ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1504

แมลงกู่เลี่ยนจิงอ้าปาก แหวนเปลวไฟสีทองวงหนึ่งปรากฏขึ้นตรงหน้ามัน ต่อจากนั้นเป็นถ้ำสวรรค์เลี่ยนจิงของมัน

อู๋เป่ยไม่มีความลังเล บินเข้าไปโดยตรง เข้าไปในแหวนทอง เขามาถึงโลกอันกว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยโลหะแห่งหนึ่ง

ในเวลานี้ ในหูของเขาได้ยินเสียงของแมลงกู่เลี่ยนจิงดังขึ้น : “อยู่ข้างหน้า”

อู๋เป่ยบินไปสักพักหนึ่ง หลังจากนั้นก็มองเห็นภูเขาเหล็กสูงประมาณหนึ่งพันเมตร พื้นผิวของภูเขาเหล็กมีอักขระยันต์โดยกำเนิด ลึกลับอย่างมาก

เขาปล่อยแสงดาบออกมาแล้วโจมตีใส่ภูเขาเหล็กลูกนั้น แสงดาบอันแหลมคมไม่สามารถฝากร่องรอยใดๆ ไว้ได้เลย ตรงกันข้าม ภูเขาเหล็กปลดปล่อยพลังโต้กลับอย่างหนึ่ง ทำให้แสงดาบของเขาดีดออก

“เอ๋!” อู๋เป่ยตะลึงอย่างมาก เหล็กแบบนี้ คิดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถโต้กลับได้

เขาลองไปหลายครั้ง ค้นพบว่าภูเขาเหล็กนี้สามารถสะท้อนกลับการโจมตีได้เก้าสิบเปอร์เซ็นต์ นอกจากนี้ยังมีคุณสมบัติในการตัดและรักษาตัวเองอีกด้วย

เขาถามแมลงกู่เลี่ยนจิง : “แกบอกว่า แกดูดซับไปหนึ่งในสิบเหรอ”

แมลงกู่เลี่ยนจิง : “ใช่”

อู๋เป่ย : “แกเอาเหล็กที่ดูดซับไปเหล่านี้ ปรับแต่งเป็นอะไรเหรอ”

แมลงกูเลี่ยนจิง : “ก่อนหน้านี้ข้าปรับแต่งเป็นแม่เหล็ก มันมีพลังมากกว่าเหล็กนี้”

อู๋เป่ย : “แม่เหล็กแบบนี้ แกมีเท่าไหร่ สามารถแบ่งให้ฉันหน่อยได้ไหม”

แมลงกู่เลี่ยนจิงใจกว้างอย่างมาก : “ข้าจะแบ่งให้เจ้าครึ่งหนึ่ง”

สิ้นสุดเสียง ตรงหน้าอู๋เป่ย ทันใดนั้น แผ่นโลหะสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้น สูงหนึ่งเมตรกว่า สีม่วงเงิน มีเคล็ดลับของอักขระยันต์จำนวนนับไม่ถ้วนอยู่ข้างใน หนาแน่นยิ่งกว่าบนภูเขาเหล็กสิบเท่า

ดวงตาของเขาเป็นประกาย พูด : “ขอบคุณ!”

เก็บแม่เหล็ก เขาคิดอะไรบางอย่างออก เอาลูกบาศก์ออกมาหนึ่งลูก ถาม : “แมลงกู่เลี่ยนจิง ว่ากันว่ามีความลับซ่อนอยู่ในนี้ แกสามารถไขปริศนาได้ไหม”

แมลงกู่เลี่ยนจิงเหลือบมองหนึ่งที พูด : “ข้าจะลองดู แต่จำเป็นต้องใช้เวลา รอให้ข้าไขปริศนาได้แล้ว จะแจ้งให้แมลงชีวิตทราบ”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “ได้ งั้นเอาไว้ที่แกก่อน”

