ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1773

แสงศักดิ์สิทธิ์แสงหนึ่งส่องผ่านท้องฟ้าและตกลงมาที่หน้าปากถ้ำอย่างรุนแรง ถ้ำแห่งนี้รายล้อมไปด้วยสัตว์ปีศาจมากมาย สัตว์ปีศาจเหล่านี้มีรูปลักษณะแปลกประหลาด จะรูปร่างไหนก็ล้วนมีให้เห็นบางรูปร่างเหมือนงู แมลงป่อง หมาป่า หรือลิงที่มีแปดแขน พวกมันเต็มไปด้วยพลังและโจมตีสิ่งมีชีวิตที่เคลื่อนไหวทั้งหมด

เมื่ออู๋เป่ยมาถึงถ้ำปีศาจ สัตว์ปีศาจหลายสิบตัวต่างก็วิ่งเข้ามาอยู่รอบๆตัวเขา ใบหน้าของเขาไม่แสดงออกใดๆ เขาโบกมือขวาก็เปิดขอบเขตศักดิ์สิทธิ์ออก รอบตัวของสัตว์ปีศาจก็เงียบสงัดลงทันที ร่างกายของพวกมันก็เกิดอาการแข็งทื่อ สมองของพวกมันพองโตขึ้น เกิดเสียง"ปังปัง"ไม่ขาดสาย สมองของเหล่าสัตว์ปีศาจก็ระเบิดออกและตายในที่สุด

ขอบเขตศักดิ์สิทธิ์ที่พึ่งเปิดออกของอู๋เป่ยนั้น ไม่ได้ใช้ท่าสังหารใด แต่มันปกคลุมไปทั่วบริเวณของถ้ำปีศาจ สัตว์ปีศาจทั้งหมดรีบออกมาจากถ้ำปีศาจก็ถูกระเบิดร่างตายทันที

สุดท้ายเหล่าสัตว์ปีศาจก็ไม่กล้าปรากฏตัวออกมา และบนพื้นดินก็เต็มไปด้วยซากศพของสัตว์ปีศาจ กองขึ้นเป็นภูเขา

ในเวลานั้นเอง หนิวเจินเทียนก็รีบนำทางพวกคนหัววัวมา เขามองดูศพที่อยู่เต็มพื้น และพูดด้วยความประหลาดใจ "ความแข็งแกร่งของฝ่าบาทช่างน่ากลัวเหลือเกิน สัตว์ปีศาจเหล่านั้นสังหารผู้ใต้บังคับบัญชาของฉันไปนับแสนคน แต่ท่านสามารถฆ่าพวกมันทั้งหมดได้ทันที!"

อู๋เป่ย "หนิวเจินเทียน นายรู้ที่มาของถ้ำปีศาจนี้ไหม?"

หนิวเจินเทียน "ฉันเคยได้ยินข่าวลือมาว่า ถ้ำปีศาจนี้มีมานานแล้วและในบางครั้งก็จะเปิดออกซักครั้งหนึ่ง ด้านล่างน่าจะมีการปรามห้วงเวลาเอาไว้อย่างแน่นอน เพียงแต่รอยแตกจะปรากฏขึ้นในห้วงเวลานี้เป็นระยะๆ สัตว์ปีศาจที่อยู่ด้านในก็ออกมาจากรอยแตกนั้น ในประวัติศาสตร์ ทุกครั้งที่สัตว์ปีศาจออกมา มักจะเกิดหายนะครั้งใหญ่ขึ้น"

ในเวลานั้นเองก็มีศรีษะขนาดใหญ่โผล่ออกมาจากถ้ำปีศาจ มันคือหัวของงูยักษ์ ดวงตาของงูนั้นมีขนาดใหญ่เท่าหน้าต่าง และลำตัวของมันก็เป็นสีแดง มันส่งเสียงคำราม และปล่อยพลังปีศาจที่รุนแรงออกมา มันอยากที่จะบุกทลายขอบเขตศักดิ์สิทธิ์ของอู๋เป่ย

อู๋เป่ยยิ้มเย้ย "เป็นแค่สัตว์ปีศาจ ยังกล้าที่จะต่อต้าน สังหารสิบทิศ ฆ่ามันซะ!"

บูม พลังสิบชนิดก็ไหลเข้ามา งูยักษ์ตัวนี้มีกลิ่นอายที่น่ากลัวกว่ามรรคาจารย์ มันถูกแยกออกจากกันทันที ตายแล้วก็ไม่อาจตายอีกได้

เมื่อฆ่างูยักษ์แล้ว อู๋เป่ยก็คิดอยู่ครู่นึงแล้วหยิบหุ่นมนุษย์ออกมาห้าตัว หุ่นมนุษย์เหล่านี้เขาได้รับมาจากราชาทองสัมฤทธิ์ที่แม้แต่ราชาทองสัมฤทธิ์ก็ไม่สามารถฝึกใช้ได้

ตอนนี้อู๋เป่ยมีขอบเขตศักดิ์สิทธิ์ ด้วยเพียงหนึ่งความคิดหุ่นทองสัมฤทธิ์มนุษย์ทั้งห้าก็เปล่งแสงออกมาห้าแสง แต่ละแสงเป็นตัวแทนของพลังห้าอย่าง พวกเขาทั้งห้าได้กลายเป็นยักษ์ที่มีความสูงกว่าพันเมตร ยืนอยู่รอบๆถ้ำปีศาจ และสร้างรูปแบบค่ายกลปราบปรามห้าประกาย

ทันทีที่ค่ายกลปรากฏขึ้น ก็มีฝาครอบทองสัมฤทธิ์ขนาดยักษ์ปรากฏที่ปากทางเข้าถ้ำ ซึ่งมันปิดปากถ้ำปีศาจเอาไว้อย่างหนาแน่น ทำให้สัตว์ปีศาจไม่สามารถออกมาได้

เหล่าทหารของจักรวรรดิเทียนหวู่ก็มาถึงแล้วเช่นกัน อู๋เป่ยสั่งให้พวกเขาทำความสะอาดและกำจัดศพของพวกสัตว์ปีศาจพื้นที่บริเวณนั้น

ในเวลานี้ อู๋เป่ยรู้สึกได้ถึงที่ห่างไกลทางตอนเหนือ เป็นที่ตั้งใหญ่ของสำนักเทียนเหมิน นั้นคือสำนักซีเทียน

"ดูเหมือนว่าต้าเทียนจุนจะต้องการสร้างศาลสวรรค์ เขาอยากจะเป็นเทียนตี้" เขาพูดกับทุกคน

ซือคงอวี่พูด "ฝ่าบาท หากศาลสวรรค์ปรากฏขึ้นอีกครั้ง ทุกประเทศจะต้องกลายเป็นข้าราชบริพารของศาลสวรรค์ จักรวรรดิเทียนหวู่ก็คงไม่ถูกยกเว้น"

อู๋เป่ย "นั้นก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีอะไรดี ฉันสถาปนาจักรวรรดิเทียนหวู่ขึ้น ก็เพื่อเป็นประโยชน์ให้กับชาวประชา ถ้าหากศาลสวรรค์สามารถทำให้โลกดีขึ้น ทำไมจะไม่ทำละ?"

ซือคงอวี่ "สิ่งที่ศาลสวรรค์ทำนั้นไม่อาจดีเท่าฝ่าบาท"

เขาหยุดนิ่งครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า "ฝ่าบาท แม้ศาลสวรรค์ยังมิได้สถาปนาขึ้น แต่คนก็ควรส่งคนไปที่นั่น"

อู๋เป่ยพูด "เรื่องนี้ยังไม่รีบ"

ด้วยเตานี้ เขาสามารถทอดใบชาได้นับล้านจิน เขาส่งใบชาที่ทอดแล้วให้กับพ่อค้าในจักรวรรดิเทียนหวู่โดยตรง ทำให้พวกเขาขายไปได้ทุกที่และได้รับกำไร

และนอกจากนี้ ชาเหล่านี้สามารถซื้อแบบเครดิตได้ เมื่อขายออกไปได้ค่อยให้เงิน ด้วยชาที่มีคุณภาพสูง ขายเพียงครั้งเดียวก็สร้างรายได้ได้โดยตรงมากมาย

แน่นอนว่าชาส่วนมากถูกอู๋เป่ยนำไปขายในเครือข่ายเซียน ราคาในเครือข่ายเซียนจะสูงกว่า มีราคาขายส่งหลายเท่า

หลังทอดใบชาเป็นเวลาสองวัน อู๋เป่ยก็กำลังจะเตรียมทอดใบชาชั้นดีอีก ทันใดนั้น ชายแดนก็เกิดสงครามขึ้น ผู้บำเพ็ญกลุ่มหนึ่งบุกโจมตีชายแดนจักรวรรดิเทียนหวู่ แม้ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่ง แต่ทหารของจักรวรรดิเทียนหวู่ก็แข็งแกร่งเหมือนกัน ทั้งสองฝ่ายจึงมีคนได้รับบาดเจ็บและล้มตาย

การโจมตีระหว่างชายแดนมักจะเกิดขึ้นบ่อย โดยปกติอู๋เป่ยจะไม่ค่อนสนใจ แต่ตอนนี้เขาอยู่ห่างจากชายแดนไม่มากนัก จึงลุกขึ้นเพื่อไปตรวจสอบ

เมื่อเขามาถึง เซียนผู้เที่ยงแท้และเซียนเทพนับร้อยกำลังสังหารกองกำลังชายแดนหลายพันคนและทำให้พวกเขาถอยหลังไป หากไม่ใช่เพราะรูปแบบการต่อสู้และอาวุธยอดเยี่ยม พวกเขาคงแพ้ไปนานแล้ว

เมื่อเห็นคนกลุ่มนี้เคลื่อนไหวอย่างรุนแรง ใช้พลังเวทย์ทรงพลัง เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย เป่าลมจากปากหนึ่งสาย ก็เกิดเป็นลมพายุออกมา พัดเข้าหาคนกลุ่มนั้น

เมื่อเกิดลมประหลาดกระทันหัน ทำให้กลุ่มคนเหล่านี้เกิดระวังตัวขึ้น แต่ลมประหลาดนี้ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถึงอย่างไร เมื่อลมพัดเข้ามาใกล้ พวกเขาก็ค่อยๆถึงห่อหุ้มรวมเข้าด้วยกัน ร่างกายของพวกเขาก็ไม่สามารถควบคุมได้เอง

พายุหมุนมังกรพัดหมุนพวกเขาลอยขึ้นไประยะหนึ่งและทำให้หายตัวไป ผู้บำเพ็ญส่วนใหญ่หมดสติ ส่วนผู้บำเพ็ญที่เหลือก็ได้รับบาดเจ็บ ไม่มีแรงนอนแผ่อยู่บนพื้น

กองกำลังทหารชายแดนก็รีบเข้าจับกุม และมัดตัวเอาไว้

อู๋เป่ยถามผู้บำเพ็ญเซียนผู้เที่ยงแท้ว่า "พวกคุณทำไมถึงโจมตีจักรวรรดิเทียนหวู่?"