ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1563

เขาพูดจบแล้วจึงถาม : “จื่อเฟย ฉันรู้มาว่าในบรรดาศิษย์ของอาณาจักรเซียนกวนหลงเฟยนั้นแข็งแกร่งที่สุด แล้วบรรดาศิษย์เซียนแห่งสวรรค์เล่า ผู้ใดที่ความสามรถแข็งแกร่งที่สุดกัน ”

จื่อเฟย : “เซียนแห่งสวรรค์สิบอันดับแรกล้วนเป็นอัจฉริยะ เพียงแต่ปกติพวกเขาไม่จะไม่อยู่ที่เทียนเต้าเหมิน ส่วนมากจะฝึกวิชาที่โลกแห่งเซียน”

อู๋เป่ย : "ความสัมพันธ์ของโลกแห่งเซียนและเทียนเต้าเหมินนั้นดีหรือไม่?"

จื่อเฟย : “ดีอะไรกันเล่า เหล่าอัจฉริยะของเทียนเต้าเหมินล้วนไปโลกแห่งเซียนเสียหมด นายว่าเจ้าสำนักและเหล่าหัวหน้าสาขายังสามารถมีความสุขได้หรือ? ”

อู๋เป่ย : “เพราะอะไรถึงต้องไปโลกเซียนกัน?”

“เพราะต้าเทียนจุนให้ข้อเสนอดีมากอย่างไรล่ะ แม้จะเป็นฉันเองก็ไม่มีทางปฏิเสธ ดังนั้นเหล่าเซียนแห่งสวรรค์พวกนี้นายไม่ต้องไปยุ่งเสียดีกว่า พวกเขานั้นล้วนเป็นคนของต้าเทียนจุนแล้ว แน่นอนว่าหนึ่งในพวกเขาบางส่วนมีความเกี่ยวข้องกับเทียนเต้าเหมิน”

อู๋เป่ยฉุกคิดได้เรื่องหนึ่ง แล้วกล่าว : “ใช่แล้ว มีฮูหยินสามส่งคนมาสังหารฉันตอนที่อยู่อาณาจักรสวรรค์”

จื่อเฟยตกใจ : “ฮูหยินสาม? นางมีเบื้องหลังที่ไม่ธรรมดา ซวนเป่ย หากว่าเขาต้องการที่จะฆ่านายเช่นนั้นนายก็เป็นอันตรายแล้ว!”

อู๋เป่ย : “โอ้ ฮูหยินสามผู้นี้มีความเป็นมาอย่างไรกัน?”

จื่อเฟย : “บ้านมารดาของฮูหยินสามเป็นทูตสวรรค์จากเผ่าเทพ”

อู๋เป่ยได้ฟัง สักพักก็ยิ้มเย็นออกมา : “ที่แท้ก็เป็นพวกนิสัยไม่ดี!”

จื่อเฟย : “ทูตสวรรค์สามารถรับทรัพยากรที่เผ่าเทพปูนบำเหน็จได้ การบำเพ็ญจึงค่อนข้างเร็วบวกกับสายเลือดของเผ่าเทพ การบำเพ็ญของมนุษย์ธรรมดาก็ไม่สามารถเทียบกับพวกเขาได้”

จื่อเฟย : “ฉันไม่เข้าใจ เทียนเต้าเหมินเหตุใดถึงได้แต่งกับหญิงที่นิสัยไม่ดีเช่นนี้กัน?”

จื่อเฟย : “นี่ก็ช่วยไม่ได้ เทียนเต้าเหมินคงอยู่มาเนิ่นนานและอยากที่จะคงอยู่อย่างนี้ตลอดไป จึงต้องได้รับการยอมรับจากทูตสวรรค์”

อู๋เป่ย : “ช่างเถอะ สำหรับฮูหยินสามผู้นี้ไม่ต้องไปสนใจก่อน สองสามวันนี้เธอและฉันต้องเลื่อนระดับพลังยุทธ์จากนั้นไปที่เหมืองกัน”

เขารู้ดีถึงความสำคัญของสายเลือดผู้เที่ยงแท้ต่อการฝึกฝนของตี้เซียน ดังนั้นเขาจึงไม่มุ่งเน้นไปที่การเลื่อนระดับของจื่อเฟยแต่มุ่งเน้นไปที่การทำให้สมรรถภาพทางกายของเธอแข็งแกร่งขึ้นเพื่อทำให้เธอเข้าใกล้ระดับของผู้เที่ยงแท้โบราณมากขึ้น

ในการถ่ายทอดของอาจารย์ทวดซวนหวด มีวิชาหนึ่งที่จะช่วยให้ชายหญิงสามารถแลกเปลี่ยนพลังกันได้ ชื่อว่าวิชาเทพประสานหยินหยาง

เมื่อฝึกวิชานี้ สามารถดูดซับพลังจากร่างกายของผู้บำเพ็ญของเขาได้ แน่นอนว่าวิชานี้เหมาะสำหรับชายหญิงที่มีความใกล้ชิดกันเท่านั้น

ด้วยเหตุนี้ จากนี้ไปอีกสองวัน อู๋เป่ยต้องกระตุ้นวิชาเทพประสานหยินหยางนี้เพื่อยืมพลังมาเลื่อนระดับร่างกายให้แก่จื่อเฟยไปยังระดับที่ไม่เคยมีมาก่อน

สองวันผ่านไปอย่างน่าพอใจ จื่อเฟยยังคงติดอยู่ในห้วงความสุขไม่สามารถออกมาได้ แต่การบำเพ็ญย่อมถึงเวลาสิ้นสุด เมื่อเธอและอู๋เป่ยแยกจากกันในใจของเธอก็รู้สึกว่างเปล่าและพูดว่า "ซวนเป่ย นายจะบำเพ็ญอีกครั้งเมื่อไหร่"