พูดถึงตรงนี้ เขาปลดปล่อยดินแดนดาบเทียนจีออกมา ย้ายอุกกาบาตเหล็กขนาดใหญ่นี้ไปที่ถ้ำสวรรค์ของเขา สามารถมองออกได้ว่า ส่วนล่างของอุกกาบาตชิ้นนี้มีรากแล้ว เหล็กจำนวนมากฝังลงไปในพื้นดิน ทำให้แมลงกู่เลี่ยนจิงไม่สามารถคายมันออกมาได้

เอาภูเขาเหล็กออกไป อู๋เป่ยออกมาจากถ้ำสวรรค์เลี่ยนจิงทันที ทันทีที่เขาออกมา ทันใดนั้นแมลงกู่เลี่ยนจิงขนาดใหญ่ก็เริ่มหดตัวลง สุดท้ายกลายเป็นแมลงสีทองขนาดเท่านิ้วก้อย มันพยักหน้าให้กับอู๋เป่ย พูด : “ขอบคุณ!”

อู๋เป่ย : “แมลงกู่เลี่ยนจิง แกน่าจะปรับแต่งแม่ทองคำออกมาไม่น้อยใช่ไหม สามารถแบ่งให้ฉันหน่อยได้ไหม”

เดิมทีนี่ก็เป็นเงื่อนไขที่คุยกันไว้แล้ว แมลงกู่เลี่ยนจิงเต็มใจอย่างมาก พูด : “ได้”

มันอ้วกแสงสีทองออกมา แสงสีทองตกลงบนพื้น กลายเป็นบล็อกโลหะทองสูงประมาณสิบกว่าเมตร พื้นผิวมีสีสันและประกอบด้วยโลหะจำนวนนับไม่ถ้วน

อู๋เป่ยพอใจอย่างมาก เขาเก็บบล็อกโลหะทอง ถาม : “แมลงกู่เลี่ยนจิง มีกู่สวรรค์ตัวอื่นๆอยู่แถวนี้ไหม”

แมลงกู่เลี่ยนจิงพูด : “โลกกู่แห่งนี้ มีกู่สวรรค์แค่เจ็ดตัว ข้าอยู่ห่างจากพวกเขาอย่างมาก เจอหน้ากันหนึ่งปีหนึ่งครั้งเท่านั้น”

อู๋เป่ย : “เสี่ยวเสิน ต้องการให้ฉันช่วยแกจับกู่สวรรค์หนึ่งตัวให้แกกินไหม”

เสี่ยวเสิน : “จับกู่สวรรค์อันตรายเกินไปแล้ว กู่เทพก็เพียงพอแล้ว นายท่าน ท่านฝึกฝนอยู่ที่นี่ได้เลย ข้าจะออกไปล่าเอง”

อู๋เป่ยตั้งหน้าตั้งตารอแมลงชีวิตเปลี่ยนแปลงครั้งที่หกของเสี่ยวเสินอย่างมาก จึงพยักหน้าตอบตกลง หลังจากแมลงชีวิตจากไป เขานั่งขัดสมาธิลงแล้วเริ่มฝึกฝน ปรับให้เข้ากับร่างกายใหม่

การรอในครั้งนี้ รอไปสามวัน

หลังจากสามวัน แมลงชีวิตกลับมา มันกลับไปเป็นหน้าตาของแมลงกู่แล้ว กระโดดเข้ามาในจมูกของอู๋เป่ยโดยตรง พูด : “นายท่าน ข้าต้องเปลี่ยนแปลงแล้ว”

อู๋เป่ยไม่ทันได้ถามอะไร แสงนับไม่ถ้วนพุ่งออกมาจากรูขุมขน ห่อหุ้มเขาเป็นชั้นๆ เริ่มการเปลี่ยนแปลงครั้งที่หก

กระบวนการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ใช้เวลาแปดชั่วโมง รอให้อู๋เป่ยฉีกแสงรังไหมออก ก็เป็นวันที่สองแล้ว เงาคนร่างหนึ่ง แยกออกมาจากร่างของอู๋เป่ย แปลงร่างเป็นผู้หญิงที่สวยคนหนึ่ง

