ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1753

ถังจื่อยี่ถามด้วยความเป็นห่วง "ซวนเป่ย คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?"

อู๋เป่ย "ไม่เป็นไร พักซักเดี่ยวก็ดีขึ้น จื่อยี่ ตอนนี้ประชาชนกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นในแผ่นดินคุนหลุนได้กลายเป็นผู้ศรัทธาในพรรคเซิ่งเทียน วันนี้ฉันจะประกาศออกไปว่าคุณคือราชินีศักดิ์สิทธิ์ของพรรคเซิ่งเทียน ราชินีศักดิ์สิทธิ์มีพลังอำนาจ คำสั่งของคุณเทียบเท่ากับคำสั่งของเซิ่งเทียน"

ถังจื่อยี่ยิ้มแล้วพูดว่า "จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์นี้ คุณให้คนอื่นจัดการเถอะ ฉันไม่มีทักษะความสามารถ"

อู๋เป่ยถาม "งั้นเธอคิดว่าใครเหมาะสม?"

ถังจื่อยี่ "หรูเสวี่ย ตอนนี้พลังยุทธ์ของเธอก็เป็นต้าเต้าจวิน อีกอย่างเธอก็ไม่มีอะไรทำ"

อู๋เป่ยพยักหน้า "ได้ งั้นก็ให้หรูเสวี่ยเป็นราชินีศักดิ์สิทธิ์"

เขาถ่ายทอดคำสั่งของจักรพรรดิ์ศักดิ์สิทธิ์ผ่านวิหารศักดิ์สิทธิ์และองค์กรต่างๆของพรรคเซิ่งเทียน ถ่ายทอดออกไปทันที นอกจากนี้เขายังพิมพ์รูปเหมือนของเถาหรูเสวี่ย และแจกจ่ายให้ทุกคนคนละฉบับ

เมื่อเถาหรูเสวี่ยรู้ตัวว่าตนได้กลายเป็นราชินีศักดิ์สิทธิ์ เธอสงสัยอย่างมาก พูดว่า "ซวนเป่ย ฉันเกรงว่าฉันจะทำได้ไม่ดีพอ"

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "หรูเสวี่ย เธอไม่ต้องทำอะไรเลย เพียงแค่ให้พวกเขารู้ว่าเธอเป็นราชินีศักดิ์สิทธิ์แล้ว วันหลังถ้าใครกล้าก่อกบฏอีก เธอแค่พูดอะไรซักประโยค ก็สามารถทำลายแผนการสมรู้ร่วมคิดของพวกเขา"

เถาหรูเสวี่ยพยักหน้า "เช่นนั้นก็ได้"

อู๋เป่ยพักผ่อนอยู่ในวัง และค่อยๆฟื้นฟูร่างกายของตนเอง

ชิงหมิงพูด "พลังของคุณยังไม่แข็งแกร่งพอ ไม่เช่นนั้นคุณคงสามารถขัดเกลาปีศาจสวรรค์และดูดซับพลังโกลาหลของพวกมันมาได้โดนตรง"

อู๋เป่ย "พวกปีศาจสววรค์นี้มีที่มาจากไหนกัน พลังถึงได้มหาศาลขนาดนี้!"

ชิงหมิง "สิ่งที่ปรากฏในช่วงภัยพิบัตินี้ มันถูกสร้างขึ้นจากความเป็นปรปักษ์ของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด แน่นอนว่าพวกมันจึงทรงพลังมาก"

อู๋เป่ย "ดูเหมือนว่าฉันจะต้องรีบฝึกฝนแล้ว เพื่อที่เราจะได้จัดการกับความวุ่นวายที่จะตามมาทีหลัง"

เขายังคงขัดเกลาอุกกาบาตชิ้นใหญ่และดูดซับพลังแห่งความโกลาหล ในส่วนแรกคือการขัดเกลาพลังแห่งความโกลาหล เมื่อพลังความโกลาหลของเขาแข็งแกร่งพอที่จะสามารถเข้าสู่ส่วนที่สอง : ลำดับแห่งความโกลาหล

