ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1754

จากนั้นเขาก็ติดต่อกับโจวหยวนทง โจวหยวนทงทำงานอยู่ที่แคว้นหลงกั๋ว คิดว่าต้องรู้อะไรบางอย่าง

ในขณะนี้ โจวหยวนทงกำลังฝึกทหารในจวน เมื่อได้ยินข่าวจากอู๋เป่ย เขาก็ยิ้มแล้วพูดว่า ：“น้องชาย เจ้าอยู่ที่ไหน?”

อู๋เป่ย ：“พี่ชาย ข้าจะไปหาท่านเดี๋ยวนี้”

โจวหยวนทง ：“ดี ข้ารอเจ้า！”

ภายในไม่กี่อึดใจ เขาก็ปรากฏตัวขึ้นนอกจวนตระกูลโจว และโจวหยวนทงก็ออกไปทักทายเขา เมื่อเห็นรูปลักษณ์ปัจจุบันของอู๋เป่ย เขาก็ไม่แปลกใจและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “น้องชาย ไม่ได้เจอกันไม่กี่ปี พลังยุทธ์ของเจ้าน่ากลัวเพิ่มขึ้น”

อู๋เป่ย ：“พี่ชายเองก็ไม่เลวเลย พลังยุทธ์ฟื้นคืนแล้ว”

ปัจจุบันโจวหยวนทงกลับสู่ตำแหน่งเต้าจวินแล้ว จะประมาทความสามารถของเขาไม่ได้

โจวหยวนทงโบกมือ ：“ยังห่างไกลจากน้องชายมาก”

เขาเชิญอู๋เป่ยไปที่บ้านของเขา อู๋เป่ยถามว่า ：“พี่ชาย เมื่อกี้ โลกแห่งเซียนได้ส่งทหารสวรรค์เซียนแม่ทัพจำนวนมากออกไป ท่านทราบสาเหตุหรือไม่?”

โจวหยวนทงพูดว่า ：“จะเป็นสาเหตุใดได้ละ? เผ่าพันธุ์เทพได้ทำลายแคว้นหลงกั๋วเพื่อสถาปนาราชวงศ์แห่งมหาอำนาจ นี่เป็นการตบหน้าต้าเทียนจุน ต้าเทียนจุนกำลังเตรียมการตอบโต้ คราวนี้ได้ส่งทหารสวรรค์เซียนแม่ทัพออกไป คงจะตัดสินใจแตกหักกับเผ่าพันธุ์เทพแล้ว”

อู๋เป่ย ：“แตกหักกับเผ่าพันธุ์เทพ? ดูเหมือนว่าโลกแห่งเซียนจะมีมีความสามารถนี้นะ?”

แม้ว่าโลกแห่งเซียนจะแข็งแกร่ง แต่ก็ตั้งอยู่ภายในขอบเขตรอบโลก ความแข็งแกร่งโดยรวมนั้นด้อยกว่าเผ่าพันธุ์เทพมาก

โจวหยวนทงพูดว่า ：“น้องชายอาจจะไม่รู้ว่า ต้าเซียนจุนได้ทำการฝึกฝนกลุ่มปรมาจารย์ภายนอกโลกมานานแล้ว และได้รับการสนับสนุนจากกองกำลังนอกโลก ปัจจุบันเผ่าพันธุ์เทพกำลังเผชิญหน้ากับความท้าทายมากมาย และพลังงานก็กระจัดกระจาย ดังนั้นต้าเทียนจุนจึงกล้าเผชิญหน้ากับพวกเขา”

อู๋เป่ย ：“พี่ชาย เป้าหมายของต้าเทียนจุนคืออะไร?”