มองเห็นเธอ อู๋เป่ยอึ้งไปเลย ถาม : “แกคือเสี่ยวเสินเหรอ”

หลังจากพบกับจางไป๋อี เซียนเฒ่าฮวาหยางถามด้วยรอยยิ้ม : “น้องชายได้รับอะไรไหม”

อันที่จริงอู๋เป่ยได้รับเยอะอย่างมาก แต่นั่นล้วนแล้วเป็นผลงานของแมลงชีวิต เขากลับไม่ได้ล่าแมลงกู่ด้วยตัวเอง จึงพูด : “ไม่เจอแมลงกู่ที่ใช้งานได้”

เซียนเฒ่าฮวาหยาง : “ไม่เป็นไร ฉันและน้องไป๋อีจับกู่เทพได้สองตัว และกู่ลึกลับเจ็ดตัว คุ้มค่ากับการเดินทางในครั้งนี้”

จางไป๋อี : “ปรมาจารย์ปรุงยาอู๋ พวกเราอยู่ในโลกกู่ครึ่งเดือนแล้ว ได้เวลาออกไปแล้ว”

อู๋เป่ยไม่มีความสนใจกับกู่ตัวอื่นเหมือนกัน พูด : “ก็ดีเหมือนกัน”

ทั้งสามคนเตรียมกลับไป จู่ๆชายหนุ่มคนนั้นพูด : “มีกู่สวรรค์ตัวหนึ่งล็อคเป้ามาที่พวกเรา”

จางไป๋อีตกใจอย่างมาก : “กู่สวรรค์เหรอ”

ดวงตาของชายหนุ่ม มองตรงไปที่เทือกเขาในระยะไกล ภูเขานั้นเขียวชอุ่ม และไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับมัน

สีหน้าของเซียนเฒ่าฮวาหยางดูแย่อย่างมาก : “กู่สวรรค์ตัวนี้หาพวกเราเจอ เกรงว่าจะไม่เป็นมิตร พวกเราออกไปเดี๋ยวนี้เลย!”

เพิ่งสิ้นสุดเสียง จู่ๆ หมอกห้าสีก็ลอยขึ้นมารอบๆ ตัว พลังจิตของเขาก็ไม่สามารถใช้ได้ในหมอก นอกจากนี้ท่ามกลางหมอก ภาพลวงตามากมายปรากฏขึ้นในสายตาของทุกคน

เซียนเฒ่าฮวาหยางตะโกน : “แย่แล้ว! แมลงกู่หลอน รีบนั่งลง ต่อต้านภาพลวงตา!”

อู๋เป่ยกลับไม่ได้รับผลกระทบ ร่างกายของเขาได้รับการปกป้องด้วยรูปร่างที่แท้จริงของเขา ไม่เป็นอะไรแม้แต่นิดเดียว เขาพูด : “พวกคุณรออยู่ที่นี่ ผมจะไปดู”

เขาก้าวใหญ่เดินไปทางแมลงกู่หลอน เสียงของแมลงชีวิตดังขึ้นที่หู : “นายท่าน แมลงกู่หลอนตัวนี้บังอาจอย่างมาก กล้าลงมือกับนายท่าน ข้าจะไปจัดการมันเอง!”

อู๋เป่ย : “เสี่ยวเสิน เจ้าสร่างเมาแล้วเหรอ”

เสี่ยวเสิน : “เกือบจะสร่างเมาหมดแล้ว”

อู๋เป่ย : “แมลงกู่หลอนตัวนี้สามารถสร้างภาพลวงตา มีผลกระทบต่อเจ้าไหม”

เสี่ยวเสิน : “ไม่มีผลกระทบ ข้าสามารถแปลงกายเป็นแมลงกู่หลอนตัวหนึ่งเพื่อทำให้มันสับสนได้ หลังจากนั้นหาโอกาสจับมัน”