ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1796

หลังจากขึ้นไปถึงชั้นบน อู๋เป่ยได้สั่งอาหารที่เถาหรูเสวี่ยและเซียนเอ๋อชอบรับประทาน เขามีหูที่ไว จึงได้ยินบทสนทนาของทุกคนในทั้งตึก และเนื่องจากไม่มีอะไรทำ เขาจึงใช้โอกาสนี้ในการสืบข่าวและเรียนรู้สถานการณ์ในเมืองหลวงจักรพรรดิ

ในขณะนั้น ในห้องรับรองอีกห้องหนึ่ง มีกลุ่มผู้บำเพ็ญกำลังพูดคุยเกี่ยวกับการประมูลยาอายุวัฒนะในงานโอสถเต๋า

“พี่หลาน ได้ยินมาว่าในงานประมูลครั้งนี้ จะมีการประมูลยาอายุวัฒนะจากยุคก่อนหน้าด้วยใช่ไหม?”

“ใช่แล้ว แต่ยาอายุวัฒนะจากยุคก่อน แม้ว่าจะมีคุณภาพสูงมาก แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเหมาะกับพวกเรา ดังนั้นการซื้อมันต้องอาศัยโชค”

“ยาอายุวัฒนะจากยุคนี้ว่ากันว่ามาจากยุคที่การปรุงยามีความก้าวหน้ามากที่สุด เรียกว่ายุคแห่งยา ยาจากยุคแห่งยานั้นแน่นอนว่าย่อมไม่ธรรมดา”

“แล้วมันจะมีประโยชน์อะไร? ยาพวกนี้ถึงจะให้ฟรีก็เถอะ แกกล้ากินหรือ?”

อีกคนหนึ่งกล่าวว่า “ฉันไม่กล้ากิน แต่ฉันอาจจะนำไปศึกษา”

“เลิกเถอะ หลักการปรุงยาในแต่ละยุคมีความแตกต่างกัน และแกเองก็ไม่ใช่นักปรุงยา แกอาจจะไม่ได้รู้อะไรจากมัน”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ อู๋เป่ยก็เกิดความสนใจ ไม่คิดเลยว่าจะมียาอายุวัฒนะจากยุคก่อนหน้าอยู่ด้วย!

เขาฟังต่ออีกสักพัก จากนั้นก็ตัดสินใจว่าจะไปสำรวจงานประมูลในคืนนี้

หลังจากเล่นทั้งวันและกินอิ่มแล้ว เซียนเอ๋อก็ยอมกลับบ้านไปนอนอย่างว่าง่าย อู๋เป่ยให้เถาหรูเสวี่ยอยู่กับลูกสาว จากนั้นเขาก็พาหลิวจือโหมวไปยังงานโอสถเต๋า

ตั๋วเข้าชมงานประมูลมีราคาค่อนข้างสูง หลิวจือโหมวต้องใช้เงินไปไม่น้อย และยังต้องขอความช่วยเหลือจากคนรู้จักในเมืองหลวงจักรพรรดิถึงจะได้มา

หลังจากเข้าไปในงานแล้ว อู๋เป่ยก็เห็นห้องจัดแสดงยาอายุวัฒนะมากมาย แต่ละห้องจัดแสดงโดยกลุ่มผู้เชี่ยวชาญการปรุงยาที่นำเสนอผลงานของตนเอง

ห้องจัดแสดงแรกมีขนาดใหญ่ ภายในมีการจัดแสดงยาอายุวัฒนะหลายร้อยชนิด แต่เมื่ออู๋เป่ยดูไปแล้วกลับไม่พบอะไรที่น่าตื่นตาตื่นใจ คุณภาพของยาที่แสดงอยู่นั้นก็เพียงธรรมดา ยาอายุวัฒนะที่ดีที่สุดในนั้นก็แค่ระดับราชาเท่านั้น ซึ่งถ้าให้เขาปรุงยาชนิดเดียวกัน ก็สามารถทำให้ถึงระดับตำนานได้อย่างง่ายดาย

หลิวจือโหมวเองก็ส่ายหน้าเบาๆ แล้วกล่าวว่า “คุณชาย ยาที่นี่ธรรมดามาก ขาดผู้ปรุงยาที่มีความสามารถสูง”

อู๋เป่ยหัวเราะแล้วกล่าวว่า “แต่ว่าห้องจัดแสดงของพวกเขากลับใหญ่โตมาก”

หลิวจือโหมวตอบกลับ “ขนาดของห้องจัดแสดงนั้นไม่สำคัญ ห้องจัดแสดงที่ตั้งอยู่บริเวณทางเฉันมักจะถูกจัดแสดงโดยกลุ่มเล็กๆ แต่ห้องจัดแสดงของกลุ่มผู้ปรุงยาที่มีความสามารถแท้จริงมักจะอยู่ฉันงใน”

อู๋เป่ยถามว่า “เหล่าหลิว งานโอสถเต๋านี้ใครเป็นผู้จัด?”

หลิวจือโหมวตอบว่า “กลุ่มผู้ปรุงยาและกลุ่มอำนาจใหญ่ร่วมมือกันจัดงานนี้ จุดประสงค์ก็เพื่อควบคุมตลาดยาอายุวัฒนะและทำการผูกขาด”

อู๋เป่ยถามต่อว่า “แกเองในอดีตเคยเป็นปรมาจารย์ปรุงยาห้าดาว แกเคยร่วมมือกับพวกเขาหรือไม่?”

หลิวจือโหมวพยักหน้าและกล่าวว่า “ในฐานะนักปรุงยา มันยากที่จะไม่เกี่ยวข้องกับพวกเขา ยาอายุวัฒนะที่ฉันปรุงส่วนใหญ่ถูกขายผ่านพวกเขา ฉันเองขายไปเพียงไม่กี่ชิ้นเท่านั้น คุณชาย ในอนาคตพวกเขาอาจจะมาหาท่านเช่นกัน”

อู๋เป่ยกล่าวว่า “พวกเขาได้กลายเป็นกลุ่มผลประโยชน์ไปแล้ว ถ้าเราไม่ร่วมมือกับพวกเขา ชีวิตอาจจะไม่ง่าย”

หลิวจือโหมวกล่าวว่า “เมื่อครั้งฉันยังอ่อนแอ ไม่สามารถต้านทานพวกเขาได้ แต่ท่านไม่เหมือนฉัน ท่านมีพลังมหาศาล และยังเป็นราชานักปรุงยาระดับหนึ่ง สามารถกดดันพวกเขาได้อย่างแน่นอน ไม่ต้องพูดถึงอะไร พอท่านเผยตัวตนในฐานะราชานักปรุงยาแล้ว กลุ่มอำนาจใหญ่ทั้งหลายจะต้องพยายามดึงท่านเข้าร่วมอย่างแน่นอน”

อู๋เป่ยกล่าวว่า “ถ้าสามารถร่วมมือได้อย่างราบรื่นก็ไม่มีปัญหา แต่หากพวกเขาพยายามกดขี่เรา ก็ไม่ต้องไปให้เกียรติพวกเขา”

ยาที่หมดอายุเหล่านี้มีกลิ่นแปลก ๆ บ้างเปลี่ยนสีไปบ้าง โครงสร้างเริ่มเสื่อมสลาย ทุกเม็ดถูกเก็บไว้ในขวดแก้วที่จัดทำขึ้นโดยเฉพาะ