ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1424

จีเซียนเผิงพูดด้วยรอยยิ้ม : “เซียนเทพก็ต้องใช้ชีวิตเหมือนกัน ฉันไม่บอกใครทั้งนั้น”

อู๋เป่ยกลับได้ยินอย่างอื่นด้วย พูด : “พี่จีต้องการใช้สิ่งนี้ค้นหาการทะลวงเหรอ”

จีเซียนเผิงพยักหน้า : “เป็นเรื่องยากมากที่จะเหนือกว่าต้าหลัว สภาพจิตใจของฉันยังไม่ถึง ดังนั้นฉันจึงกลับสู่รากเหง้า ค้นหาจิตใจที่แท้จริงของฉัน”

หลานซินเยว่อดไม่ได้ที่จะพูด : “เจ้าตำหนัก พลังยุทธ์ของท่านสูงขนาดนี้แล้ว ยังจะก้าวขึ้นไปอีกเหรอ”

จีเซียนเผิงเงียบสักพักหนึ่ง พูด : “พลังยุทธ์ยิ่งสูง ภายในใจก็ยิ่งมีความหวาดกลัว”

หัวใจของอู๋เป่ยเต้นแรง : “พี่จี หมายความว่ายังไงเหรอ”

จีเซียนเผิง : “ยิ่งฝึกฝนมากเท่าไร สิ่งที่รู้ก็ยิ่งมากขึ้น สิ่งที่รู้สึกได้ก็ยิ่งชัดเจนขึ้นเท่านั้น พวกเราในตอนนี้ รู้ว่าตัวเองนั้นเล็กอย่างมาก เข้าใจตัวเองและสถานการณ์”

อู๋เป่ยนึกถึงฉื่อหมิงเต้าถงและหลิงโร่ว พูด : “ความหมายของพี่จีคือ ในโลกนี้ยังมีสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นอีก ใช่ไหม”

จีเซียนเผิงถอนหายใจเบาๆหนึ่งที : “ทั้งหมดนี้เป็นเพียงความรู้สึกที่แข็งแกร่งเท่านั้น เพราะว่าด้วยการฝึกฝนของฉันในตอนนี้ ท้ายที่สุดแล้วยังคงมองไม่ทะลุ สมมุติว่าฉันกลายเป็นมรรคาจารย์ บางทีอาจจะสามารถมองเห็นได้ชัดเจนยิ่งขึ้น”

หลานซินเยว่ : “เจ้าตำหนักเคยบอกว่า มรรคาจารย์เป็นคนที่มีความเป็นอิสระเสรีในโลกไม่ใช่เหรอ”

จีเซียนเผิงส่ายหน้า : “ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น ช่างเถอะ พูดมากไปก็ไม่มีประโยชน์ พวกเธอยังไปไม่ถึงระดับนี้ ยิ่งรู้น้อยเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น”

อู๋เป่ย : “ก็ใช่!”

จีเซียนเผิง : “คุณชายอู๋ ต่อจากนี้ไปนายก็คือศิษย์หลักของตำหนักฮุนเทียนแล้ว ตัวตนนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กๆเลย ตำแหน่งในตำหนักฮุนเทียนเป็นรองจากของฉันเท่านั้น นายอยากไปภูเขาแห่งความโกลาหล ตัวตนนี้ก็เพียงพอแล้ว”

อู๋เป่ย : “พี่จีเคยไปภูเขาแห่งความโกลาหลไหม”

จีเซียนเผิง : “เคยไป ภูเขาแห่งความโกลาหลค่อนข้างลึกลับ ในตอนนั้นฉันยังได้รับผลประโยชน์มาไม่น้อย ตอนนี้เป็นเวลาที่ชะตากรรมจากสวรรค์จะเปิดแล้ว นายไปตอนนี้เป็นเวลาเหมาะสมพอดี”