จางเสี่ยวเป่ยกลัวว่าใบหน้าหล่อเหลาจะมอดไหม้ไปเสียก่อน ดังนั้นเขาจึงสูดเปลวไฟอีกครั้ง เอาเก็บเข้าไปในยาจินตัน
ดังนั้นคนกับปลา นายพ่นไฟใส่ฉัน ฉันก็ช็อตนาย โจมตีกันไปมามากกว่าสิบครั้ง เปลวไฟของปลาดูเหมือนจะปะทุขึ้น ไฟศักดิ์สิทธิ์เก้าสีก็ปรากฏขึ้นบนพื้นผิวขวดยาจินตันของจางเสี่ยวเป่ยโดยมีแสงไฟฟ้ากระพริบอยู่ภายใน
จางเสี่ยวเป่ยหมดความอดทน อ้าปากจะกัดปลา เมื่อเขากัดปลา มันก็กลายเป็นลูกบอลไฟเก้าสีและโจมตีน้ำยาจินตันของเขา
“พรึ่บ!”
ยาจินตันของเขาสั่นก่อนจะกลายเป็นลูกไฟที่กำลังลุกไหม้ แต่เขาไม่รู้สึกอึดอัดอะไร
ในขณะนี้ อาณาจักรไฟกำลังคำราม หายพรึ่บไปเป็นเถ้าถ่าน เขาตกลงไปยังลานเล็กๆ
ในลานเล็กๆ คนกลุ่มหนึ่งมองดูเขาด้วยสีหน้าตกตะลึง
“ดูเหมือนว่าเขาทำลายอาราจักรไฟได้แล้ว” ชายคนหนึ่งที่มีรอยเปลวไฟหว่างคิ้วถอนหายใจเบา ๆ
ชายอีกคนในชุดคลุมสีน้ำเงินพูดว่า: “ฮ่าฮ่า เป็นเรื่องน่ายินดี”
เซียวไท่ซุน: “จางเสี่ยวเป่ย ที่นี่คุณสามารถก้าวไปสู่ความเป็นอมตะของมนุษย์ได้”
หัวใจของจางเสี่ยวเป่ยเต้นรัว น้ำอมฤตสีทองในร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อย และรัศมีที่อธิบายไม่ได้ก็ออกมา การฝึกฝนและความทรงจำของเขาที่ถูกซ่อนลึกอยู่ข้างในค่อยๆกลับมาสู่ร่างกายของเขา
ทันใดนั้นเขาก็มาถึงอาณาจักรแห่งความอมตะ เพราะเขาได้สร้างยาจินตันวิธีการฝึกฝน เขาจึงมีความรู้สึกแตกต่างไปจากเมื่อก่อนเล็กน้อย ดังนั้นจึงต้องใช้เวลาสักระยะหนึ่งในการกลับมาฝึกซ้อมต่ออย่างช้าๆ
หลังจากฟื้นความทรงจำของเขาแล้วจางเสี่ยวเป่ยก็รู้ตัว เขาคือหลี่ซวินเปยซึ่งมีนามแฝงว่าอู๋เป่ยและจางเสี่ยวเป่ย
เขาทักทายอาจารย์เซียว: “อาจารย์!"”
เซียวไท่ซุนดูท่าทางมีความสุขมากและพูดด้วยรอยยิ้ม: “นายไม่ทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ ที่ได้แนะนำนายไป”
อู๋เป่ยพบกับผู้นำลัทธิหลายคน และเขาพูดกับเซียวไท่ซุน: “ท่านอาจารย์ ผมต้องการกลับไปจัดการกับบางเรื่องก่อนและต้องฟื้นฟูการฝึกฝนด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...