ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1638

อู๋เป่ย : “ราชาเทพแล้วอย่างไร?”

เขาเพียงโบกมือก็ปรากฏเกมหมากรุกฟ้าดิน พื้นที่รอบๆ บิดเบี้ยว ตำหนักทองสัมฤทธิ์บนท้องฟ้าปรากฏดวงดาวมากมาย

อู๋เป่ยยืมพลังจากดวงดาวนับหมื่นและพลังถ้ำศักดิ์สิทธิ์ เพื่อเปิดใช้งานท่าสังหารดวงดาว!

ท่ามกลางความว่างเปล่า พลันมีเสียงทุ้มต่ำดังออกมาจากตำหนักตำหนักทองสัมฤทธิ์อันยิ่งใหญ่ : “ผู้ใดมารบกวนข้าผู้นี้กัน?”

อู๋เป่ยตะโกน : “เริ่ม!”

เวลานั้นเอง กระดานหมากดวงดาวสังหารถูกเปิดใช้งาน ดวงดาวนับแสนดวงหมุนรอบตำหนักทองสัมฤทธิ์ พลังแห่งการทำลายล้างก็รวมตัวกัน

ผู้ที่อยู่ในตำหนักตกใจ กล่าวด้วยโทสะว่า : “เจ้ามนุษย์ผู้ต่ำต้อยกลับกล้าลอบทำร้ายข้าผู้นี้ ไปตายซะ!”

อยู่ๆ ก็มีมือขนาดใหญ่พุ่งออกมาจากตำหนัก คว้าจับเหล่าดวงดาวอย่างโกรธแค้น ทันใดนั้นเองดวงดาวแต่ละดวงระเบิดเป็นผุยผง แต่การทำลายดวงดาวเพียงไม่กี่ดวงนั้นมิได้สร้างผลกระทบต่อการตั้งค่ายกลแต่อย่างใด

เวลานี้ เกมหมากรุกฟ้าดินของอู๋เป่ยได้ออกห่างจากหลิงชวน ไปปรากฏกลางจักรวาล เขาได้ขยายค่ายกลหมากรุกกว้างขึ้นเพื่อให้ครอบคลุมดวงดาวมากขึ้นเรื่อยๆ

“บูม บูม บูม!”

มือใหญ่ของราชาทองสัมฤทธิ์นั้นพลังแข็งแกร่งนัก ดวงดาวถูกระเบิดเป็นผุยผงไม่หยุดแต่ก็มีดวงดาวเกิดขึ้นมาใหม่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

ใช้ประโยชน์จากดวงดาวเพื่อกดข่มฝ่ายตรงข้ามไว้นี่เป็นเพียงกลยุทธ์เท่านั้น ในขณะเดียวกันกระบวนท่าเก้าสิบเก้าแบบที่อู๋เป่ยพึ่งบรรลุใหม่กำลังดึงพลังจากจักรวาลอย่างต่อเนื่อง

ในขณะนี้ เกมหมากรุกฟ้าดินกำลังดูดซับพลังที่เหลืออยู่ในโลกของผู้แข็งแกร่งทั้งสิบในยุคนั้น เพื่อใช้มันสร้างหมากรุกฆาตสิบทิศ!

แต่ว่าการวางค่ายกลจำต้องใช้เวลาดังนั้นเขาจึงใช้ดวงดาวเหล่านี้ในการถ่วงเวลาไว้

“บูม บูม บูม!”