ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1634

ในวันนี้ อู๋เป่ยกำลังจะเข้าสู่ขั้นสุดท้ายของเทพซ่อนซึ่งก็คือ ขั้นอมตะ！

ขั้นอมตะระดับเก้า หนึ่งขั้นหนึ่งระดับ เขาฝึกฝนคัมภีร์อมตะเสร็จแล้ว ระดับเก้าของขั้นอมตะนี้ ก็ง่ายเหมือนกับหยิบบางอย่างจากถุง！

หลังจากเขานั่งลงได้ไม่นาน ร่างกายของเขาก็เข้าสู่ขั้นนั้นตามธรรมชาติ ขั้นอมตะ！

ขั้นอมตะ ต้องผ่านทัณฑ์สวรรค์อมตะ หนึ่งระดับหนึ่งทัณฑ์สวรรค์ เป็นเพราะเขาฝึกคัมภีร์อมตะระดับเก้า ทัณฑ์สวรรค์จึงยังไม่ปรากฏขึ้น

ขั้นอมตะระดับหนึ่ง ระดับสอง ระดับสาม ก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว และไปถึงระดับเก้าได้อย่างง่ายดาย

ทันทีที่เข้าสู่ขั้นอมตะระดับเก้า เขาก็รู้สึกถึงพลังแห่งความหายนะที่ปกคลุมเขา ด้วยเสียงคำรามที่ลากยาว เขาจึงรีบวิ่งออกจากป่าไผ่ และพุ่งทะยานเหนือสวรรค์ทั้งเก้า

วินาทีต่อมา เขาใช้ยันต์หลบหนี และปรากฏตัวบนดาวดวงหนึ่ง ในเวลานี้ ดวงดาวหลายแสนดวงรอบตัวเขาสั่นสะเทือน ดูเหมือนว่าพวกมันถูกดึงดูดด้วยพลังบางอย่าง และมาบรรจบกันในทิศทางของอู๋เป่ย

ในไม่ช้า ดวงดาวหนึ่งแสนดวง ก็รวมตัวกันเป็นค่ายกลขนาดใหญ่ที่ซ่อนเจตนาฆ่า และปกคลุมอู๋เป่ยเอาไว้ พลังแห่งความหายนะอันน่าสะพรึงกลัว ก็ขวางกั้นมันไว้

นี่ คือหายนะอมตะเก้าระดับ ที่หลังจากทัณฑ์สวรรค์อมตะเก้าระดับรวมตัวกัน！

ดวงดาวหนึ่งแสนดวง แต่ละดวงมีพลังอันน่าอัศจรรย์ เมื่อรวมเข้ากับวิถีแห่งสวรรค์ พลังเชิงลบทั้งหมดของโลกนี้ ต่างก็รวมตัวกัน เพื่อเพิ่มพลังให้แก่ทัณฑ์สวรรค์

“โครมคราม！”

ในความว่างเปล่า มีเงาอันสง่างามปรากฏขึ้น ราวกับผู้พิพากษา ต้องการจะพิพากษา และตัดสินอู๋เป่ย

เงานี้ ไม่ใช่คนไม่ใช่เทพ ไม่ใช่มารไม่ใช่ปีศาจ แต่มีพลังอันไร้ขอบเขต และรังสีที่ไม่ธรรมดา ด้วยการโบกมือของเขา หมู่ดาวก็สั่นสะเทือน และแสงสังหารเก้าสีก็รวมตัวกันเป็นค้อนยักษ์และทุบที่หัวของอู๋เป่ยอย่างแรง

สีหน้าของอู๋เป่ยยังคงปกติ เขากำหมัดขวา และโจมตีไปในอากาศ