ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1625

ชายกลางคนรู้สึกขมขื่นในใจ กล่าวว่า "ใช่แล้ว"

อู๋เป่ยกล่าว "กระบี่นี้ ตอนนี้เป็นของฉันแล้ว เดิมที ฉันไม่มีความเกี่ยวข้องใด ๆ กับสำนักกระบี่โบราณของนาย แต่คนของนายกลับมาหาเรื่องฉัน ตอนนี้ ฉันจะเอากระบี่ศักดิ์สิทธิ์ของนายไป เป็นการลงโทษถือเล็กน้อย นายยอมรับไหม?"

ชายกลางคนกล่าวอย่างกระอักกระอ่วน "ยอมรับ"

อู๋เป่ยพยักหน้า "อืม วิชาที่นายฝึกมามันยุ่งเหยิง ฉันไม่เอากระบี่ศักดิ์สิทธิ์ไปฟรี ๆ จะสอนเคล็ดวิชากระบี่ให้นายแทน"

พูดจบ เคล็ดวิชากระบี่ชุดหนึ่งก็ปรากฏในสมองของชายกลางคน เคล็ดวิชานี้เหนือกว่าที่พวกเขาเคยฝึกมามาก ชายกลางคนทั้งตกใจและดีใจ ขณะกำลังจะขอบคุณ อู๋เป่ยก็พากระบี่ศักดิ์สิทธิ์จากไปในพริบตา

หลายปีต่อมา สำนักกระบี่โบราณอาศัยเคล็ดวิชากระบี่ที่อู๋เป่ยถ่ายทอดให้ กลายเป็นกลุ่มอำนาจที่แข็งแกร่งในทะเลนี้ และเป็นหนึ่งในกลุ่มอำนาจที่ยิ่งใหญ่บนทวีปคุนหลุน

อู๋เป่ยกลับมาที่เกาะ ต่อเล่นกับภรรยาและลูกจนกระทั่งเย็น

ช่วงเวลานี้ เขาครุ่นคิดเกี่ยวกับประสบการณ์การฝึกของมหาเทพชื่อเซียว ตามที่ได้รับการถ่ายทอดจากมหาเทพชื่อเซียว ตอนนี้เขามีคุณสมบัติที่จะทะลวงเข้าสู่ขอบเขตขั้นพระเจ้าแล้ว อย่างไรก็ตาม ตามที่ชิงเสวี่ยเจ้าสำนักเคยกล่าว หากทะลวงเข้าสู่ขั้นนี้หลังจากขั้นตัวตนเทพ ผลลัพธ์จะดีกว่า

ประสบการณ์ของมหาเทพชื่อเซียว ทำให้เขาเข้าใจขอบเขตขั้นพระเจ้าชัดเจนขึ้น ขั้นพระเจ้าเช่นเดียวกับชั้นเทพ ต้องเข้าใจเต๋าแห่งสวรรค์

ขณะนี้ เขารู้สึกถึงบางอย่าง จึงฉวยโอกาสทะลวงเข้าสู่ขั้นที่แปดของคัมภีร์อมตะ นั่นคือวิญญาณอมตะ

เทพหยางของเขาแข็งแกร่งพอ การสร้างวิญญาณอมตะจากเทพหยางนั้นไม่ยากเกินไปสำหรับเขา แต่เขายังใช้เวลาถึงเจ็ดวันในการสร้างวิญญาณแท้

วิญญาณแท้แข็งแกร่งและสูงกว่าเทพหยาง วิญญาณแท้พึ่งพาร่างของเซียนแท้ ทำให้พลังของมันแข็งแกร่งขึ้น

เมื่ออู๋เป่ยสร้างวิญญาณแท้สำเร็จ จิตใจเขาก็เต็มไปด้วยความคิดชั่วร้ายและโหดร้าย นี่เป็นเพราะพลังของเขาเพิ่มขึ้นทำให้ปีศาจในจิตใจฟื้นขึ้นมา

ดังนั้น เขาจึงต้องปิดด่านฝึกตนเอง เพื่อปราบและกลั่นปีศาจในจิตใจ

ในเวลาเดียวกัน ที่แดนเซียนนิรันดร์ จางจุนกำลังปิดด่านฝึกฝนมานานกว่าหนึ่งเดือนแล้ว เจ้าสำนักทำหน้าที่ปกป้องไม่ห่างไปไหน

ในห้องโถงใหญ่ของนครนิรันดร์ ฮวาเทียนเฉินไม่ได้ฝึกฝนและพักผ่อนมาหลายวัน เขากังวลอย่างมาก เพราะจางจุนที่ไม่ตายกลับมาที่วังเซียนนิรันดร์ และได้รับการยอมรับจากเจ้าสำนักและผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ตอนนี้เจ้าสำนักยังทำหน้าที่ปกป้องเขาขณะที่เขาพยายามทะลวงขั้นเซียนสวรรค์

หลัวหมิงซูยิ่งกังวล ส่วนใหญ่ช่วงนี้จึงเก็บตัวไม่กล้าเจอฮวาเทียนเฉิน เพราะกลัวสายตาตำหนิจากเขา

