ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1624

เหรินซานซานกล่าวว่า "เสวียนเป่ย เราเปลี่ยนที่กันเถอะ ยังมีเกาะอื่นอีกมากในทะเลนี้"

อู๋เป่ยกล่าวเบา ๆ "พูดจาไร้มารยาทนัก ลงโทษตัวเองด้วยหารตบปากเดี๋ยวนี้!"

ทันทีที่พูดจบ ชายหน้าขาวก็ยกมือขึ้นตบหน้าตัวเองอย่างแรง ตบแล้วตบอีกจนปากมีเลือดไหลออกมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ส่วนเพื่อนร่วมสำนักก็ตกใจจนใบหน้าซีดเผือด รู้ทันทีว่าพบเจอผู้มีฝีมือสูงส่งเข้าแล้ว!

นักพรตหญิงรีบกล่าว "คุณชาย พวกเราหยาบคายไปเอง ขอโปรดอภัยให้เขาด้วย!"

อู๋เป่ยถาม "พวกนายเป็นใคร?"

นักพรตหญิงรีบตอบ "พวกเราเป็นศิษย์ของสำนักกระบี่โบราณ"

อู๋เป่ย "สำนักกระบี่โบราณ? สำนักในทะเลนี้?"

นักพรตหญิงพยักหน้า "ใช่แล้ว สำนักกระบี่โบราณของพวกเราเป็นหนึ่งในกลุ่มอำนาจในทะเลนี้ เนื่องจากเจ้าสำนักน้อยจะมาที่เกาะนี้เพื่อเล่น พวกเราจึงมาก่อนเพื่อสำรวจ ขอโปรดอภัยที่ได้ล่วงเกินท่าน"

อู๋เป่ยกล่าวเบา ๆ "เจ้าสำนักกระบี่โบราณของพวกนายคือใคร มีพลังแค่ไหน?"

นักพรตหญิง "เจ้าสำนักของเราชื่อ หยางซานเชียน เป็นเซียนผู้เที่ยงแท้"

อู๋เป่ย "ก็แค่เซียนผู้เที่ยงแท้"

นักพรตหญิงได้ยินความดูถูกในเสียงของอู๋เป่ย รีบกล่าว "แท้จริงแล้ว ผู้ก่อตั้งสำนักกระบี่โบราณของเราเป็นจักรพรรดิมนุษย์ ท่านได้ทิ้งกระบี่ศักดิ์สิทธิ์ไว้ให้คนรุ่นหลัง ซึ่งนี่คือที่มาของชื่อสำนักกระบี่โบราณของเรา"

อู๋เป่ย "กระบี่ศักดิ์สิทธิ์? ของล้ำค่าเช่นนี้ สำนักกระบี่โบราณของนายคงไม่สามารถปกป้องมันได้หรอก"

นักพรตหญิง "เจ้าสำนักทุกคนต่างใช้กระบี่โบราณเป็นแกนกลาง สร้างค่ายคุ้มกันภูเขา ทำให้ไม่มีใครสามารถล่วงล้ำเข้ามาได้"

อู๋เป่ยกำลังจะไล่คนพวกนี้ออกไป แต่ทันใดนั้นมีแสงพุ่งลงมา ชายหนุ่มอายุราวสิบเจ็ดสิบแปดปีซึ่งลายล้อมไปด้วยสาวงามหลายคนปล่อยตัวลงสู่พื้น

เมื่อเห็นอู๋เป่ยและคนอื่น ๆ ชายหนุ่มคิ้วขมวด ดูเหมือนไม่พอใจ ขณะนั้น นักพรตชายกลางคนที่มีเสียงแบบเป็ดตะโกนว่า "มีคนนอกอยู่ที่นี่? พวกนายหาเกาะกันยังไง!"

นักพรตหญิงตกใจ รีบกล่าว "ผู้อาวุโสโหว คุณชายผู้นี้คือ..."

"คุณชายอะไรกัน!" ชายผู้นั้นตะโกน "รีบไล่ออกไป!"

อู๋เป่ยหัวเราะเยาะ "ปากดีนัก!"

พูดจบ เขาปล่อยปราณโลกแห่งดาบออกมา ทำให้ทุกคนรอบ ๆ ร่างกายแข็งทื่อ ความน่ากลัวของพลังฆ่าทำให้ทุกคนสั่นสะท้านจนหน้าซีดเผือด

ชายหนุ่มอุทาน "เขตแดนแข็งแกร่งมาก! ท่านคือใครกัน?"

อู๋เป่ยก้าวเดียวมาถึงหน้าชายหนุ่ม ก่อนจะตบหน้านักพรตชายวัยกลางคนจนล้มลงกับพื้น แล้วกล่าว "ฉันคือคนที่ผ่านทางมา พวกนายมารยาทไม่ดี ฉันลงโทษพวกนายแล้ว นายคือเจ้าสำนักน้อยของสำนักกระบี่โบราณใช่ไหม?"

ชายหนุ่มรู้สึกได้ถึงพลังของอู๋เป่ยที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าพ่อของเขา จึงยอมจำนนทันที "ฉันเป็นเจ้าสำนักน้อยของสำนักกระบี่โบราณจริง คนพวกนี้ไม่มีตา ขอโทษที่ล่วงเกินท่าน โปรดอภัยให้พวกเขา"

อู๋เป่ย "ฉันได้ยินว่าพวกนายมีกระบี่ศักดิ์สิทธิ์ พาฉันไปดูทีสิ"

ชายหนุ่มได้ยินว่าต้องการดูศักดิ์สิทธิ์ เขาไม่เพียงไม่รู้สึกแปลกใจ แต่ยังยิ้มและพูดว่า "ถ้าท่านต้องการดูศักดิ์สิทธิ์ เราก็ยินดีต้อนรับ เชิญ!"

อู๋เป่ยให้มังกรเหลืองน้อยดูแลภรรยาและลูกชาย แล้วบินไปสำนักกระบี่โบราณกับชายหนุ่มนั้น

ใช้เวลาประมาณสิบกว่านาที ก็เห็นเกาะใหญ่กว่าอยู่ข้างหน้า เกาะนั้นมีค่ายคุ้มกันป้องกันอยู่ ชายหนุ่มโบกมือ เปิดค่ายให้เข้าไปได้

เมื่อเข้าไปในเขตคุ้มกัน อู๋เป่ยรู้สึกถึงพลังที่แข็งแกร่งกดทับตัว ขณะเดียวกัน ชายหนุ่มก็มองอู๋เป่ยเพื่อดูปฏิกิริยา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน