ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1762

“งั้นก็ไม่แปลกใจเลยที่เผ่าเทพให้ความสนใจกับที่แห่งนี้ กองทัพเผ่าเทพนับสิบล้านประจำการอยู่ที่นี่!”

ผู้บัญชาการทหาร : “ขณะนี้เผ่าเทพกำลังเผชิญกับการถูกล้อมจากกองกำลังมากมาย เป็นโอกาสที่หาได้ยาก ถ้าหากครั้งนี้ล้มเหลว คงจะยากที่จะได้พบกับโอกาสเช่นนี้อีกในอนาคต”

ในเวลานี้ อู๋เป่ยพบว่าบนกำแพง มีลมหายใจนับพันที่คุ้นเคย เขาสัมผัสได้เล็กน้อย พูด : “ทางด้านของเผ่าเทพส่งเทพเซียนออกมาแล้ว มียอดฝีมือระดับราชาเซียนและจักรพรรดิเซียน!”

ผู้บัญชาการทหาร : “ยอดฝีมือ พวกเราก็มีเหมือนกัน ในจุดนี้ไม่จำเป็นต้องกังวล”

อย่างที่คาด หลังจากนั้นไม่นาน อู๋เป่ยก็สัมผัสได้ถึงลมหายใจอันทรงพลังนับพันที่มาจากด้านหลัง เจ้าของลมหายใจของคนเหล่านี้ล้วนแล้วเป็นผู้ฝึกฝนวิชาเซียนที่แข็งแกร่ง

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “เมื่อก่อนรู้ว่าเผ่ามนุษย์อ่อนแออย่างมาก แต่ปัจจุบัน นั่นเป็นเพียงเพราะผมไม่เข้าใจเผ่ามนุษย์”

ผู้บัญชาการทหารพูดด้วยรอยยิ้ม : “เผ่ามนุษย์ในอดีต บุกโจมตีดินแดนเทพสองครั้ง ฆ่าจนเผ่าเทพทำอะไรไม่ได้ ตอนนี้วิชาเซียนมีความเจริญรุ่งเรือง ความแข็งแกร่งโดยรวมของพวกเรา ในความเป็นจริงมันแข็งแกร่งกว่ายุคของผู้ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดและยุคของผู้เที่ยงแท้โบราณ เพียงแต่ ต้องการรวมพลังของเผ่ามนุษย์เข้าด้วยกัน เป็นเรื่องที่ยากอย่างมาก”

ในเวลานี้ ผู้บัญชาการทหารรอจนกระทั่งทหารและม้ารวมตัวกัน เขาโบกมือใหญ่หนึ่งที พูดเสียงดัง : “ทหารแนวหน้า โจมตี!”

ทันใดนั้น ทหารแนวหน้าชั้นยอดห้าล้านนาย ในเรือเซียนนับล้านลำ ปืนใหญ่เซียนหนึ่งแสนกระบอก และด้วยความร่วมมือของกองทัพหุ่นเชิดเซียนนับล้าน บุกไปทางกำแพงเมือง ทันใดนั้น ปืนใหญ่นับล้านกระบอกดังขึ้น ท่ามกลางเสียงปืนใหญ่ ทหารถูกระเบิดเป็นชิ้น ๆ อย่างต่อเนื่อง ปืนใหญ่เซียนถูกทำลายอย่างต่อเนื่อง และการสู้รบก็ดุเดือด!

“อู๋เสี่ยวเป่ย ฉันขอสั่งให้นายนำทัพทหารฝ่ายซ้าย บุกโจมตีทางซ้าย! แบ่งปันความกดดันจากกองทัพแนวหน้า!”

ท่ามกลางสามปี ฝึกซ้อมนับไม่ถ้วน ภายใต้คำสั่งของอู๋เป่ย ทหารสามล้านนายอยู่ในลำดับที่ดี เปิดการโจมตีบนกำแพงเมืองด้านซ้าย ในเวลาเดียวกัน ทหารฝ่ายขวาก็เคลื่อนไหวเช่นกัน กองทัพโจมตีสามทางพร้อมกัน ความแข็งแกร่งรวมเกินสิบล้าน!

