ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1528

อากาศสดชื่น สายลมพัดผ่าน ที่มีกลิ่นดินกลิ่นโคลนและไร่นา

เขาเดินไปข้างหน้าช้าๆ ข้ามสนาม ในสวนมีแม่ไก่หลายตัวเดินไปมา และมีกองขี้ไก่อยู่บนพื้น รีบหยิบพลั่วและตักขี้ไก่เข้าไปในคอกหมูซึ่งอยู่ไม่ไกล มีหมูอ้วนตัวหนึ่งอยู่ในคอกซึ่งโตเกินสามร้อยกิโลกรัมและส่งเสียงคำราม

อู๋เป่ยไม่รู้ว่าจะร้องไห้หรือหัวเราะดี ขาสัญญาว่าจะรับการประเมิน แต่ในโลกนี้ ผู้ก่อตั้งไม่ได้พยายามหลอกเขาใช่ไหม?

เขาสัมผัสได้ถึงร่างกายของเขา ร่างกายของเขาอยู่ในสภาพที่แย่มาก เทพหยางและถ้ำสวรรค์ถูกซ่อนไว้และไม่สามารถเปิดได้ ดังนั้นเขาจึงไม่แตกต่างจากคนทั่วไปในขณะนี้ แม้แต่คนทั่วไปก็สู้ไม่ได้

เมื่อเขาเดินไปที่ประตูใหญ่ เขาก็เหนื่อยและเหงื่อออกด้วยความเหนื่อยล้า

ในเวลานี้ หงเหมยกลับมาแล้ว แบกตะกร้าผักป่าและมันเทศบางอย่างในผักป่า

เมื่อเห็นอู๋เป่ยเหนิงเดินลงมา เธอก็ดีใจและพูดว่า "เสี่ยวเป่ย เธอไปได้เหรอ?"

อู๋เป่ย: "ฉันแค่อ่อนแอและต้องการเวลาในการปรับตัว"

หงเหมยยิ้มและพูดว่า "รีบกลับไปที่บ้านนั่งพักเถอะ ฉันจะฆ่าไก่ตัวหนึ่ง แล้วบำรุงให้คุณอย่างดี"

อู๋เป่ยมองไปรอบ ๆ ลานบ้านก็มีแม่ไก่หกตัวและไก่ตัวผู้ตัวหนึ่ง ฆ่าไก่ตัวผู้แล้วก็ไม่สามารถเลี้ยงไก่ได้ เขาโบกมือว่า "ลืมมันซะเถอะ วันนี้ฉันจะไม่กินเนื้อ วันนี้ฉันจะกินมันเทศ"

หงเหมย: "แบบนั้นไม่ได้หรอก คุณเป็นแขกของบ้านเรา เราต้องดูแลคุณให้ดี ไม่งั้นจะถูกข้าราชการตําหนิเอาได้"

ไป๋เหม่ยกล่าวว่า: "ถูกต้อง พี่เสี่ยวเป่ย คุณรู้ไหม ในประวัติศาสตร์หลายพันปีของหมู่บ้านของเรา มีผู้ปลูกฝังรับเชิญเพียงสองคน พี่เสี่ยวเป่ย คุณเป็นคนที่สาม"

อู๋เป่ย: "พูดแบบนี้ แขกมีไม่มากนักหรอก"

หงเหมย: " แน่นอนว่ามีไม่มาก ไม่งั้นที่บ้านก็คงจะมีผู้ฝึกฝนแขกมาแล้ว"

อู๋เป่ยถามในตอนนี้ว่า "พี่หงเหมย คุณยังไม่ได้แต่งงานเหรอ?"

หงเหมย: "อืม ป้าหวังที่เป็นหัวหน้าหมู่บ้านกําลังกำลังพยายามหาแม่สื่อให้ฉัน ฉันเคยเห็นมาบ้างแล้ว แต่ฉันไม่ได้หลงรักเธอ"

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า "พี่หงเหมยมีความสามารถขนาดนี้ ต้องมีคนจีบไม่น้อยแน่ ๆ"