ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1556

สรุปบท บทที่ 1556 ไท่ฮวาเต้าจวิน: ยอดคุณหมอตาวิเศษ

สรุปเนื้อหา บทที่ 1556 ไท่ฮวาเต้าจวิน – ยอดคุณหมอตาวิเศษ โดย เสี่ยวเยา

บท บทที่ 1556 ไท่ฮวาเต้าจวิน ของ ยอดคุณหมอตาวิเศษ ในหมวดนิยายความสามารถแปลก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เสี่ยวเยา อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

อู๋เป่ย: “ดี ครึ่งเดือน เมื่อถึงเวลา คุณก็ออกไป แน่นอนว่าไม่ว่าเทียนเต้าเหมินจะให้ค่าตอบแทนคุณยังไง ผมก็จะให้ไม่น้อยไปกว่ากัน”

เมื่อพูดจบ เขาก็คว้าไปในอากาศ และดึงพิษที่ซ่อนอยู่ตราประทับเครื่องหมายแห่งชีวิตที่อยู่ลึกเข้าไปในจิตวิญญาณของหลัวหนิงตันออกมา

เมื่อไม่มีพิษที่ปนเปื้อน เครื่องหมายแห่งชีวิตของเธอก็เปล่งประกายขึ้นทันที จิตวิญญาณเปิดออก มีพลังลึกลับจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งออกมาแทรกซึมเข้าสู่ร่างของหลัวหนิงตัน

ในเวลานี้ ระหว่างสวรรค์และโลก กองกำลังลึกลับจำนวนมากกำลังพุ่งเข้ามา พลังเหล่านี้ดูเหมือนจะมีอยู่ในมิติต่างๆ เพียงเพื่อรอการเรียกของเจ้าของ พวกมันก็จะรวมตัวกันและทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของหลัวหนิงตันจนเกิดแรงสั่นสะเทือนทันที

เธอถูกห่อหุ้มด้วยแสงสว่างและมีการเปลี่ยนไปมาอย่างไม่ธรรมดา

อู๋เป่ยเดินออกจากเรือนทันทีและป้องกันจากภายนอกเอาไว้

ในเวลานี้ ความคิดทางจิตวิญญาณหลายประการจ้องมองไปในทิศทางนี้ แต่ทั้งหมดถูกความคิดจิตวิญญาณของอู๋เป่ยขับไล่ออกไป ซึ่งพวกนี้ต่างส่งผลกระทบต่อเธอ

ทันใดนั้น มีร่างหนึ่งก้มลงมาที่หน้าเรือน คนที่มาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเว่ยอู๋เจียง เมื่อเขาเห็นอู๋เป่ยอยู่ เขาก็พูดอย่างเคร่งเครียด: “อู๋เป่ย ทำไมนายถึงอยู่ที่นี่!”

อู๋เป่ย: “เว่ยอู๋เจียง แล้วคุณล่ะ? ฉันได้รับเชิญจากปรมาจารย์ยาหลัวเพื่อให้มาปกป้องเธอ”

เว่ยอู๋ซ่าง “หึ”ส่งเสียง: “นั่นไร้สาระ ปรมาจารย์ยาหลัวไม่รู้จักนายซ้ำ!”

อู๋เป่ย: “รู้หรือไม่รู้? มันเกี่ยวอะไรกับคุณด้วย?”

เว่ยอู๋ซ่างก้าวไปยังเรือนไม้ไผ่ แต่อู๋เป่ยหยุดเขาและพูดอย่างเย็นชา: “คุณเข้าไปไม่ได้”

เว่ยอู๋ซ่างหัวเราะเยาะ: “นายกล้าดียังไงมาหยุดฉัน? หลบไป!”

เขายื่นมือออกเพื่อลากอู๋เป่ย แต่ทันทีที่มือของเขาสัมผัสกับอู๋เป่ย ร่างกายของเขาก็ถูกควบคุมด้วยพลังมหาศาล จากนั้นเขาก็ล้มลงกับพื้นอย่างแรงแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ และทำให้เขารู้สึกอับอาย

“นาย......”