วันนี้ เธอรวบรวมความกล้ามาหาฮวาเทียนเฉินที่ห้องโถง พูดเสียงเบา "เทียนเฉิน อย่ากังวลเกินไป เขาออกจากการปิดด่านฝึกตนมา อย่างมากก็เป็นเซียนสวรรค์ คุณเคยบอกว่าชาติก่อนและชาตินี้แตกต่างกัน เขาไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของคุณได้"

ฮวาเทียนเฉินพูดเย็นชา "ก่อนหน้านี้กับตอนนี้จะเหมือนกันได้ยังไง? เจ้าสำนักจะปกป้องเขา ฉันจะทำอะไรได้? ถ้าเขาไม่ตาย วันนี้เขาเป็นเซียนสวรรค์ พรุ่งนี้อาจเป็นเซียนแท้ มะรืนอาจเป็นเทพนายดาว ถ้าไม่ฆ่าเขา เขาจะมาล้างแค้นพวกเราแน่!"

หลัวหมิงซูตกใจ "นี่คงเกี่ยวกับการทดสอบของหอคอยนิรันดร์"

ฮวาเทียนเฉินหน้าตาย "ฉันหาข้อมูลแล้ว จางจุนน่าจะเคยสู้กับผู้แข็งแกร่งแห่งยุค"

หลัวหมิงซูตกใจ "นั่นหมายความว่าเขามีศักยภาพสูงกว่าปู่บรรพชนของเรา?"

ฮวาเทียนเฉินถอนหายใจ "ตอนนี้เรามีสองทางให้เลือก หนึ่ง ฆ่าจางจุน แต่ทำยากและเสี่ยงมาก สอง เราออกจากวังเซียนนิรันดร์ ออกจากแดนเซียน หาที่หลบซ่อน ไม่เปิดเผยตัวตลอดชีวิต"

หลัวหมิงซูรีบกล่าว "เทียนเฉิน ฉันไม่อยากไป! เราผ่านความยากลำบากมากมายกว่าจะได้มาวันนี้ คุณเพิ่งได้เป็นเทพนายดาว จะจากไปแบบนี้ ฉันไม่ยอม!"

ฮวาเทียนเฉินจ้องเธอ "นายก็ไม่ยอม ฉันก็ไม่ยอม! หมิงซู ถ้าจะฆ่าจางจุน ต้องพึ่งนาย"

หลัวหมิงซูตกใจ "ฉันจะทำอะไรได้?"

เขานิ่งไปหลายวินาที แล้วกล่าวเสียงเข้ม "ให้เธอเข้ามา"

ไม่นาน หลัวหมิงซูก็ยืนอยู่ต่อหน้าจางจุน เธอยังคงสวยงาม แม้ผ่านมาหลายสิบปี เวลาไม่ได้ทิ้งร่องรอยบนใบหน้าเธอ กลับยิ่งงดงามขึ้น

หลัวหมิงซูมีน้ำตาคลอ "พี่จุน ฉันผิดเอง! ท่านฆ่าฉันเถอะ ฉันยินดีตายด้วยมือท่าน"

จางจุนหัวเราะเย็น "ฆ่านาย ไม่อาจลบล้างความแค้นในใจฉันได้!"

หลัวหมิงซูร้องไห้ "พี่จุน ฉันผิดเอง ทุกอย่างเป็นความผิดของฉัน หากฉันไม่ประมาท ก็จะไม่ถูกฮวาเทียนเฉินควบคุม ใช้ฉันเพื่อทำร้ายท่าน"

จางจุนอึ้ง "ฮวาเทียนเฉินควบคุมเธอ?"

หลัวหมิงซูพยักหน้า "พี่ก็รู้ ตอนนั้นฉันยังอ่อนแอ ฮวาเทียนเฉินใช้วิชาชั่วร้ายทำให้ฉันเป็นหุ่นเชิด จากนั้นใช้ฉันเพื่อทำร้ายพี่ หลังจากพี่ตายไปสิบปี เขาถึงให้ฉันฟื้นคืนสติ"

จางจุนไม่เชื่อ "เธอคิดว่าฉันจะเชื่อหรือ?"

หลัวหมิงซู "ฉันมีพยาน"

จางจุนคิดอยู่หลายวินาที "ดี เรียกเขาเข้ามา"

ไม่นาน ชายกลางคนคนหนึ่งเดินเข้ามา เขาคุกเข่าลงกล่าว "คุณชาย ฉันเป็นพ่อบ้านของตระกูลฮวา ฉันรู้เรื่องทั้งหมด"

จางจุนชี้นิ้วที่หน้าผากชายคนนั้น พูดเย็น "พูดความจริง ห้ามโกหก!"

นี่คือพลังของเขาหลังเป็นเซียนสวรรค์ "คำพูดเป็นกฎ" ชายคนนั้นพลังไม่สูง ทันทีที่ได้ยินก็สั่นทั้งตัว พยักหน้า "ฉันจะพูดความจริง"