ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1565

สุราอาหารมาถึง ความกระตือรือร้นของทุกคนทำให้โจวจื่อกวงเปลี่ยนเป็นผ่อนคลายมากขึ้นเรื่อย ๆ

ในตอนนี้ อู๋เป่ยได้ใช้หนึ่งจิตหนึ่งโลกา โจวจื่อกวงก็หยุดคีบอาหารไปทันที แต่เพียงแค่ครู่เดียวเท่านั้น เขาก็กลับมาคีบอาหารต่อ

ใบหน้าของอู๋เป่ยไม่เปลี่ยนแปลง เขายิ้มแล้วกล่าวว่า: "จื่อกวง นายยังหนุ่ม จากนี้ก็ต้องพยายามหน่อย ฉันสัญญากับอู๋เหมยแล้วว่านายอยากจะไปเรื่องของตำหนักดาบคุนหลุน นายรับสิ่งนี้ไป แล้วพรุ่งนี้ตรงไปที่ตำหนักดาบ"

โจวจื่อกวงดีใจมาก : "ขอบคุณครับพี่ใหญ่!"

เวลากว่าหนึ่งชั่วโมง อาหารรับประทานเรียบร้อย โจมจื่อกวงก็กล่าวอำลาและกลับบ้าน

ทันทีที่อีกฝ่ายจากไป อู๋เหมยจึงรีบถามว่า : "พี่คะ ดินแดนแห่งภาพมายาของพี่ล่ะ ทำไมฉันจึงไม่เห็นมัน?"

อู๋เป่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม : "แดนแห่งภาพมายาของพี่ ชั่วพริบตาก็ร้อยปี แน่นอนว่าเธอสมผัสถึงมันไม่ได้"

จากนั้น สีหน้าของเขาก็จริงจังแล้วกล่าวว่า : "ในแดนแห่งภาพมายา โจวจื่อกวงได้กลายเป็นเต้าจวิน กลายแข็งแกร่งของเขาเนือกว่าฉันมาก"

อู๋เหมยมองอย่างใกล้ชิด :"แล้วยังไงต่อคะ?"

อู๋เป่ยกล่าวเบา ๆ : "เนื้อเรื่องค่อยข้างจะนองเลือด เมื่อพลังยุทธ์ของเขาเข้าใกล้ฉันแล้ว เขาก็มีความทะเยอทะยานขึ้น เขาใช้เธอเป็นเหยื่อล่อเพื่อที่จะฆ่าฉัน จากนั้นก็สมรู้ร่วมคิดกับคนอื่น ๆ เพื่อที่จะครอบครองทรัพย์สินของตระกูลหลี่ของฉัน ทำตัวหยาบคายกับพี่สะใภ้ของเธอ สุดท้ายเธอเอง ก็ถูกเขาขังและเสียชีวิตอย่างเดียวดาย ส่วนเขา ก็ใช้ชีวิตอย่างมีคามสุขกับโฉมสะคราญสามพันนางในบ้าน"

อู๋เหมยตกใจมาก เธอถามด้วยความสั่นเทาว่า : "เขาฆ่าพี่งั้นหรือ?"

อู๋เป่ยพยักหน้า : "ความสำเร็จในชีวิตของเขาก็ล้วนสำเร็จได้ด้วยความช่วยเหลือจากฉัน แต่สุดท้ายเขาก็ลงมือฆ่าฉันโดยที่ไม่ลังเล"

จู่ ๆ อู๋เหมยก็ก้มหน้าน้ำตาไหลพราก :"ฉันคิดไปได้ยังไงว่าเขาเป็นคนดี?ฉันนี่มันโง่จริง ๆ !"

ถังจื่อยี่เห็นความโศกเศร้าเสียใจของเธอ ถึงรีบถามว่า:"ซวนเป่ย ในนิมิตของดินแดนแห่งภาพมายา มีโอกาสที่จะพลาดไหม?"

อู๋เป่ยส่ายศีรษะ : "ในดินแดนแห่งภาพมายา มันถูกคำนวณตามปฏิกิริยาภายในของเขา มันจะไม่ได้ถูกต้องทั้งสิบส่วน แต่ทั่วไปแล้วมันจะต้องถูกต้องตามนั้น"

จางลี่และคนอื่น ๆ ตกใจมาก ทำไมโจวจื่อกวง เด็กที่ใจดีและบริสุทธิ์คนนั้นถึงเป็นแบบนี้ไปได้กัน?