ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1628

อู๋เป่ยอยู่ที่นั่นตั้งแต่แรกแล้ว แต่เขาแอบซ่อนอยู่บนฟ้าไม่ให้ใครเห็น เขาต้องการดูว่า หากเขาไม่อยู่ ซือคงอวี่และคนอื่น ๆ จะรับมือกับสถานการณ์นี้ได้หรือไม่

ซือคงอวี่เฝ้าสังเกตความเคลื่อนไหวของศัตรู เมื่อเห็นว่าศัตรูเข้ามาในระยะไม่ถึงร้อยลี้ จึงออกคำสั่งทันที “ทัพหน้าจงนำทหารที่แข็งแกร่งหนึ่งหมื่นคน ทหารกล้าสามแสนคน โจมตีแนวหน้าของศัตรู!”

“รับคำสั่ง!” นายพลทัพหน้า หนึ่งในทหารรักษาการจิงหลง ตะโกนรับคำสั่งและออกไป

“นายพลซ้ายจงนำทหารที่แข็งแกร่งหนึ่งหมื่นคน ทหารกล้าสองแสนคน โจมตีจากด้านซ้าย!”

“รับคำสั่ง!”

“นายพลขวาจงนำทหารที่แข็งแกร่งหนึ่งหมื่นคน ทหารกล้าสองแสนคน โจมตีจากด้านขวา!”

“รับคำสั่ง!”

“นายพลหลังจงนำทหารที่แข็งแกร่งห้าพันคน นักรบหนึ่งพันคน ทหารกล้าสามแสนคน โจมตีจากด้านหลังของศัตรู!”

“รับคำสั่ง!”

เสียงกลองศึกดังขึ้น ทหารเคลื่อนทัพอย่างรวดเร็ว ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง พวกเขาก็จัดวางกองทัพล้อมศัตรูจากสี่ทิศทาง

ในค่ายศัตรู มีแม่ทัพนั่งอยู่บนรถศึกหรูหรา เขาเป็นครึ่งเทพ ไม่สนใจทหารของเจ็ดรัฐ ก่อนหน้านี้เขาได้กวาดล้างสามประเทศสิบหกรัฐ กองทัพในที่นั้นแตกพ่ายทันที หลังจากนั้นก็กลายเป็นการสังหารฝ่ายเดียว

ชัยชนะติดต่อกันทำให้แม่ทัพคนนี้กลายเป็นคนประมาท แม้ว่าพวกเจ็ดรัฐจะเคยชนะทหารปีศาจ แต่เขาไม่เชื่อว่าพวกมนุษย์ธรรมดาจะสู้กับทหารที่กินยาวิเศษได้

ทันใดนั้น มีทหารมารายงาน “ท่านแม่ทัพ ศัตรูส่งทหารจากปีกซ้ายและขวาล้อมเรา และส่งกองทัพใหญ่อ้อมไปด้านหลัง มีแนวโน้มว่าจะล้อมเรา”

แม่ทัพนี้หัวเราะเย็นชา “พวกมันคิดจะล้อมเรา? ฮ่า ๆ น่าขันจริง! ทุกกองฟังคำสั่ง แบ่งกำลังออกสี่ทาง สู้กับกองทัพศัตรู!”

ดังนั้น กองทัพของประเทศจักรวรรดิเซินหวู่จึงแบ่งออกสี่ส่วน สู้กับกองทัพทั้งสี่ทางของซือคงอวี่

ขณะนั้น อู๋เป่ยสังเกตเห็นอวิ๋นซีแอบซ่อนอยู่บนฟ้าเช่นกัน เขาจึงไปหาเธอและยิ้มกล่าวว่า “การจัดทัพสู้รบฉันไม่เก่ง ซือคงอวี่คงไม่ทำให้เราผิดหวัง”

อวิ๋นซี “ซวนเป่ย นายมาเมื่อไหร่?”

อู๋เป่ย “เพิ่งมาถึง”

อวิ๋นซียิ้ม “กองทัพของเราไม่น่ามีปัญหา ประเทศจักรวรรดิเซินหวู่หยิ่งผยอง แพ้แน่นอน”

พูดคุยกัน ทัพหน้าก็เจอกับทัพหนึ่งของศัตรู การสู้รบเริ่มขึ้นทันที ทหารเจ็ดรัฐมีอาวุธที่ดีกว่า ทหารมีคุณภาพสูงกว่า และยังมีรถศึกและปืนใหญ่เซียนโจมตีอีก ทำให้เกิดการสู้รบที่เอียงฉันงอย่างชัดเจน

ปืนใหญ่เซียนหนึ่งพันกระบอกยิงจากระยะไกล ทำให้ศัตรูแตกพ่าย ยังไม่ทันที่ศัตรูจะตั้งตัวได้ ปืนใหญ่เซียนรอบที่สองก็ยิงเข้ามาอีก

หลังจากการยิงปืนใหญ่เซียนสามรอบ กองทัพก็บุกเข้ามา ทหารที่แข็งแกร่งหนึ่งหมื่นคนราวกับดาบที่เฉียบคม เจาะทะลวงแนวศัตรู ตามด้วยทหารกล้าสามแสนคนที่ตามมาโจมตี