อู๋เป่ยเตะเขาห่างออกไปหลายสิบเมตรและพูดอย่างใจเย็น: “อย่าหน้าไม่อาย เว่ยอู๋เจียงแม้ว่าคุณจะเป็นเซียนผู้เที่ยงแท้ แต่หากฉันต้องการฆ่าคุณ มันก็ไม่ยากไปกว่าการฆ่าไก่”

การแสดงออกของเว่ยอู๋เจียงเปลี่ยนไป เขาไม่ได้คาดคิดว่าอู๋เป่ยจะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้

“นายซึมซับจานเข็มแปดทิศก่อกำเนิดมาแล้ว พลังของนายมาจากจานเข็มแปดทิศด้วยใช่ไหม?”

แต่เขาคิดผิด อู๋เป่ยใช้พลังตัวตนของเขาเอง หากเขาใช้พลังของจานเข็มแปดทิศก่อกำเนิด จุดจบของเขาคงจะเลวร้ายยิ่งกว่านี้

อู๋เป่ย: “ผมบอกคุณแล้ว มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ หลีกไป!”

เว่ยอู๋เจียงรู้ว่ามีผลประโยชน์ เขาจึงส่งเสียงฮึดฮัดและหันหลังกลับ

แต่ในขณะที่เว่ยอู๋เจียงเดินจากไป มีผู้หญิงอีกคนปรากฏตัวขึ้น เธอยิ้มแล้วพูดว่า “ปรมาจารย์ยาหลัว อยู่ข้างในหรือเปล่า?”

อู๋เป่ยถามว่า “คุณเป็นใคร?”

หญิง: “นายจำฉันไม่ได้เหรอ ฉันเป็นภรรยาเจ้าสำนัก เรียกฉันว่าคุณหญิงสามก็ได้”

อู๋เป่ย: “เป็นคุณหญิงสามนั่นเอง แต่ต้องขออภัย ปรมาจารย์ยาหลัว กำลังเก็บตัวฝึกซ้อมและไม่สามารถมารับแขกได้”

หญิงสาว: “เธอเก็บตัวอยู่ แต่ฉันมีเรื่องสำคัญจะถามเธอ คุณให้ฉันไปพบเธอได้ไหม?”

อู๋เป่ยขมวดคิ้วเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้พยายามทำอะไร? ก่อนจะกล่าวว่า: “ขออภัยคุณหญิงสาม คนอื่นเข้าไปไม่ได้”

ใบหน้าของคุณหญิงสามเย็นชาขึ้นทันที: “ทำไม ถึงคิดอยากจะหยุดฉัน ไม่กลัวว่าท่านเจ้าสำนักจะลงโทษหรือ?”

อู๋เป่ยพูดอย่างไร้ท่าที: “คุณหญิงสาม แม้ว่าเจ้าสำนักจะมาด้วยตนเอง คุณก็ยังไม่เข้าไปได้”

“อวดดี!” คุณหญิงสามโกรธจัด “เชื่อไหมว่าฉันก็สามารถลงโทษคุณได้?”

“เฮือกก!”

ทันใดนั้น เสียงถอนหายใจของหลัวหนิงตันก็ดังมาจากในเรือน

เมื่อเธอออกมา อู๋เป่ยก็ตกตะลึงทันที เมื่อเห็นใบหน้าธรรมดาๆ ของเธอกลายเป็นใบหน้าที่สวยงามไปแล้ว รูปร่างของเธอก็ดีขึ้น ไม่ด้อยไปกว่าสาวงามที่เขารู้จักเลย

เมื่อเห็นการปรากฏตัวของหลัวหนิงตัน คุณหญิงสามก็ต้องประหลาดใจ: “ปรมาจารย์ยาหลัวหนิงตัน เธอ...”