สิ่งที่เรียกว่าลำดับแห่งความโกลาหลคือการค้นหาคำสั่ง สิ่งที่เรียกว่าความโกลาหลนั้นไม่แน่นอน มีลำดับในความโกลาหล ตราบใดที่สามารถหาคำสั่งนั้นได้ก็จะสามารถควบคุมความโกลาหลได้

ขั้นตอนนี้เป็นเรื่องยากมากอย่างไม่ต้องสงสัย อู๋เป่ยเองก็ไม่กล้าพูดว่าจะทำสำเร็จ

หลังจากที่เขาดูดซับพลังแหล่งความโกลาหลทั้งหมดในอุกกาบาตยักษ์แล้วนั้น พลังโกลาหลในร่างการของเขาก็มีพลังขึ้นมาอย่างน่าประหลาด ตอนนี้ด้วยเพียงแค่ฝ่ามือเดียวของเขาก็สามารถทำให้พื้นที่ทั้งหมดไม่เป็นระเบียบและทำท้องฟ้าพังทลายลงได้

อย่างไรก็ตาม ด้วยความแข็งแกร่งของพลังแห่งความโกลาหลที่เพียงพอ ขั้นต่อไปคือการค้นหาคำสั่งในความโกลาหล

เขาเข้าฌานเพื่อฝึกฝนทุกวัน พยายามฝ่าฟันพริบตาเดียวก็ผ่านมาครึ่งเดือน

ในวันนี้เขาลืมตาขึ้นมาแล้วรู้สึกว่ามีสงครามเกิดขึ้นทางตะวันออกเฉียงใต้ของเทียนหวู่ ดังนั้นเขาจึงไปที่ชายแดนโดยทันที

ในขณะนี้ เขาเห็นซือคงอวี่กำลังนำทัพไปเผชิญกับกองทัพที่แข็งแกร่งนับล้านของราชวงศ์แห่งมหาอำนาจ จะเห็นได้ว่ากองกำลังทหารหลายล้านคนของราชวงศ์แห่งมหาอำนาจนั้นล้วนเป็นครึ่งเทพ!

ราชวงศ์แห่งมหาอำนาจนี้ถือกำเนิดจากพื้นฐานของแคว้นหลงกั๋ว ในปัจจุบันเกือบจะกลืนกินแคว้นหลงกั๋วหมดแล้ว และจักรพรรดิก็เป็นราชาเทพอีกด้วย!

ในอดีต ราชวงศ์แห่งมหาอำนาจได้โจมตีจักรวรรดิเทียนหวู่ แต่ก็พ่ายแพ้ตลอด การรุกรานของกองทัพอย่างกระทันหันนี้ อยู่นอกเหนือความคาดหมายของอู๋เป่ย

เขามาอยู่ตรงหน้าของซือคงอวี่ ซือคงอวี่รู้ตัวตนของอู๋เป่ย จึงพูดเสียงเบาว่า "ฝ่าบาท ศัตรูกำลังเข้ามาอย่างดุเดือด สงครามนี้ เราอาจจะเจอความสูญเสียอย่างหนัก"

อู๋เป่ย "นายดูแลจัดการแค่เรื่องทหารเถอะ ฉันจะช่วยเหลืออยู่ข้างๆ"

ในเวลานั้น นายพลที่ดุร้ายของจักรวรรดิเทียนหวู่ก็รีบเข้ามาจะฟันหัวของมหาเทพด้วยการโจมตีหนึ่งดาบ!

เมื่อผู้นำถูกตัดศีรษะ กองกำลังของราชวงศ์แห่งมหาอำนาจก็ตกอยู่ในความสับสนและวุ่นวาย ซือคงอวี่รีบเข้าสั่งการกองกำลังให้ไล่ตามพวกเขาทันที

กองทัพที่พ่ายแพ้เหมือนภูเขา แค่ภายในหนึ่งชั่วโมง ทหารของราชวงศ์แห่งมหาอำนาจที่ตายก็ตายแล้ว ที่บาดเจ็บก็บาดเจ็บ มีทั้งหลบหนี และยอมจำนน ซือคงอวี่ถือโอกาสเดินทัพไปทางทิศตะวันออก และโจมตีมณฑลสามสิบหกของราชวงศ์แห่งมหาอำนาจ!

