ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1752

ในขณะที่ทุกคนตกตะลึง ฝ่ามือแสงสีม่วงและเหล็กอุกกาบาตนั้นก็หายไป พวกเขาต่างไม่รู้ว่าอุกกาบาตขนาดใหญ่ถูกอู๋เป่ยดูดกลืนเขาไปในถ้ำศักดิ์สิทธิ์แล้ว

ชิงหมิง "พลังแห่งความโกลาหลที่มีอยู่ในอุกกาบาตชิ้นนี้ เพียงพอต่อการฝึกของคุณ"

อู๋เป่ย "ชิงหมิง ดูเหมือนว่าฉันจะสามารถทะลุทะลวงไปสู่ขั้นยึดครองสวรรค์ได้ก่อนหายนะครั้งใหญ่จะมาถึง!"

ชิงหมิง "นั้นก็ดีมาก!"

ขณะที่อู๋เป่ยกำลังเตรียมดูดซับพลังแห่งความโกลาหลในอุกกาบาตยักษ์นี้ เวลาและพื้นที่ถูกบิดเบือนบนท้องฟ้าก็ปรากฏเส้นสีดำหนึ่งเส้นขึ้น！ทันใดนั้นมือสีดำขนาดใหญ่คู่หนึ่งก็ยื่นออกมาจากรอยแยกสีดำนั้น ใช้แรงฉีกรอยแยกสีดำออก เผยให้เห็นหลุมดำขนาดใหญ่

หัวขนาดใหญ่โผล่ออกมาและส่งเสียงคำรามดัง สวรรค์และโลกสั่นสะเทือน บ้านเรือนที่สร้างมาอย่างไม่มั่นคงต่างก็พังทลายลงทั้งหลังทันที

บนทองฟ้าอันห่างไกล กลุ่มชายที่แข็งแกร่งก็ปรากฏตัวทีละคน ในกลุ่มของพวกเขามีทั้งเผ่าเทพ ครึ่งเทพ เผ่าปีศาจ สัตว์ประหลาดที่กลายร่างเป็นมนุษย์ ในเวลานี้พวกเขาต่างสงบนิ่งกันเป็นอย่างมาก

"ปีศาจสวรรค์ถือกำเนิดแล้ว ดูเหมือนว่าหายนะกำลังจะเกิดขึ้นแล้วจริงๆ" เผ่าเทพคนหนึ่งพูดขึ้น "เพียงแต่ไม่คิดเลยว่าสิ่งมีชีวิตอันน่ากลัวเหล่านี้ จะปรากฏตัวครั้งแรกในสถานที่เล็กๆ อย่างแผ่นดินคุนหลุนเช่นนี้"

ผู้บำเพ็ญเผ่าพันธุ์มนุษย์คนหนึ่งพูด "เหตุใดยังต้องเสแสร้งอยู่อีกเล่า? ปีศาจสวรรค์เหล่านี้ไม่ใช่เผ่าเทพจงใจนำมาที่แห่งนี้หรือ?"

เผ่าเทพคนนั้นพูด "จะใช่หรือไม่นั้น มีความแตกต่างหรือ? เมื่อหายนะใหญ่หลวงมาถึงแล้ว บางชีวิตก็จะหายไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้"

"เผ่าพันธุ์มนุษย์ ไม่ใช่ว่าทุกครั้งในช่วงเวลาวิกฤตเช่นนี้มักจะมีใครสักคนออกมาเสนอตัวเสมอไม่ใช่หรือ?" เผ่าปีศาจตนหนึ่งพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยและมองดูปรมาจารย์แห่งเผ่ามนุษย์

ปรมาจารย์แห่งเผ่ามนุษย์พูดอย่างใจเย็น "ตัวเราเป็นเซียนเทพ ไม่นับเป็นเผ่ามนุษย์แล้ว"

เห็นได้ชัดว่ากลุ่มปรมาจารย์เหล่านี้กำลังวางแผนที่จะรับชมด้วยสายตาอันเย็นชา แม้ว่าผู้คนในแผ่นดินคุนหลุนจะตายกันหมด ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับพวกเขา