยฉันฆ่าคน จากนี้ไป ฉันก็เป็นผู้หญิงของนายแล้ว" 



จางเสี่ยวเป่ยเกาหัว: “แบบนี้… ไม่ดีมั้ง?” 



มือขาวๆ ของพี่ลี่ หยิกเอวเขาเบา ๆ “ทำไมตอนที่นอนกับฉัน ถึงไม่พูดว่าไม่ดีมั้งล่ะ?”