พื้นที่ของมณฑลสามสิบหกนี้มีขนาดคล้ายคลึงกับพื้นที่สองและสามในจักรวรรดิเทียนหวู่

ราชวงศ์แห่งมหาอำนาจตกตะลึงและรวบรวมกองทัพจำนวนสองลานคนทันที และเดินทัพไปทางทิศตะวันออกของชายแดนและหยุดอยู่แนวหน้า

จักรวรรดิเทียนหวู่กลืนกินมณฑลสามสิบหกแห่งนี้ ผู้คนในท้องถิ่นต่างยืนเรียงรายตามถนนเพื่อต้อนรับพวกเขา ราชวงศ์แห่งมหาอำนาจนั้นไม่ถือว่าพวกเขาเป็นมนุษย์เลย ชีวิตของพวกเขานั้นยากลำบากมาก แม้แต่เซิ่งเทียนราชวงศ์ก็ไม่ยอมให้พวกเขาเชื่อหรือศรัทธา ตอนนี้จักรวรรดิเทียนหวู่มาอยู่ที่นี่แล้ว ในที่สุดชีวิตของพวกเขาก็จะดีขึ้น

การบุกยึดมณฑลสามสิบหกแห่งนี้ แทบจะไม่มีการต่อต้านใดๆเลย ต่อมาซือคงอวี่ยังคงออกคำสั่งในมณฑลสามสิบหกแห่งนี้เป็นเขตปลอดภาษีเป็นเวลาสิบปี อีกทั้งจักรวรรดิเทียนหวู่ยังแจกจ่ายอาหารและของใช้ประจำวันให้แก่ทุกครอบครัว

หลังจากซื้อใจประชาชนแล้ว อู๋เป่ยก็เข้ามาดูแลเมืองอยู่ทางตะวันออก อย่างเมือตงหลิง

เดิมเมืองตงหลิงเป็นหนึ่งในสี่เมืองใหญ่ของแคว้นหลงกั๋ว ต่อมาถูกรวมเข้ากับราชวงศ์แห่งมหาอำนาจ และยังเป็นหนึ่งในเมืองสำคัญหลายเมืองของราชวงศ์แห่งมหาอำนาจ มีการพัฒนาเศรษฐกิจ มีจำนวนประชากรจำนวนมาก เมืองตงหลิงและเมืองเล็กๆโดยรอบ มีประชากรรวมแล้วมากกว่าร้อยล้านคน นอกจากนี้ยังมีกลุ่มแก๊งและนิกายมากมายอยู่ในนั้น

หากราชวงศ์แห่งมหาอำนาจต้องการยึดดินแดนที่เสียไปคืน ที่แรกที่น่าจะมาจู่โจมคงจะเป็นเมืองตงหลิงอย่างแน่นอน อู๋เป่ยจึงสั่งการมาประจำการที่นี่ เพื่อป้องกันการโต้กลับของราชวงศ์แห่งมหาอำนาจ

คฤหาสน์ในเมืองตงหลิง อู๋เป่ยกำลังฝึกฝนอยู่ ทันใดนั้นหัวใจของเขากระตุกเต้น เขากระโดดขึ้นไปในอากาศ เขาก็เห็นฝั่งของราชวงศ์แห่งมหาอำนาจ ได้เห็นแสงศักดิ์สิทธิ์ส่องลงมาจากท้องฟ้า ในแสงศักดิ์สิทธิ์นั้น มีกองทัพเผ่าเทพนับล้านลงมาจากท้องฟ้า ดูเหมือนว่าจะมีปรมาจารย์เทพจำนวนมากในหมู่พวกเขา！

เกือบจะในเวลาเดียวกัน ลำแสงเซียนก็ตกลงมาจากฟ้า ไปในทิศทางของแคว้นหลงกั๋ว ในแสงเซียนนั้นมีทหารและนายพลเซียนหลายล้านคน อีกทั้งปรมาจารย์เซียนอีกมากมาย

"หืม? ทั้งสองฝ่ายจะเริ่มสงครามกันหรือ?" เขาพูดกับตัวเอง