อู๋เป่ย ：“ข้าไม่ใช่คนสนิทชิดเชื้อของต้าเทียนจุน จึงรู้เพียงเท่านี้ แต่ข้ารู้สึกว่า เป้าหมายแรกของเขา ก็คือการควบคุมขอบเขตรอบโลกที่พวกเราอาศัยอยู่”

ขอบเขตรอบโลกที่ผู้คนเช่นอู๋เป่ยอาศัยอยู่ รวมถึงโลหแห่งเซียน แผ่นดินคุนหลุน ทวีปรกร้างและอื่นๆ มีพื้นที่กว้างขวาง และกองกำลังนับไม่ถ้วน หารควบคุมขอบเขตรอบโลกทั้งหมด นั้นเป็นเรื่องที่ยากมากอย่างไม่ต้องสงสัย

โจวหยวนทงลดเสียงลงแล้วพูดว่า ：“ข้าได้ยินมาว่า ต้าเทียนจุนได้รับปรมาจารย์หลายคนที่มีชีวิตอยู่มาสองยุคสมัยอยู่ใต้บัญชาของเขา ไม่เพียงแต่ปรมาจารย์เก่าแก่เหล่านี้ แต่ยังมีผู้ติดตามจำนวนมากที่อยู่รอบตัวพวกเขาอีกด้วย”

อู๋เป่ย ：“หากต้าเทียนจุนสามารถทำลายราชวงศ์แห่งมหาอำนาจได้ เกรงว่าประเทศเทียนหวู่จะเป็นรายต่อไปที่จะถูกเขาจัดการ”

โจวหยวนทงพูดว่า ：“น้องชาย เจ้ามีแผนการอะไร?”

อู๋เป่ย ：“ข้าไม่มีความทะเยอทะยาน ขอเพียงประชาชนมีชีวิตที่มั่นคงก็พอ”

โจวหยวนทง ：“อย่าเพิ่งรีบร้อน รอผลการต่อสู้ระหว่างทั้งสองฝ่ายก่อน การต่อสู้ครั้งนี้ ไม่สามารถรู้ผลแพ้ชนะได้ในเวลาอันสั้น”

อู๋เป่ยถาม ：“พี่ชาย ท่านจะเข้าร่วมการทำการต่อสู้กับเผ่าพันธุ์เทพหรือไม่?”

โจวหยวนทง ：“แน่นอนว่าข้าหนีไม่พ้น น้องชาย เจ้าอยู่ช่วยข้าเป็นเยี่ยงไร?”

อู๋เป่ยครุ่นคิด แล้วพูดว่า ：“ได้สิ ข้าจะใช้ตัวตนปลอมเพื่ออยู่ช่วยพี่ชาย”

โจวหยวนทงดีใจมาก ：“เยี่ยมมากเลย！ น้องชายเต็มใจช่วยข้า ข้าไม่อยากทำผลงานก็คงไม่ได้ล่ะ！”

ขณะที่ทั้งสองคนกำลังคุยกัน จู่ๆผู้ใต้บัญชาก็มารายงานว่า ：“แม่ทัพโจว มีคำสั่งจากกระทรวงกลาโหม

ราชสำนักเซียน！”

โจวหยวนทงไม่เชื่อฟังคำสั่งของแคว้นหลงกั๋ว และรับผิดชอบต่อราชสำนักเซียนเท่านั้น เมื่อเขาได้ยินข่าวจากกระทรวงกลาโหม

ราชสำนักเซียน เขาก็รับหน้าที่สั่งการทันที กระทรวงกลาโหมขอให้เขานำทหารทั้งหมดไปประจำการที่ภาคใต้ และรอคำสั่งการ

โจวหยวนทง ：“สถานที่สองแห่งนี้ แห่งหนึ่งมีนักบุญหลับใหลอยู่ และอีกแห่งมีเผ่าพันธุ์ทหารที่มีอำนาจหลับใหลอยู่”

อู๋เป่ยตกใจ มีนักบุญหลับใหล ：“และมีเผ่าพันธุ์ทหาร?”

