เขาพูดว่า “ดูเหมือนข่าวที่คุณจะเข้าร่วมกับซานไห่มีเดีย มันจะแพร่กระจายไปทั่วแล้วนะ ”
เฉินหลิงซวงพยักหน้า “รู้มากน้อยแค่ไหนกัน พรุ่งนี้พวกเราจะประกาศแผนความร่วมมืออีกชุดใหญ่ รวมถึงภาพยนตร์สามเรื่อง เว็บซีรี่ส์อีกหนึ่งเรื่อง พอถึงเวลานั้นมูลค่าหุ้นต้องสูงขึ้นอีก”
อู๋เป่ยดีใจมาก ก่อนหน้านั้น เขาทยอยซื้อหุ้นรวมมูลค่าสี่ร้อยล้านหยวน โดยเฉลี่ยราคาตกอยู่ที่หุ้นละสี่ถึงห้าหยวน พรุ่งนี้ทันทีที่หุ้นเขาเปลี่ยนมือ เขาจะสามารถทำเงินได้สี่ถึงห้าพันล้านหยวนเลยทีเดียว
ขณะที่เขาพูดคุยกันอยู่นั้น มีเสียงกระจกแตกดังเข้ามา ตามด้วยเสียงกระจกแตกครั้งที่สอง และครั้งที่สาม กระจกหลายบานแตกละเอียดเต็มไปหมด
คนรับใช้ของเขาวิ่งออกไปด้วยสีหน้าโกรธจัด แต่ไม่นานนักก็วิ่งกลับเข้ามาด้วยสีหน้าอันแตกตื่น
อู๋เป่ยขมวดคิ้ว “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
เฉินหลิงซวงพูดอย่างเรียบเฉยว่า “ไม่มีอะไรหรอก หวาอิ่งเทียนจิงอยากให้ฉันเซ็นสัญญากับเขา แต่ฉันไม่ตกลง ดังนั้นจึงมีคนคอยมาเขวี้ยงก้อนหินเข้าบ้าน หรือไม่ก็โยนซากหนูตายเข้ามาในบ้านฉันอยู่เรื่อยๆ”
อู๋เป่ยเลิ่กคิ้วขึ้น “คนพวกนี้ช่างไม่มีขื่อไม่มีแปเสียจริงๆ ผมจะไปดูสักหน่อย!”
เขาลุกขึ้นและเดินออกไปนอกประตู มีวัยรุ่นสองคนยืนเอ้อระเหยลอยชายอยู่หน้าประตู หนึ่งในนั้นใบหน้ากลมดำถือโทรศัพท์มือถือและถ่ายวิดีโออยู่ ถ่ายไปพร้อมตะโกนไปด้วย “เฉินหลิงซวงดาราดัง ใช้ชีวิตเสเพล นี่เปลี่ยนแฟนอีกแล้วหรือเนี่ย”
อู๋เป่ยหรี่ตาลง พร้อมกับขยับมือ เข็มทองเล่มหนึ่งก็ปักลงไปที่จุดสำคัญของคนที่ถ่ายวิดีโอนั้นทันที จู่ๆ ร่างกายของเขาก็เกิดอาการคันแปลกๆ จนต้องรีบเก็บโทรศัพท์ลง และเกาไปทั่วตัว
อีกคนถามด้วยความแปลกใจว่า “เฮยผี แกทำอะไรหน่ะ?”
“ให้ตายเถอะ คันจะตายอยู่แล้ว ช่วยฉันเกาหน่อยสิ” คนที่ชื่อเฮยผีมีสีหน้ากระวนกระวาย
อีกคนก็เข้ามาช่วยเกา แต่ยิ่งเกาก็ยิ่งคันมากขึ้น จนสุดท้ายเกิดรอยเลือดเป็นทางไปทั่วตัว แต่อาการคันก็ยังไม่ทุเลาลงสักที
อู๋เป่ยตอบอย่างเรียบเฉยว่า “ไม่ถ่ายต่อแล้วหรือ?”
อีกฝ่ายจ้องมองเขาตาเขม็งและพูดว่า “ไอ้เด็กน้อย แกจะได้ดังในอีกไม่ช้า รอพาดหัวข่าวก่อนเถอะ!”
