ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1572

อู๋เป่ย : "เผ่าเจิ้นหลานจะโจมตีประเทศเทียนเหมิงก่อนอย่างนั้นหรือ?"

กษัตริย์เทียนเหมิอนพยักหน้า: "ใช่ครับ เผ่าเจิ้นหลานได้ปล้นประเทศของเรามาเป็นเวลาหลายร้อยปีแล้ว แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมากลับทวีความรุนแรงมากขึ้น ไม่เพียงแต่ปล้นสิ่งของ แต่ยังปล้นดินแดนด้วย"

อู๋เป่ย: "คุณรู้ไหมว่าทำไมจู่ ๆ เผ่าเจิ้นหลานจึงแย่งชิงดินแดนของคุณ?"

องค์หญิงเทียนเหมิง: "นั่นเป็นเพราะเผ่าเจิ้นหลานประสบกับสภาพอากาศที่เป็นภัยพิบัติอย่างรุนแรงมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ชีวิตของผู้คนที่นั่นยากลำบาก ดังนั้นพวกเขาจึงได้เพียงแต่ขยายดินแดนของตนอย่างสิ้นหวังเท่านั้น"

อู๋เป่ย: "ดังนั้นเผ่าเจิ้นหลานไม่มีทางเลือกนอกจากทำเช่นนี้อย่างนั้นหรือ?"

องค์หญิงเทียนเหมิง : "แน่นอน พ่อของฉันก็ส่งทูตไปยังเผ่าเจิ้นหลานแล้ว ตราบใดที่เผ่าเจิ้นหลานเต็มใจที่จะยอมจำนนต่อประเทศของเรา ประเทศเทียนเหมิงก็ยินดีที่จะให้ที่ผืนดิน แต่น่าเสียดายที่เผ่าเจิ้นหลานปฏิเสธ พวกเขาไม่เพียงแต่ปฏิเสธเท่านั้น พวกเขายังส่งกองกำลังมาโจมตีพวกเราอีกด้วย”

อู๋เป่ย: "คราวนี้เรามาที่นี่เพื่อช่วยอาณาจักร เทียนเหมิงจับเผ่าเจิ้นหลานและขยายพรมแดนไปทางทิศตะวันตก"

องค์หญิงเทียนเหมิง: "ด้วยความเคารพ แม้ว่าความแข็งแกร่งของคุณจะไม่อ่อนแอเลย แต่ก็ยังไม่เพียงพอที่จะจัดการกับเผ่าเจิ้นหลานได้"

อู๋เป่ย: "โอ้? เป็นไปได้ไหมที่เผ่าเจิ้นหลานจะมีท่านต้าหลัวคอยดูแลอยู่?"

เจ้าหญิงเทียนเหมิง: "ตามข่าวกรอง ราชาบู๊เกิดในอาณาจักรเทียนเหมิง ว่ากันว่าความแข็งแกร่งของเขาถึงระดับต้าหลัวครึ่งก้าวแล้ว ยากที่จะรับมือ ในการต่อสู้ที่สำคัญ ราชาบู๊ผู้นี้ปรากฏตัวขึ้นเพื่อต่อสู้ ครั้งหนึ่งทุกคนต่างก็รู้สึกถึงรังสีอันน่าสยดสยองจากเขา”

อู๋เป่ย: "ราชาบู๊งั้นหรือ? น่าสนใจนะเนี่ย"

องค์หญิงเทียนเหมิง: "ดังนั้น หากนิกายเทียนเต้าต้องการจับบุคคลนี้ วิธีที่ดีที่สุดคือส่งท่านต้าหลัวมาที่นี่"

ศิษย์สำนักที่แปดพูดอย่างเย็นชา: "ทำไมท่านองค์หญิงเทียนเหมิงตัวน้อย ดูถูกท่านประมุขของพวกเรางั้นหรือ?"