โจวหยวนทงพยักหน้า ：“ได้ยินจากพวกเขาว่า อาจมีหายนะครั้งใหญ่เกิดขึ้นเร็วๆนี้ ซึ่งนี่อาจทำให้นักบุญและเผ่าพันธุ์ทหารตื่นขึ้น และออกมาจากเขตหวงห้าม”

อู๋เป่ย ：“ดูเหมือนว่า การที่เผ่าพันธุ์เทพต้องการควบคุมแผ่นดินคุนหลุน เกรงว่าจะมีความคิดเดียวกัน ข้ายังได้ยินมาว่า มีบุตรเทพเจ้าท่านหนึ่ง ต้องการขัดเกลาแผ่นดิคุนหลุน”

โจวหยวนทงเยาะเย้ย ：“ฝันไปเถอะ！ เขาต้องการขัดเกลาแผ่นดินคุนหลุน เขาอาจต้องการพลังของนักบุญและเผ่าพันธุ์ทหาร แต่เขาจะทำไม่สำเร็จ”

อู๋เป่ย ：“ถ้านักบุญตื่นขึ้น จะเกิดผลอย่างไร?”

โจวหยวนทง ：“ต้าเทียนจุนมีราชโองการของจักรพรรดิอยู่ในมือ เมื่อมีราชโองการ ก็เหมือนกับจักรพรรดิมาด้วยตัวเอง นักบุญก็จะรับใช้อยู่เคียงข้างต้าเทียนจุน”

อู๋เป่ย ：“ไม่แปลกที่ต้าเทียนจุนกล้าเผชิญหน้ากับเผ่าพันธุ์เทพ เขามีความมั่นใจจริงๆ”

โจวหยวนทง ：“ใช่แล้ว ต้าเทียนจุนวางแผนมานานหลายปีแล้ว และถ้าเขาลงมือ ก็จะเป็นเรื่องใหญ่”

ในขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกัน มิติด้านหลังพวกเขาก็ถูกฉีกออก จากนั้นก็มีทหารม้าเผ่าพันธุ์เทพนับหมื่นออกมา และพุ่งเข้าหากองทัพของโจวหยวนทง

โจวหยวนทงตกตะลึง จะเตรียมกองกำลังของเขาทันทีเพื่อต่อสู้ศัตรูที่เข้ามา อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งของทั้งสองฝ่ายนั้นต่างกันเกินไป และอีกฝ่ายก็มีปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่สองคนนำทัพ เมื่อจู่โจมเข้ามาก็ล้อมโจวหยวนทงเอาไว้ ในขณะที่อีกคนก็เข้าโจมตีแม่ทัพที่เหลือ

อู๋เป่ยพูดว่า ：“ดูถูกข้าเหรอ?” ขณะที่พูด เขาก็ต่อยหมัดใส่ปรมาจารย์ท่านนั้น

ทันทีที่เขาออกหมัด ปรมาจารย์ท่านนั้นก็สะดุ้ง และรีบชกด้วยมือทั้งสองข้าง หมัดปะทะกัน เสียงดังสนั่น ปรมาจารย์ท่านนี้ถูกต่อยออกไปหลายร้อยเมตร และกระแทกเข้ากับเนินเขา โดยไม่มีการเคลื่อนไหวเป็นเวลานาน

อู๋เป่ยโยนยันต์กระดาษออกไปนับหมื่นแผ่น ยันต์กระดาษเหล่านี้พับเป็นคนขนาดใหญ่สูงสิบเมตรทันที และถือดาบยาวสี่สิบเมตรอยู่ในมือ และฟันไปที่เผ่าพันธุ์เทพนับหมื่นคน

โจวหยวนทงและคู่ต่อสู้ต่อสู้กันอย่างหนัก ในขณะที่อู๋เป่ยส่งเสียงสวนมนต์ออกมา นี่เป็นคาถาให้พรที่ทำได้โดยมหาเทพเท่านั้น และแสงสีทองก็หล่นลงมาจากท้องฟ้า หลังจากที่เหล่าทหารของโจวหยวนทงได้สัมผัสกับแสงสีทอง ความแข็งแกร่งของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นทันที มีดและดาบฟันไม่เข้า และร้องคำรามเข้าโจมตีกองทัพเผ่าพันธุ์เทพ