ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1496

อู๋เป่ยดื่มไปด้วยพูดคุยกับคนในตระกูลเสิ่นกงไปด้วย ซึ่งทำให้เขาเข้าใจตงเทียนเซินทู่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ตงเทียนเซินทู่เป็นเหมือนประเทศที่กระจัดกระจาย ผู้นำคือบรรพบุรุษ ตงเทียน แต่ตระกูลที่เหลือก็ไม่อ่อนแอเช่นกัน

การสนทนานี้กินเวลาจนถึงวันรุ่งขึ้น ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่เสิ่นกงหนานซิงออกไปเที่ยวข้างนอก หลังจากกลับมาแล้วนั้นเขายิ้มให้อู๋เป่ยแล้วพูดว่า "ฉันใช้จ่ายเงินไปบางส่วนแล้ว และคนโปรดรอบตัวตงฟางหวู่จิได้สัญญาว่าจะพาคุณไปที่พตำหนักธรรมชาติคัดสรร แต่ฉันไม่แน่ใจว่าเขาจะเรียกเก็บเงินเท่าไหร่"

อู๋เป่ยตอบ "เท่าไหร่ไม่สำคัญหรอก เราจะไปที่นั่นกันเดี๋ยวนี้! "

เสิ่นกงหนานซิงและอู๋เป่ยทะยานออกจากดินแดนของตระกูลเสิ่นกง และมาถึงขอบเขตอิทธิพลของบรรพบุรุษตงเทียนจากนั้นก็ลงจอดลงบนมีแอ่งกระทะทีมีพื้นที่กว้างใหญ่ ที่นี่เรียกกันว่าหุบเขาตงเทียน นักพรตส่วนใหญ่จากเชื้อสายตงเทียนอาศัยอยู่ที่นี่

พวกเขาลงมายังยอดอาคารอันโดดเด่นซึ่งมีชายหนุ่มรูปหล่อกำลังรอพวกเขาอยู่ เขามีเจตจำนงไม่ค่อยดี พูดจาอ่อนหวานเหมือนผู้หญิง เมื่อเขาเห็นอู๋เป่ยและเซินกงหนานซิง เขาก็ยิ้มแล้วถามว่า "ใช่พี่ชายน้อยหรือเปล่า"

เสิ่นกงหนานซิง "ชิงปี้จวิน ลูกพี่ลูกน้องของฉันก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้ว"

ชายชื่อชิงปี้จวินยิ้มเบาๆ "ไม่ต้องกังวลครับ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราร่วมมือกัน"

เขาเอื้อมมือออกไปจับมืออู๋เป่ยแล้วพูดว่า "พี่ชายน้อย มากับผมสิครับ"

อู๋เป่ยทำได้เพียงปล่อยให้เขาลากและมาถึงสถานที่ซึ่งมีผู้คนจำนวนมากรอต่อแถวอยู่ เขาลากอู๋เป่ยเดินผ่านผู้คนที่กำลังต่อแถวอยู่นั้นมายังเคาน์เตอร์ที่สูงจากนั้นพูดว่า "นี่คือลูกพี่ลูกน้องของผม เหล่าโจว โปรดรีบไปเตรียมการเพื่อไปที่ตำหนักธรรมชาติคัดสรร"

เหล่าโจวรู้สึกเขินอายเล็กน้อย "ชิงปี้จิวน มันจัดการไม่ง่ายเลยนะ โดยปกติแล้วจะมีค่าผ่านทางด้วย"

ชิงปี้จวินยิ้มและพูดว่า "เหล่าโจว ถ้าคุณชายถามก็บอกว่าฉันพาคนมาที่นี่"

ดูเหมือนเหล่าโจวจะไม่กล้าทำให้เขาขุ่นเคือง ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงพูดไปว่า "เอาล่ะ งั้นฉันจะทำเป็นทักทาย แล้วนายก็พาคนอื่นเข้าไปเลย"

อู๋เป่ยเดินตามชิงปี้จวินไปที่ทางเข้าห้องโถงขนาดใหญ่ ซึ่งคงเป็นตำหนักธรรมชาติคัดสรร

ประตูตำหนักกำลังปิดอยู่และมีนักพรตที่มีรัศมีแข็งแกร่งเฝ้าประตูอยู่ เขาคือต้าหลัวครึ่งหนึ่ง เขานั่งอยู่บนเก้าอี้โดยคาบหม้ออยู่ในปาก