อู๋เป่ย : “พ่อ พวกเราเป็นแค่สามีภรรยาปลอม”
หลี่เนี่ยนจู๋เหลือบมองหนึ่งที : “สามีภรรยาปลอมอะไร พวกนายกราบไหว้ฟ้าดินกันแล้ว ก็คือสามีภรรยาจริง”
อู๋เป่ยเข้าใจถึงภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกที่จวนจ้านหวังต้องเผชิญ ภายในใจก็อยากไปช่วยหลานซินเยว่เช่นกัน พูดทันที : “ได้ งั้นก็ไปหนึ่งรอบ”
เขามองไปทางหมายักษ์ : “เอ้อฮุน แกจะไปกับฉันไหม”
หมายักษ์ : “ไร้สาระ ข้าไม่ไปกับเจ้า ถ้าเกิดหลงทางจะทำยังไง”
อู๋เป่ยไม่อยากสนใจมัน เขาติดต่อหาซีเหลียนเซิ่ง บอกว่าต้องออกไปสักพักหนึ่ง ขอร้องให้เขาช่วยดูแลถังปิงอวิ๋นด้วย
สองคนหนึ่งหมา กลับไปที่จวนจ้านหวัง
ห่างจากจวนจ้านหวังอีกหลายพันไมล์ อู๋เป่ยรู้สึกได้ถึงบรรยากาศแปลกๆ รอจนเข้าใกล้แล้ว ก็มองเห็นจวนจ้านหวังถูกรายล้อมไปด้วยสัตว์อสูรนับไม่ถ้วน พวกมันกำลังโจมตีค่ายกลปกป้องจวนของจวนจ้านหวังอย่างเอาเป็นเอาตาย
แม้ว่าค่ายกลจะแข็งแกร่งอย่างมาก แต่เห็นได้ชัดว่าป้องกันได้อีกไม่นานแล้ว มากสุดก็แค่อีกวันสองวัน ค่ายกลก็จะถูกสัตว์อสูรเหล่านี้ทำลาย
สีหน้าของอู๋เป่ยเปลี่ยนทันที เตรียมลงมือ จู่ๆหมายักษ์ก็พูด : “มีของกินมากขนาดนี้ ข้าไปเอง!”
เพียงแค่เห็นหมายักษ์กลายร่างเป็นร่างเดิม มือสีดำขนาดยักษ์สองมือยื่นออกไปหาสัตว์อสูรเหล่านี้ หนึ่งครั้งจับหนึ่งตัว โยนเข้าไปในปากโดยตรง
ความเร็วของเอ้อฮุนค่อนข้างเร็ว สามารถกินสัตว์อสูรสิบกว่าตัวในหนึ่งวินาที หลายนาที สัตว์อสูรเหล่านี้ถูกกินไปครึ่งหนึ่งแล้ว ที่เหลือรู้สึกว่าสถานการณ์แย่แล้ว ตะโกนเสียงดัง แยกย้ายทันที
เอ้อฮุนจะยอมให้พวกมันหนีไปแบบนี้เหรอ รีบตามล่าทันที มือใหญ่จับอย่างต่อเนื่อง กินทั้งหมด ท้องของมันราวกับว่าข้างในเป็นหลุมลึก ไม่ว่าจะกินสัตว์อสูรไปแค่ไหน ล้วนแล้วสามารถย่อยสลายได้ในทันที
สัตว์อสูรกระจัดกระจาย ในที่สุดคนของจวนจ้านหวังก็โล่งอก หลังจากนั้นถอนค่ายกลใหญ่ หลานซินเยว่เดินออกมา มองเห็นอู๋เป่ย เธอทั้งตะลึงและมีความสุข : “สามี ท่านกลับมาแล้ว!” อู๋เป่ยพยักหน้า : “องค์หญิง นี่คือพ่อของผม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...