ร่างกายของอู๋เป่ยเขย่าและเปลี่ยนทันที บุกไปข้างหน้าพร้อมกับเทพปีศาจหุ่นเชิดสิบตน ปืนใหญ่ยิงไปที่ร่างกายของพวกเขาก่อน วิชาเทพก็ตกใส่ร่างของพวกเขาก่อนเช่นกัน ต่อให้เป็นเทพปีศาจหุ่นเชิด ช่วงเวลาที่เข้าใกล้กำแพงเมือง ก็ถูกโจมตีจนจำใบหน้าไม่ได้ แขนขาดขาขาด เดินโซซัดโซเซตั้งนานแล้ว

“ตุ้ม!”

เทพปีศาจหุ่นเชิดสองตนล้มลงบนพื้น และที่เหลืออีกแปดตน กลับเข้าไปใกล้กำแพงเมืองพร้อมกับอู๋เป่ย บนกำแพงเมือง มีข้อจำกัดที่น่าสะพรึงกลัว ทันทีที่เทพปีศาจหุ่นเชิดสัมผัส ร่างกายก็แตกสลายเป็นชิ้นๆทันที

อู๋เป่ยคำรามด้วยความโกรธ โจมตีใส่กำแพงเมืองหนึ่งที โจมตีด้วยพลังแห่งความโกลาหล เขาต่อยจนกำแพงเมืองเป็นรูขนาดใหญ่รูหนึ่ง

ดวงตาของผู้บัญชาการทหารสว่างทันที เขาคิดไม่ถึงเลยว่า อู๋เป่ยจะสามารถทำลายกำแพงเมืองได้ เขาพูดอย่างดุร้าย : “ทหารกลาง ทหารแนวหลัง ช่วยเหลือทหารฝ่ายซ้ายอย่างเต็มที่ในการโจมตีเมือง!”

“ตุ้ม!”

กลางอากาศ ยอดฝีมือเทพเซียนทั้งสองฝ่ายเริ่มการต่อสู้กัน มีศพของผู้แข็งแกร่งตกลงมาอย่างต่อเนื่อง เปลวไฟบินท่ามกลางท้องฟ้า พลังดาบเต็มท้องฟ้า พลังแห่งความรอบรู้สว่างขึ้น วิชาเวทย์มนต์ปรากฏขึ้น ราวกับว่าเป็นโลกอีกใบหนึ่ง

อู๋เป่ยต่อยสิบหมัดอย่างต่อเนื่อง ทำลายกำแพงเมืองส่วนหนึ่งทิ้ง มีช่องว่างปรากฏขึ้นที่ข้อจำกัด เพียงแต่ ข้อจำกัดนี้ร้ายกาจอย่างมาก เริ่มทำการซ่อมแซมโดยอัตโนมัติ อู๋เป่ยจึงบีบเข้าไปในช่องว่าง ตะโกน : “บุกเข้าไป!”

กองทัพทั้งสามบุกพร้อมกัน รีบวิ่งผ่านช่องว่างไปยังบนกำแพงเมือง เผชิญหน้ากับกองทัพเผ่าเทพอย่างใกล้ชิด

ภายใต้การโจมตีของอู๋เป่ย ช่องว่างใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ทหารที่เข้าไปก็มากขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน ในไม่ช้า มีพื้นที่หนึ่งในห้าของกำแพงเมือง ถูกกองทัพราชสำนักเซียนยึดครองแล้ว ทั้งสองฝ่ายเริ่มปะทะกันอย่างดุเดือด เลือดหนองไปทั่ว มีคนล้มลงอย่างต่อเนื่อง ทั้งสองฝ่ายโกรธเกรี้ยว ต่อสู้กันด้วยดาบและปืนใหญ่ โหดร้ายอย่างยิ่ง!

