ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1605

หลังจากนั้นไม่นาน เสินเจี๋ยจื่อก็ขึ้นไปชั้นบน เขายิ้มแล้วพูดว่า "มหาปรมาจารย์ เจ้าหนุ่มคนนั้นเพิ่งกลับมาหลังจากถูกคนฝ้าประตูไล่ เขาดูไม่เหมือนของเทียนเฉียวสำนักไท่อีเลย"

มหาปรมาจารย์พูดขึ้นอย่างใจเย็น "บุคคลนี้ได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นเป่าซานในเวลาหนึ่งเดือน เขาไม่เคยมาเยี่ยมพวกเราเลยสักครั้ง เห็นได้ชัดว่าไม่ได้เห็นเราในสายตา... "

“คุณพูดถูกแล้ว ฉันไม่ได้สนใจพวกคุณเลยจริง ๆ " ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น

ทุกคนต่างตกใจแล้วหันกลับมาและพบใครบางคนซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้านหลังในตอนไหนไม่รู้

“จางจุน ! ” เสินเจี๋ยจื่ออุทาน “ไม่ใช่คุณไปแล้วหรอกเหรอ”

จางจุนกล่าว "ร้านอาหารธรรมดา ๆ แห่งนี้จะหยุดฉันได้ยังไง ฉันขึ้นไปชั้นบนเร็วกว่าคุณและได้ยินความคิดบางอย่าง ฮ่า ๆ คุณนี่มันเจ้าเล่ห์มาก ทำให้ฉันขุ่นเคืองแล้วมันจะมีประโยชน์อะไรกับพวกคุณ"

มหาปรมาจารย์ดูตกใจในตอนแรก แต่ก็กลับมาเป็นปกติอย่างไวและพูดว่า "สหายจาง ที่เราทำแบบนี้เพื่อสงบสติอารมณ์ของคุณ"

จางจุนเลิกคิ้ว "สงบสติอารมณ์ของฉันงั้นเหรอ คุณคิดว่าคุณเป็นใคร มาสงบสติอารมณ์ของฉัน"

ใบหน้าของมหาปรมาจารย์ขรึม "คุณพูดกับมหาปรมาจารย์แบบนี้เหรอ"

“มหาปรมาจารย์เหรอ คุณนี่นะ” เย่เทียนยิ้มเยาะ “ฉันได้ยินมาว่าสำนักไท่อีเด่นในเรื่องความแข็งแกร่ง และใครก็ตามที่แข็งแกร่งกว่าก็คือมหาปรมาจารย์ พูดได้ว่าคุณแข็งแกร่งที่สุดในบรรดาศิษย์สมบัติทั้งหมดมาก่อน”

เล่ยเบินตะคอกและพูดว่า "จางจุนแกอย่าไม่เลือกที่รักมักที่ชัง ระดับพลังยุทธ์ของมหาปรมาจารย์อยู่ครึ่งทางแล้วและเขาจะกลายเป็นเต้าจวินอย่างแน่นอนในอนาคต หากมหาปรมาจารย์กระทำผิด มันจะไม่ดีต่อคุณนัก ! "

จางจุนสีหน้าไร้ซึ่งอารมณ์ "ต้าหลัวเพียงครึ่งทางไม่ได้มีความหมายอะไรในสายตาของฉัน ภายในหนึ่งเดือน ฉันขอท้าคุณมหาปรมาจารย์ ! "