ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1637

อู๋เป่ยกล่าวว่า “ดี นายสามารถเริ่มได้เลย”

ผู้คนรอบข้างต่างกระจายออกไป เพราะไม่ว่าเป็นองค์ชายศักดิ์สิทธิ์หรืออินเทียนเจี่ย ทั้งสองล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งยิ่งใหญ่ หากพวกเขาต่อสู้กันจริง ๆ จะไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยแน่นอน

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่แปลกคือ อินเทียนเจี่ยที่ในขณะนี้เหมือนคนธรรมดา กำลังเดินเข้าหาอู๋เป่ยช้า ๆ เมื่อทั้งสองอยู่ห่างกันห้าก้าว จู่ ๆ เขาก็เตะขาขึ้นมา

อู๋เป่ยเบี่ยงตัวและยื่นมือจับข้อเท้าของอินเทียนเจี่ยทันที ยกเขาขึ้นกลางอากาศ อินเทียนเจี่ยโค้งร่างและชกไปที่เอวของอู๋เป่ย

อู๋เป่ยบิดเอวและใช้มืออีกข้างจี้ไปที่หน้าอกของเขา

ทั้งสองเคลื่อนไหวไม่เร็ว แต่ทุกครั้งที่สัมผัส ตำแหน่งที่สัมผัสเหมือนมีโลกเล็ก ๆ หลายโลกพังทลายลง พลังเหล่านี้น่าทึ่งมาก แต่กลับไม่ได้ปลดปล่อยมันออกมาเลย ทั้งหมดถูกสองคนนี้ควบคุมไว้

ผ่านไปสิบกว่ากระบวนท่า อู๋เป่ยรู้สึกประหลาดใจ เขาใช้วิชาที่เรียนรู้ในสถานที่ฝึกศิลปะการต่อสู้ แต่ก็ยังไม่สามารถเอาชนะอินเทียนเจี่ยได้ง่าย ๆ!

จนถึงกระบวนท่าที่ห้าสิบห้า อู๋เป่ยชกอินเทียนเจี่ยจนล้มลงกับพื้น จากนั้นขึ้นคร่อมและชกซ้ำ ๆ จนจมูกของอินเทียนเจี่ยพ่นไฟออกมา

เขารีบกล่าวว่า “ฝ่าบาท ฉันยอมแพ้!”

อู๋เป่ยจึงหยุดชก เขากล่าวอย่างอ่อนโยน “นายไม่ได้แพ้จริง ๆ ฉันได้เปรียบแต่ก็ยังไม่สามารถทำให้นายบาดเจ็บได้ นายฝึกฝนร่างกายอย่างไรถึงได้ทนทานขนาดนี้?”

อินเทียนเจี่ยกล่าวว่า “ฉันถนัดในการฝึกฝนร่างกาย จึงทนทานได้ แต่ฝีมือของฝ่าบาทลึกซึ้ง มีพลังมหัศจรรย์ซ่อนอยู่ ฉันพยายามเต็มที่แต่ก็สู้ไม่ได้”

อู๋เป่ยดึงเขาขึ้นมา ทั้งสองยิ้มให้กัน รู้สึกเหมือนฮีโร่ที่เคารพซึ่งกันและกัน

“ฝ่าบาท ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ชีวิตของอินเทียนเจี่ยเป็นของท่านแล้ว!” เขากล่าวเสียงดัง จากนั้นผู้นำทั้งแปดกองทัพก็ปรากฏตัวขึ้นและคุกเข่าลง

อู๋เป่ยกล่าวว่า “ดีมาก ตั้งแต่ตอนนี้ แปดกองทัพจะกลับมาดำเนินการ”

อินเทียนเจี่ย “ขอรับ!”

ราชาเฒ่าทั้งหมดไม่มีความคิดจะต่อต้านอู๋เป่ยอีกแล้ว เมื่อได้รับการสนับสนุนจากแปดกองทัพ อู๋เป่ยก็เปรียบเสมือนจักรพรรดิ ความตั้งใจของเขาคือความตั้งใจของราชวงศ์ ไม่มีใครกล้าขัดขืน!