ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1736

หลังจากออกจากคาสิโน เย่เทียนมาที่ร้านขายตัวยา เขารู้สึกแม้ว่าตัวยาในร้านจะไม่ได้คุณภาพสูง แต่บางชนิดค่อนข้างหายาก ดังนั้นเขาเลยซื้อมาบางส่วน

เมื่อเขากลับมาถึงโรงแรม เขาพบว่าซ่งจื่อซานกำลังคุยเรื่องธุรกิจอยู่ เขาจึงไม่ได้เข้าไปขัดจังหวะ จึงกลับไปที่ห้องก่อน

หลังจากหารือเกี่ยวกับธุรกิจแล้ว ซ่งจื่อซานก็เข้ามาหาเขาและพูดด้วยรอยยิ้ม: “โชคไม่เลว เรื่องธุรกิจคลี่คลายลงแล้ว และครั้งนี้ฉันคงสามารถสร้างรายได้มหาศาล”

อู๋เป่ยถามว่า: “อาซ่ง ธุระอะไร?”

ซ่งจื่อซาน: “ฉันจะขายหินศักดิ์สิทธิ์ไปชุดหนึ่ง แล้วซื้ออาวุธเวทย์ชุดหนึ่งมา”

“อาวุธเวทย์แบบไหน?” อู๋เป่ยสนใจมาก

ซ่งจื่อซานหยิบมีดสั้นออกมา มีดสั้นมีพลังแปลก ๆ ปล่อยออกมา อู๋เป่ยหยิบมีดแล้วโบกมือเบา ๆ จากนั้นแสงดาบสีม่วงสีน้ำเงินก็ฉายออกมา โต๊ะที่อยู่ไม่ไกลถูกตัดครึ่ง แถมทิ้งร้องรอยไว้บนพื้น

ดวงตาของเขาเป็นประกาย: “มีดเล่มนี้ไม่เลวเลยจริงๆ”

ซ่งจื่อซานยิ้มและกล่าวว่า: “เมืองจี้จูผลิตอาวุธเวทย์ มันทำจากหินศักดิ์สิทธิ์และคริสตัลลึกลับ รวมถึงวิธีการตีขึ้นพิเศษแบบโบราณ ที่สืบทอดมาจากยุคก่อน”

อู๋เป่ยสะบัดใบมีดเบา ๆ และทำให้เกิดใบมีดตวัดไปมา ใบมีดไม่มีร่องรอยความเสียหาย เขาจึงถามว่า “อาซ่ง มีดแบบนี้ราคาสูงหรือเปล่า?”

ซ่งจื่อซาน: “ราคาสูงเลยทีเดียว ที่อยู่ในมือของนาย มันเป็นอาวุธเวทย์ระดับสูง มันราคาแปดล้าน ถ้าเป็นอาวุธเวทย์ระดับต่ำทั่วไป จะมีราคาประมาณห้าแสน”

อู๋เป่ย: “ผมซื้ออาวุธเวทย์พวกนี้ได้ไหม?”

ซ่งจื่อซาน ยิ้มและพูดว่า: “แน่นอนว่าได้ แต่มีเพียงผู้ที่มีสถานะเป็นเผ่าเทพเท่านั้นที่สามารถซื้ออาวุธเวทย์ได้ และจะต้องจองก่อนล่วงหน้า”

อู๋เป่ย: “ถ้าอย่างนั้น อาซ่งได้โปรดช่วยผมจองด้วย”

ซ่งจื่อซานถามว่า: “คุณชายต้องการอาวุธเวทย์เท่าไหร่?”

อู๋เป่ยคิดอยู่ครู่หนึ่ง: “อาวุธเวทย์ระดับสูงสามพันชิ้น เป็นหอกวิเศษหนึ่งพันอัน ดาบวิเศษหนึ่งพันเล่ม และมีดวิเศษหนึ่งพันเล่ม”