ดวงตาของอู๋เป่ยมืดครึ้ม สองวันมานี้เขาสูญเสียเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตามเขาที่มีพลังยุทธ์สูงกว่าและเป็นฝ่ายที่ส่งออกพลังไปนั้นย่อมเป็นเขาที่ขาดทุน

“จื่อเฟย ร่างกายของเธอตอนนี้เพียงแค่ฝึกเพิ่มไม่กี่วัน แม้กระทั่งเซียนผู้เที่ยงแท้ก็ไม่พอให้เธอทุบตี” เขากล่าว

จื่อเฟยพยักหน้า “ได้ ฉันจะถือโอกาสนี้ทะลุระดับ”

จื่อเฟยเก็บตัวปิดด่าน อู๋เป่ยพักผ่อนไปแล้วหนึ่งวันจึงฟื้นคืนพลัง

หลังจากนั้น เขาได้กล่าวลาเซียวไท่จุนเพื่อกลับไปเยี่ยมบ้าน

เมื่อถึงหลิงฉวน ผู้คนใช้ชีวิตและทำงานอย่างเป็นสุข ใต้หล้าสันติสุข ตอนนี้อู๋เป่ยได้รับที่ดินมาเป็นจำนวนมากจากนั้นได้มอบให้พื้นที่เพาะปลูกให้คนเหล่านี้ฟรี

อย่างไรก็ตาม พื้นที่เพาะปลูกยังคงเป็นของเขา ดังนั้นครอบครัวที่ทำการเกษตรเหล่านี้ล้วนไม่มีอำนาจในการโอนย้ายที่ดินทำได้เพียงเพาะปลูกเองเท่านั้น เช่นนี้แล้วก็เป็นการหลีกเลี่ยงควบรวมซื้อกิจการ ไม่ว่าผู้ใดก็มีข้าวกิน

มนุษย์ขอเพียงกินอิ่มก็ย่อมมีโอกาสที่จะเรียนรู้และฝึกฝน ดังนั้นในช่วงนี้ดูเหมือนเกือบทุกครอบครัวกำลังฝึกฝนบทเรียนเบื้องต้น หากเมื่อสำเร็จก็สามารถขึ้นทะเบียนกลายเป็นศิษย์ของตำหนักดาบได้

กลับบ้านครั้งนี้ เขาได้เรียก เย่เสวียน หงหลิง เซี่ยขวง และจ้าวเทียนเล่อ พลังยุทธ์ของพวกเขาพื้นฐานตอนนี้ล้วนถึงขั้นแปลงกายเป็นเทพแล้ว

“อยู่สวรรค์นอกชั้นฟ้า” พยัคฆ์มังกรน้อยกล่าว “ต้าเต้าจวินพยัคฆ์มังกรนั้นเป็นผู้บำเพ็ญแห่งสวรรค์นอกชั้นฟ้า มิได้อยู่ในแวดวง ดังนั้นแม้ว่าเขาจะเป็นต้าลัวเต้าจวิน แต่ก็เทียบไม่ได้ผู้บำเพ็ญที่อยู่ในวงใน”

อู๋เป่ย : “แวดวงนอกรอบหรือ? เช่นนั้นก็ควรไปสักหน่อย”

คิดมาถึงตรงนี้ เขาถามทันที : “ฉันสามารถพาอีกคนไปด้วยได้ไหม?”

พยัคฆ์มังกรน้อย : “ขอเพียงแค่ท่านไม่กลัวเรื่องยุ่งยาก จะพาไปอีกกี่สิบคนก็ไม่มีผู้ใดขัด”

อู๋เป่ยยิ้มแล้วกล่าว : “ได้ รอสักครู่”

เขาหาถังจื่อยี่ ตอนนี้ถังจื่อยี่กำลังจัดการสวนสมุนไพร ข้างกายมีจือเหรินจือหม่าวิ่งไปวิ่งมา ยังมีมังกรเจียวตัวน้อยหลายตัวที่กำลังช่วยไถดินอยู่และมีมังกรสองตัวกำลังต่อสู้กัน

“จื่อยี่ ไปสวรรค์นอกชั้นฟ้ากับฉันหน่อย”

ถังจื่อยี่วางงานในมือลงพลางถามด้วยความแปลกใจว่า : "ไปสวรรค์นอกชั้นฟ้าทำไมกัน?"

อู๋เป่ยยิ้มตอบ : “ในมือของฉันมียาอยู่ชนิดหนึ่ง สามารถทำให้เธอกลายเป็นต้าเต้าจวินได้”

ถังจื่อยี่ตกใจ : “ยังมียาแบบนี้อยู่ด้วยหรือ?”

อู๋เป่ยผงกหัว : “แต่ว่า ยาเม็ดนี้ไม่ธรรมดาทางที่ดีต้องใช้ขณะที่อยู่สวรรค์นอกชั้นฟ้า และฉันจะได้ไปยังดินแดนเซียนพยัคฆ์มังกรเพื่อทดสอบแบบทดสอบขั้นที่สองด้วยเหตุนี้เลยอยากพาเธอไปด้วย”

ถังจื่อยี่ยิ้มตอบ : “ยานี้ มอบให้หลิงซีเถอะ หรืออาจจะมอบให้แก่จูชิงเหยียนก็ได้”

อู๋เป่ยยิ้มตอบ : “ยาแบบนี้ อีกไม่นานฉันก็สามารถหลอมขึ้นมาได้”

ถังจื่อยี่นิ่งคิด : “เอาเถอะ แบบนั้นฉันก็จะกลายเป็นต้าเต้าจวิน!เช่นนี้ ฉันก็สามารถปกป้องครอบครัวของฉันได้”