พูดจบ จู่ๆ เขาก็ตะโกน “เฮ้ย” ซี่โครงของเขาเริ่มชา และก็เริ่มคันไปทั่วตัว
ช่างเป็นฉากที่น่าขำเสียจริง สองคนช่วยกันเกาซึ่งกันและกัน แต่ถ้าว่ายิ่งเกาก็ยิ่งคัน
อู๋เป่ยยืนชมด้วยความสนุกและพูดว่า “โรคผิวหนังของพวกแกรุนแรงมากเลยนะ รีบไปหาหมอเถอะ”
ทันใดนั้นทั้งสองคนก็เข้าใจขึ้นมาทันทีเลยว่า สาเหตุที่ร่างกายของเขาคันแบบแปลกๆ นั้น มันอาจจะเกี่ยวข้องกับเขาก็ได้?
เฮยผีตอบกลับด้วยความโกรธว่า “แกทำอะไรกับพวกฉัน?”
อู๋เป่ยตอบอย่างเรียบเฉยว่า “ถ้าไม่อยากคันต่อ ก็รีบลบภาพที่พวกแกถ่ายทิ้งไปให้หมดซะ”
เมื่อได้ยินว่าเรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับอู๋เป่ยจริงๆ ทั้งสองก็รู้สึกเสียวสันหลังว้าบขึ้นมาทันที เขาทำได้อย่างไร ? ใช้คาถาอย่างนั้นหรือ?
เฮยผีหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และลบวิดีโอนั้นออก พร้อมกับพูดว่า “ฉันลบทิ้งหมดแล้ว”
อุ๋เป่ยถามเขาต่อว่า “ใครเป็นคนส่งพวกแกมา?”
เฮยผีขมวดคิ้ว “เพื่อน ฉันว่าแกอย่าไปแสเรื่องชาวบ้านนักเลย แกจัดการไม่ไหวหรอก”
“ฮ่ะ? ทำไมฉันจะแสไม่ได้หล่ะ?” เขาถามอย่างเรียบเฉย
เฮยผี “เจ้านายของหวาอิ่งเทียนจิงไงรู้จักไหมหล่ะ? ซุปตาร์ในแวดวงบันเทิงคนไหนที่เคยตั้งตัวเป็นศัตรูกับเขา พวกนั้นก็จะบ้านแตกสาแหรกขาดกันหมดไม่ใช่หรือ?”
อู๋เป่ยเคยได้ยินคนพูดถึงอยู่เหมือนกัน เจ้านายของหวาอิ่งเทียนมีนามว่า ลู่จิ้นปัว ผู้ทำธุรกิจทั้งขาวและดำ มีมูลค่ารวมหลายหมื่นล้าน มีดาราจำนวนมากมายที่อยู่ภายใต้สังกัดของเขา เขาควบคุมบริษัทถ่ายทำภาพยนตร์มากกว่าสิบแห่ง สถานีโทรทัศน์สามแห่ง แถมยังมีเว็บไซด์วิดีโออีกหนึ่งช่องทาง
มีข่าวลือมาว่าดาราชายคนหนึ่งเคยปฏิเสธที่จะร่วมมือกับบริษัทของเขา ผลปรากฏว่าในวันรุ่งขึ้นเขาถูกตรวจค้นเจอยาเสพติดซุกซ่อนอยู่ในตัวที่สนามบิน จากนั้นเขาก็ถูกตัดสินให้ต้องโทษจำคุกตลอดชีวิต ครึ่งปีต่อมา ดาราชายผู้นั้นก็ฆ่าตัวตายอยู่ในคุก
ยังมีดาราสาวอีกหนึ่งคน เปิดเผยกฎกติกาซ่อนเร้นต่อหน้าสาธารณะ ผลปรากฏว่าในวันรุ่งขึ้นเธอก็มีอาการเสียสติ และถูกจับส่งเข้าโรงพยาบาลประสาททันที ส่วนข้อมูลที่เขาประกาศออกไปนั้น ก็เงียบหายไปโดยปริยาย
ยิ่งไปกว่านั้น ได้ข่าวมาว่าลู่จิ้นปัวผู้นี้มีภรรยาถึงสิบคน และยังมีผู้หญิงข้างนอกอีกนับไม่ถ้วน มักจะมีข่าวเรื่องอื้อฉาวอยู่เสมอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...