ฮุยเหมยเต้าจวินหัวเราะเยาะ :“เจ้ามีสายตาที่เฉียบคมอยู่บ้าง นี่คือปีศาจโลหิต! พวกมันมาจากอเวจีทะเลโลหิต ผู้อ่อนแอจะถูกผู้แข็งแกร่งกลืนกิน แม้แต่ปีศาจโลหิตที่อ่อนแอที่สุด ก็มีพลังระดับเต้าจวิน ในมือข้ามีปีศาจโลหิตสามพันตัว แม้ว่าเจ้าจะเป็นต้าเต้าจวินแล้วไงล่ะ?”
หลิวจือโหมวพูดด้วยเสียงเข้มว่า :“ปีศาจโลหิต เป็นของต้องห้าม ไม่กลัวราชสำนักเซียนจะตามล่าเจ้าเหรอ?”
ฮุยเหมยเต้าจวินหัวเราะเยาะ :“ตามล่าข้า? ถ้าพวกเจ้าตายกันหมด ราชสำนักเซียนจะรู้ได้อย่างไร?”
ใบหน้าของหลัวฉีอวิ๋นซีดลง เธอพูดว่า :“ปู่ของข้าคือนักปราชญ์ชา หากเจ้ากล้าทำร้ายพวกข้า ปู่ของข้าไม่ปล่อยเจ้าไปแน่!”
อู๋เป่ย พูดเบาๆว่า :“แม่นางหลัว พูดไปก็เปล่าประโยชน์ เขาเป็นพวกใกล้ตาย ปีศาจโลหิตรอบตัวเหล่านี้ ก็น่าจะเลี้ยงด้วยเลือดของผู้บำเพ็ญ”
ฮุยเหมยเต้าจวินหัวเราะ“หึๆ” :“เจ้าหนู เจ้าพอมีสายตาที่เฉียบคมอยู่บ้าง ถ้าเช่นนั้น ก็ยอมตายแต่โดยดีเถอะ!”
หลัวฉีอวิ๋นกัดฟัน เธอหยิบยันต์ศักดิ์สิทธิ์ออกมา แล้วพูดว่า :“คุณชายรีบไป ข้าจะขวางเขาไว้เอง!”
ขณะที่พูด เธอก็เปิดใช้งานยันต์ศักดิ์สิทธิ์ และแสงศักดิ์สิทธิ์ก็ห่อหุ้มอู๋เป่ยไว้ และพยายามจะส่งเขาออกไปจากที่นี่ อย่างไรก็ตาม หลังจากที่แสงศักดิ์สิทธิ์ส่องประกาย อู๋เป่ยก็ยังคงยืนอยู่ตรงนั้น
หลัวฉีอวิ๋นตกตะลึง เขากระทืบเท้าอย่างกังวล :“คุณชาย ทำไมท่านยังไม่ออกไปล่ะ?”
อู๋เป่ย ยิ้มแล้วพูดว่า :“แม่นางหลัว ยันต์ศักดิ์สิทธิ์นี้ เป็นยันต์ที่ปู่ของเจ้ามอบให้เจ้าเพื่อไว้ป้องกันตัว ทำไมเจ้าถึงเอามันมาใช้กับข้า?”
หลัวฉีอวิ๋นพูดว่า :“ทักษะการแพทย์ของคุณชายไม่มีใครสามารถเทียบได้ แน่นอนว่าข้าจะให้เกิดอะไรขึ้นกับคุณชายไม่ได้!”
อู๋เป่ย ถอนหายใจเบาๆ :“ช่างเป็นหญิงสาวที่จิตใจดีจริงๆ”
ทันทีที่พูดจบ เขาก็ปล่อยลมปราณมหาเทพ พลังศักดิ์สิทธิ์เหลือล้นก็ถูกปลดปล่อยออกมา ปีศาจโลหิตเหล่านั้นก็เปล่งเสียงคำรามที่แสบแก้วหูออกมาทันที โลหิตมหาเทพของอู๋เป่ย เป็นยาชูกำลังชั้นดีสำหรับพวกมัน
“เจ้า.........คือมหาเทพ?” ฮุยเหมยเต้าจวินอุทานด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีนัก
อู๋เป่ย :“อืม เจ้าไม่ได้ตาบอด”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...