หลัวหนิงตัน: “ได้ แต่ฉันต้องใช้เวลาในการฟื้นฟูการฝึกฝนของฉัน”

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า: “ไม่เป็นไร ผมรอได้”

หลัวหนิงตัน: “เรื่องของฉัน ช่วงนี้อย่าบอกคนนอกให้รับรู้ ถ้าคนอื่นถาม แค่บอกว่าในชีวิตก่อนนี้ฉันเป็นเซียนผู้เที่ยงแท้ และตอนนี้ฉันเพิ่งฟื้นฟูการฝึกฝนของเป็นเซียนเท่านั้น”

อู๋เป่ยพยักหน้า: “เข้าใจแล้ว”

หลัวหนิงตันยิ้มและพูดว่า: “ชีวิตก่อนหน้าของฉัน ฉันรวบรวมและปรับปรุงสิ่งต่างๆไว้มากมาย วันนี้ฉันจะมอบให้คุณบางส่วน”

เธอหยิบยันต์ออกมาสองอัน ทั้งสองอันมีพลังงาน อันหนึ่งเป็นสีทองและอีกอันเป็นสีม่วง

“นี่คือที่ฉันกลั่นได้ตอนอยู่ในอาณาจักรเต้าจวิน 'ยันต์นิพพานอันยิ่งใหญ่' และ 'ยันต์หลบหนีอันยิ่งใหญ่' ยันต์นิพพานอันยิ่งใหญ่นี้สามารถฆ่าคู่ต่อสู้ได้ มันสามารถซ่อนอยู่ในจิตวิญญาณ สามารถใช้ได้สามครั้ง ยันต์หลบหนีอันยิ่งใหญ่ใช้ได้เก้าครั้ง ก็จะถูกซ่อนอยู่ในจิตวิญญาณเช่นกัน เมื่อใช้แล้ว ร่างกายจะถูกส่งไปยังพื้นที่ที่ปลอดภัย ที่ไม่ใช่ในวงกลม เป็นสถานที่ที่ดีเยี่ยมเหมาะแก่การฝึกฝนในดินแดนแห่งนี้ เป็นที่ตอนเตรียมไว้เก็บซ่อนตัว คุณสามารถอยู่ที่นั่นได้นานเท่าที่คุณต้องการ และคุณสามารถกลับไปได้ตลอดเวลา”

ดวงตาของอู๋เป่ยเป็นประกาย: “ของดีจริงๆ ขอบคุณมาก”

หลัวหนิงตันหยิบขวดออกมาอีกสองขวดแล้วพูดว่า: “ในขวดสีน้ำเงินนี้มี 'ยาเต้าจวิน' ซึ่งฉันใช้เวลานานในการกลั่น เมื่อรับประทานยานี้ คนธรรมดาก็สามารถเลื่อนระดับเป็นต้าหลัวจินเซียนได้”

อู๋เป่ยตกใจ: “มียาอายุวัฒนะที่วิเศษจริงๆ น่าทึ่งมาก!”

หลัวหนิงตัน: “ในขวดสีขาวมี 'ยาสีทองแห่งอมตะ' การรับประทานยานี้สามารถต้านทานอันตรายทั้งหมดและทำให้คุณเป็นอมตะได้ มีเวลาประมาณสามชั่วโมง ดังนั้นคุณควรใช้ยานี้ด้วยความระมัดระวังและดูเวลาที่ใช้ด้วย”

อู๋เป่ย: “มันล้ำค่าจริงๆ”

หลัวหนิงตัน: “เมื่อเทียบกับที่คุณช่วยชีวิตฉันแล้ว สิ่งเหล่านี้สำคัญอย่างไร? ในอนาคต ถ้าคุณต้องการอะไร ก็มาหาฉันได้เลย”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า: “ขอบคุณมากปรมาจารย์ยาหลัว!”

หลัวหนิงตัน: “เรียกปรมาจารย์ยาหลัวเป็นกับศิษย์ อย่างนั้นเรียกฉันว่าพี่หลัว”

อู๋เป่ยขยิบตา: “ครับพี่หลัว”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