ตอนนี้เห็นถึงความสำคัญของการจัดทัพ ทหารที่แข็งแกร่งหนึ่งหมื่นคนสร้างเป็นแนวหน้าเหมือนดาบที่เฉียบคม

ส่วนทหารกล้าสามแสนคนสร้างเป็นแนวหลังโจมตีเชื่อมต่อกันอย่างแข็งแกร่ง

ไม่นาน ทัพซ้ายและทัพขวาก็เจอกับทัพอื่นของศัตรู

อู๋เป่ยดูอยู่สักพักกล่าวว่า “พลังการสู้ของทหารเราไม่ด้อยกว่า แค่ขาดประสบการณ์สู้รบเท่านั้น”

อวิ๋นซี “ถือว่าดีมากแล้ว ซวนเป่ย หลังจากชนะศึกนี้ เราจะทำอะไรต่อไป?”

อู๋เป่ย “คุณปู่ให้ฉันเป็นจักรพรรดิ เธอคิดว่าไง?”

อวิ๋นซียิ้ม “เป็นจักรพรรดิก็ไม่เลว แต่ฉันแนะนำให้เริ่มจากราชวงศ์ต้าซาง”

อู๋เป่ย “เริ่มจากพวกเขา?”

อวิ๋นซีพยักหน้า “ตามที่ฉันรู้ ราชวงศ์ต้าซางกำลังควบคุมสี่ราชวงศ์และสิบตระกูลขุนนาง ถ้าเราควบคุมราชวงศ์นั้น เราจะสามารถควบคุมพื้นที่กว้างใหญ่ได้”

อู๋เป่ย “ราชวงศ์ต้าซางควบคุมพื้นที่ใหญ่แค่ไหน?”

เมื่อเห็นว่าการสู้รบจบลงทันใดนั้น จากฝ่ายประเทศจักรวรรดิเซินหวู่ มีเงาร่างขนาดสูงหมื่นเมตรพุ่งเข้ามา มือใหญ่ของเขาตบลงมาที่กองทัพเจ็ดรัฐ

อู๋เป่ยหัวเราะเย็น “บังอาจนัก!”

เขาปลดปล่อยดาบออกมา แสงดาบเหมือนดวงอาทิตย์พุ่งตรงไปยังหัวของเงานั้น

เงาร่างนั้นเหมือนมนุษย์แต่ไม่ใช่ เหมือนลิงยักษ์ เขาคำราม มือปรากฏโล่ขึ้นมา ตบโล่ลงมาใส่แสงดาบ

“บึ้ม!”

โล่แตกเป็นเสี่ยง ๆ แสงดาบของอู๋เป่ยตัดแขนของเงาร่างนั้นเป็นชิ้น แล้วตัดเงาร่างนั้นออกเป็นสองส่วน

เสียงกรีดร้องดังขึ้น เงาร่างนั้นสลายไป

อู๋เป่ยเห็นว่าเงาร่างนั้นคือเทพเจ้าปีศาจ เทียบได้กับร่างแยกของผู้บำเพ็ญมนุษย์ เขาตัดเงาร่างนี้ลง ฝ่ายที่ออกมือจะต้องสูญเสียพลังอย่างน้อยหนึ่งในสาม

อู๋เป่ยลงดาบตัดเทพเจ้าปีศาจเงาร่างนั้น การสู้รบยังคงดำเนินต่อไป ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง กองทัพประเทศจักรวรรดิเซินหวู่ถูกสังหารจนหมด และเหลือเพียงบางคนหนีไปได้

หลังจากการสู้รบจบลง ซือคงอวี่ให้คนตรวจสอบทหารที่ได้รับบาดเจ็บ จัดการเก็บศพทหาร และขยายเขตแดนของเจ็ดรัฐไปทางประเทศจักรวรรดิเซินหวู่อีกสามพันลี้ พื้นที่ใหม่นี้เป็นที่ราบกว้างใหญ่ เต็มไปด้วยผลไม้และฉันววิญญาณ เป็นพื้นที่อุดมสมบูรณ์

ซือคงอวี่สั่งให้คนสร้างป้อมปราการบนภูเขา เตรียมพร้อมรับการโจมตีครั้งต่อไป

ไม่นานหลังจากการสู้รบ อวิ๋นซียิ้มกล่าว “ซวนเป่ย เพิ่งได้รับข่าวมาว่า หัวหน้าตระกูลโซ่ หนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ มาขอพบพร้อมของขวัญมากมาย”

อู๋เป่ยรู้สึกแปลกใจ “ตระกูลโซ่ต้องการอะไรจากเรา?”

อวิ๋นซี “ในเขตตระกูลโซ่มีปัญหาเวทย์ปีศาจชั่วร้าย ประชาชนหนึ่งในห้าล้วนถูกเวทย์ปีศาจเข้าสิง ตระกูลโซ่จึงขอให้เราออกมือช่วยในเรื่องนี้”

อู๋เป่ยประหลาดใจ “เวทย์ปีศาจชั่วร้าย? ไม่ได้ยินข่าวเวทย์ปีศาจนานแล้ว พวกมันมาจากไหน?”

พูดจบ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไป “แย่แล้ว! ต้องมีปัญหาที่ทางเข้าเวทย์ปีศาจ! อวิ๋นซี ฉันต้องไปตรวจสอบเสียหน่อย!”