ช่องว่างใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ สุดท้าย กองทัพราชสำนักเซียนทั้งหมดเข้าไปในกำแพงเมือง สงครามดุเดือดอย่างยิ่ง ทั้งสองฝ่ายฆ่ากันสามวันสามคืนแล้ว ศพกองพะเนินเหมือนภูเขา อย่างไรก็ตามราชสำนักเซียนและเผ่าเทพยังคงมีกองทัพมาเข้าร่วมในการทำสงครามอย่างต่อเนื่อง

พลังของอู๋เป่ย สั่นสะเทือนทั่วโลก แต่ก็เหนื่อยจนกระดูกเจ็บและกล้ามเนื้อชาเช่นกัน อยากนอนพักผ่อนอยู่บนพื้นอย่างมาก แต่มีกองกำลังศัตรูมากมายอยู่ตรงหน้าเขา

ในเวลานี้ ก็มองเห็นพลังของทหารฝ่ายซ้ายที่อู๋เป่ยฝึกฝน ทักษะการต่อสู้ของพวกเขาแข็งแกร่งขึ้น ค่ายกลการต่อสู้สมบูรณ์แบบยิ่งขึ้น ห้าคนรวมเป็นหนึ่งกลุ่ม สี่กลุ่มดูแลซึ่งกันและกัน อัตราการเสียชีวิตต่ำกว่าคนอื่นๆ มาก

“ตุ้ม!”

กองทัพสามล้านนาย ตายไปสองล้านกว่านาย สีหน้าของทุกคนล้วนแล้วเย็นชาอย่างมาก เพราะมีคนของอู๋เป่ยเหลือเยอะที่สุด กองทหารที่เหลือก็เข้ามาหาที่หลบภัยทีละคน

เรื่อยๆ สมาชิกทหารของอู๋เป่ย กลับมามีประมาณหนึ่งล้านนาย

พักฟื้นอย่างต่อเนื่องสามวัน ในวันที่สาม เขามองเห็นทหารของราชสำนักเซียนเดินทางมามากขึ้นเรื่อยๆ ตั้งแคมป์ภายในกำแพงเมือง

ในวันนี้ ผู้บัญชาการทหารร่วมมอบของรางวัลด้วยตัวเอง ศึกครั้งนี้ กองทัพฝ่ายซ้ายของอู๋เป่ยเป็นกลุ่มแรกที่บุกโจมตีเมืองสำเร็จ สังหารกองกำลังศัตรูนับไม่ถ้วน สร้างผลงานมากที่สุด

ทุกคน ล้วนแล้วได้รับรางวัลมหาศาล แต่พวกเขากลับไม่ดีใจเลย เพื่อนร่วมสงครามล้วนแล้วตายไปหมดแล้ว พวกเขาไม่สามารถแบ่งปันความสุขกับพวกเขาได้

ในคืนนั้น ผู้บัญชาการทหารเรียกอู๋เป่ยไปที่แคมป์ใหญ่

“สงคราม พึ่งเริ่มต้น” ผู้บัญชาการทหารพูด “เผ่าเทพจะต้องส่งกองทัพมาเยอะกว่าเดิม บุกมายึดครองที่แห่งนี้ สถานที่แห่งนี้จะเป็นอันตรายมากขึ้น”

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว : “ผู้บัญชาการทหารหมายความว่า แม่ทัพเผ่าเทพจะบุกมาเหรอ”

ผู้บัญชาการทหารถามด้วยรอยยิ้ม : “แม่ทัพอู๋ นายรู้ไหม เมื่อก่อนที่แห่งนี้เป็นที่ไหน”

อู๋เป่ยเหลือบมองหนึ่งที : “กำแพงเมืองที่ใหญ่ขนาดนี้ ตอนที่ผมเห็นครั้งแรกก็รู้สึกว่ามันไม่ธรรมดา”

ผู้บัญชาการทหาร : “ที่แห่งนี้ เคยเป็นประตูหนานเทียนของศาลสวรรค์”

อู๋เป่ยอึ้งไปเลย : “ศาลสวรรค์! ประตูหนานเทียน!”