ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1425

ไม่กี่วินาที ส่วนบนของสัตว์ประหลาดขยับแล้ว จู่ๆก็มีดวงตาสองดวงโผล่ออกมา ดวงตาสีเขียวขนาดใหญ่สองดวง นอกจากนี้ยังมีความรู้สึกน่ารักอีกด้วย

อู๋เป่ยโกรธอย่างมาก เตรียมจะฆ่ามันต่อ จู่ๆสัตว์ประหลาดก็เปิดปากพูด : “ข้าคิดว่า พอได้แล้วมั้ง เจ้าจะฆ่าข้าจริงหรือ”

การออกเสียงของสัตว์ประหลาดตัวนี้แม่นยำอย่างมาก ราวกับว่าเป็นผู้ประกาศที่สำเร็จการศึกษาจากประเทศเหยียนหลง!

อู๋เป่ยประหลาดใจอย่างมาก : “แกพูดภาษาคนได้เหรอ”

“มีอะไรน่าแปลกหรือ เจ้ารู้ไหมว่าที่แห่งนี้คือที่ใด”

อู๋เป่ย : “ภูเขาแห่งความโกลาหล”

สัตว์ประหลาดพูด : “ความโกลาหลก็คือพ่อของข้า เจ้ามาถึงถิ่นของข้า ต้องการฆ่าข้า เจ้ามีเหตุผลบ้างไหม”

อู๋เป่ยโกรธจนหัวเราะออกมา : “หลานคนไหนจับฉันลงมาแล้วต้องการกินฉันเหรอ”

สัตว์ประหลาด : “ข้าคิดว่าเจ้าเป็นนกตัวหนึ่ง ต้องการจับลงมากินเนื้อ ทันทีที่กัดโดนค่อยรู้ว่าผิดปกติ”

อู๋เป่ย : “ไร้สาระสิ้นดี! นกบ้านแกมีหน้าตาเหมือนกับฉันแบบนี้เหรอ”

สัตว์ประหลาด : “ระวังคำพูดของเจ้าด้วย มนุษย์อย่างพวกเจ้าล้วนแล้วหยาบคายแบบนี้เหรอ”

อู๋เป่ยหรี่ตาลง : “ฉันได้ยินมาว่า ความโกลาหลของพวกแกกินคนแล้ว ก็สามารถครอบครองสติปัญญาของมัน แกแม่งกินผู้ประกาศเข้าไปใช่ไหม”

สัตว์ประหลาดพูด : “ข้าไม่ใช่ความโกลาหล พ่อของข้าต่างหากที่เป็นความโกลาหล ปัจจุบันข้ายังไม่มีชื่อ เจ้าสามารถเรียกข้าว่าความโกลาหลรุ่นที่สอง”

อู๋เป่ย : “เรียกว่าเอ้อฮุนเหรอ”

สัตว์ประหลาด : “แล้วแต่เจ้าเลย”

อู๋เป่ย : “เอ้อฮุน แกอยู่ที่นี่มาตลอดเหรอ”

ความโกลาหลรุ่นที่สอง : “ใช่แล้ว ยังไงสะก็นานมากแล้ว”

“พ่อของแกล่ะ”