ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1611

หลังจากดื่มไวน์ไปสองสามแก้ว เฉินรั่วเสียนเอนบนไหล่ของอู๋เป่ย และบ่นพึมพำว่า ：“อยากย้อนกลับไปในอดีตจัง ฉันนั่งบนไหล่ของคุณพ่อ บินบนทุ่งหญ้า จับกระต่าย และไก่ป่า เมื่อกลับถึงบ้าน แม่ก็ทำอาหารอร่อยเต็มโต๊ะ ยังมีพี่ชายที่หล่อเหลา ซึ่งเป็นความภาคภูมิใจของครอบครัวเรา”

อู๋เป่ยตบหลังของเธอเบาๆ แล้วพูดอย่างอ่อนโยนว่า ：“เวลาย้อนคืนไม่ได้ ทุกอย่างผ่านไปแล้ว”

เฉินรั่วเสียนเอนกายและหลับไปในอ้อมแขนของอู๋เป่ย เธอไม่ได้นอนมาเป็นเวลานาน ตั้งแต่เธอหลบหนีไปที่แผ่นดินคุนหลุน ตอนนี้เธอเอนกายในอ้อมแขนที่แข็งแรง และสัมผัสถึงความปลอดภัยที่ไม่เคยมีมาก่อนในหัวใจของเธอ และผล็อยหลับไป

อู๋เป่ยเห็นใจกับสถานการณ์ของเธอ จึงนำความคิดทางจิตของเธอเข้าสู่ดินแดนแห่งภาพมายาทันที เขาสร้างโลกใหม่ในดินแดนแห่งภาพมายา เพื่อให้เฉินรั่วเสียนกลับไปในอดีต กลับสู่วัยเด็กของเธอ ได้พบกับพ่อแม่ พี่ชาย และคนในชนเผ่าของเธอ

ในไม่ช้า รอยยิ้มก็ปรากฏบนริมฝีปากของเฉินรั่วเสียน ในความฝันเธอมีความสุขมาก หัวเราะและกระโดดโลดเต้น

เมื่อตื่นขึ้นมา ก็เป็นวันรุ่งขึ้นแล้ว

เฉินรั่วเสียนลืมตา ดวงตาที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา และพูดว่า ：“พี่ซวนเป่ย ฉันฝันถึงพ่อแม่และพี่ชาย มันเหมือนความจริงมากเลย”

อู๋เป่ยพูดว่า ：“ต่อไปถ้าเธอคิดถึงพวกเขา ก็จะฝันถึงพวกเขา”

เสือน้อยก็ตื่นขึ้นเช่นกัน มันนอนเงียบๆอยู่บนหนังเสือ ราวกับว่าพลังงานทั้งหมดของมันหมดไปแล้ว

อู๋เป่ยเดินไปลูบหัวของมัน แล้วพูดว่า ：“เสือน้อย เจ้าต้องเติบโตขึ้น สักวันหนึ่งเจ้าก็ต้องเผชิญหน้ากับโลกที่โหดร้ายนี้เพียงลำพัง ดังนั้นเจ้าต้องมีสติ และเผชิญทุกสิ่งอย่างกล้าหาญ”

เสือน้อยเงยหน้าขึ้นและมองไปที่อู๋เป่ย และพยักหน้าเบาๆ จากนั้นก็คำรามเสียงที่สั่นสะเทือน

อู๋เป่ยพูดว่า ：“เรามาสร้างสุสานให้ป้าเสือกันเถอะ ต่อไปจะได้มาไหว้”

หลังจากนั้น เขาก็ปิดปากถ้ำ และสร้างสุสานไว้ด้านนอก หลังจากไหว้เสร็จแล้ว เขาและเฉินรั่วเสียนก็ขี่เสือน้อย และสำรวจโลกห้าธาตุต่อไป

ในโลกห้าธาตุนี้ มีมนุษย์จำนวนมากอาศัยอยู่ และที่นี่ยังมีราชาแห่งมนุษย์และจักรพรรดิมนุษย์ ครั้งที่แล้ว อู๋เป่ยเดินทางไปหนึ่งในสองชนเผ่าเท่านั้น และไม่ค่อยรู้เรื่องของโลกห้าธาตุมากนัก ครั้งนี้ เขาจะสำรวจให้ละเอียดขึ้น จะได้เข้าใจเกี่ยวกับโลกห้าธาตุ